61 resultaten.
Lentesprongen
gedicht
3.0 met 36 stemmen 8.941 Vol verwachting klopte lente
sluimerende camelia, prunus,
ook magnolia tot volle bloei.
Plots blies opgestoken stormwind
hun kroon tot rozerode fragmenten
verspreid over grastapijt
en vijveroppervlak.
Veeg ik, gevangen in heimwee
dit pseudo sneeuwdek weg.
Ook mei
wordt snel verleden.…
Paradijs maart 2020
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 67 Op de kale takken bloeien kwistig
de magnolia's
als romig witte wolken
ook de prunussen staan volop in bloei
's winters bescheiden
nu een explosie van roze bloemen
mijn eigen paradijs
mijn stek onder de linden
kom
dan vieren wij het voorjaar
en vellen de appelboom…
Zweefvliegvluchtfladder
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 416 Ik bewonder de adelaar
de magnolia, de vlinder
het lentekind onder de meiboom.…
Cello Sonata - Hindemith
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 742 De cello huilt
de glazen van de avond breken
de cello huilt onophoudelijk
zoals regen huilen kan of de wind
de cello is ontroostbaar
en huilt om verborgen gevoelens
om verre stranden
om magnolia
om alles wat mooi is
en onbereikbaar
om de dode vogel in mijn hand
huilt de cello
het hart wordt gewurgd
door zilveren snaren.…
Naar huis
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 567 Sproeiers en magnolia,
gin-tonic en een bries,
een stoel op de veranda.…
Lentefee
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 706 Mooie lentefee
betover ons met
je schitterende
bloemenzee
je vurige forsythia
je bloesems
en magnolia
in adembenemende
kleurenpracht
mooie lentefee
met je ontluikend groen
je tere zonneglans
zo helder en zacht
met je dartelende lammetjes
in de wei
mooie lentefee
je hebt ons een
nieuwe lente gebracht
en maakt
ons winterhart
weer lenteblij…
lentelust
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 329 Ze zijn weer te aanschouwen
de narcissen
haar knoppen opengevouwen
door het zonnelicht
showt ze haar schoonheid
in gras en veld
met gele linten
waar je hart van smelt
de lelieblanke magnolia
met parelmoeren gloed
een verademing voor het gemoed
en ook de forsythia
die met felgele ranken
als vurige fakkels afsteken
tegen het ontluikende…
open
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 142 ik laat mezelf achter
in de ommuurde tuin
verdwaalde herinneringen
lopen met me mee
naar vergeten beelden
voorzichtig blaas ik over
dauwdruppels op het gras
ik voel het mos op de zwerfkeien
zie het rood van de klimop
tegen de buitenmuur
ik streel het tere blad van de magnolia
de bleke zon doet wat ze kan
een lavastroom aan droombeelden…
Bloesem van Magnolia
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.081 Jij, bloesem van Magnolia
gehuld in witte lakens
van een wankelende lentebloem,
walst op de golven van een bries.
Een zucht tilt je op,
voert je langst honderd stromen,
laat je rusten op wervelende paden,
ijle rivieren van de lucht.
Zacht dwaal je neer
als naar de bodem van de zee
waar je opnieuw zal bloeien.…
Magnolia blues
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 Lege banken
stille stoelen
golven breken
tranen vallen
Blinde vissen
stille woorden
meisjesogen
vreemde vogels
Dans van regen
hoop op beter
zon gaat onder
verdwaald geluk
Zo weinig, zoveel
zo slecht verdeeld
kracht naar kruis
zo ver van huis
Bruine suiker
witte dood
doodse stilte
uitgestrooid
Inzicht, oud zicht
warmte,…
De pracht van Magnolia
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 41 Wanneer ze als een lekkere parfum wordt
waargenomen die huid meteen een verfijnd gevoel geeft
Met een maximale kleurintensiteit en durend resultaat laat zij ogen
schitteren van waar haar irissen zijdeachtig zijn, omgeven door immense blik.
Dat mijn gedachten zinken in openheid van
waaruit creativiteit wordt gestimuleerd maar ook beelden
in veelvoud…
Thera Muzetotalloss
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 966 Magnolia, wat groeit me daar
Uw bezigheid in zoeter staar
En alle bloemen bloeien
Die manke Jelle die daar stond
Zijn scheve ogen, open mond
Met bloemblaadjes te stoeien
Die Suze is zijn achternicht
En alles is op hem gericht
Dat tussen twee gestoorden
De vlinders fladd'ren in het rond
Ze zitten nu waar hij net stond
Ze zijn het eens…
lentepartituur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 234 We hebben afscheid genomen van
crocussen en narcissen
Nu is het de beurt aan de bomen
die weelderig groen zullen kleuren
we genieten van de magnolia
die haar bloemen heerlijk laat geuren
en van het zonnige geel van de forsytia
dan gaan roze en witte bloesems
met overvloedige trossen weer bloeien
zo heeft alles in de natuur
z'n eigen tijd…
dooi
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 478 wat dan
als alle sneeuw gesmolten is
er geen verbergen meer is
onder het schuim van magnolia’s
mijn winter enkel nog nageurt
als een opgeloste vlucht…
Vanuit de zitting van mijn stoel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 138 haar tenen schrijdt zij
door een hemelsblauwe zaal
bijna glijdend door de lucht geleid
verplaatst de sleep van haar japon
Japanse zijde weinig stof
van de zalmgekleurde vloer
wit rijstpapier zeeft zonlicht
weerspiegelt op haar schoon gelaat
de ogen jadegroen bewogen
welgevormde kleine neus
omlijnen lippen hagelwitte tanden
dromen magnolia…
terugkeer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 389 Muren, mortel, metsers, microreproductie van samenhang
mensen, mieren, middeleeuwen, middagzon die alles gezien heeft
moeten, mogen, mogelijks, moesson die onze intenties wegspoelt
moffen, mensen lijdend onder metaalmoeheid, moezelwijn en de ontaarding
magnesium, mineralen, het magnetisme en de magnolia, louter zo schoon
monstrueus mislukken…
Cafe Le Bonheur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 Zondagochtend lente bries
De rand van de luifel klapt om
Binnen is er een kaartspel gaande
Met Frans en Geert en Jo
Oude Frenk tapt het bier tegen een deuntje
De meidoorn bloeit
De magnolia is al op retour
De appel wacht nog op
Volle teugen zon
Wat is er beter dan
Op zo’n dag
Achterin het café
Op een schaakbord
Een zet te doen…
droogte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 215 nu koude voeten geen thuis meer vinden
onder tafel, zonder zon verkast de warmte zich
tot in de borders van mijn tuin
tussen wederik en Zeeuwse knoopjes
knoopt de dag zich op in regenloze vruchten
schaars gekleed door lege zuchten
sterft magnolia in mei
ik schenk water tussen tenen
waar nog hoopvol groeien heerst; het helpt
de vlinders…
Verweven gebalanceerd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 448 vanmorgen vroeg
was er een lange sliert van nevel
die over de witte daken trok
het nieuwe daglicht schilderde
onnavolgbare kleuren licht aan de horizon
bijna sprookjesachtige sfeerbeelden
en de maan was vannacht
flonkerend zilverwit
werd ik al vroeg
overmand door het witte grasbeeld
en door silhouetten van de magnolia
die steeds meer…
Bloem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 59 Een tuin vormt zich veel sneller in de tropen
vier keer zo snel als hier in West Europa
de tamarinde en de bougainville
de witte bloemen van magnolia
en heliconia aan bamboehagen
Een bruid laat zich in wit fotograferen
in feestjapon temidden van boeketten
een tuindecor van manden vol jasmijn
Dwars over wenkbrauw neus en aangezicht
ontsiert…
Het hart van de hoge bergen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 O stroom van zoete geurige
magnolia
weemoedige adem in de avondzon
stralend wit
zweefden de dichters
overal anders
strelen we de veer het papier
het doek
terwijl ik mijn tranen
uit de ivoren toetsen
voel stromen
en luister naar de
armzalige toon
want wat is ons loon
als de liefde is uitgedoofd
om in duisternis
verder te…
Alvorens hij jouw naam zou noemen
gedicht
3.0 met 57 stemmen 23.942 Zo bloeide je, ineens heel pover,
nog naakter uit dan een magnolia
Sliep je met blauwe lippen in
een al veel ouder eenzaamheid.
Je hield nog een geraamte over
en knoken, duidelijker dan leestekens.
Zei je: 'Ik ben een open boek'?
Dat zeg je nu.…
Rijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 2.582 hoog platanisch zomen eiken
dreven, wouddiep eind’loos lang
drijvend mijn rede gedachten
temperend mijn stierse drang
stuivend meel wekt roes, zo rustig
stilte dempt mijn zielekwaal
in ruis deemsteren de sporen
van mijn wereld, hard, brutaal
mag magnolia mij redden
met schoonheid, geur, in glundertaal
ach, ‘k veracht beurzige vrienden…
zweepslag
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 649 zang en poëzie festijn
met uitreiking der tulpen
op mokums zoutkeetsplein
dames diep in de magnolia
heren van het klaproosblad
in de olie op hun dichterspad
terug weer in hun schulpen
alleen ging schutter nummer één
van Circus Variété Amour Fou
goed voor gulden schot met clou
ongericht zonder bij te vijlen
liefde gaat publiek in pijlen…
Oktobervijver.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 494 Zijn 't blanke bloemen van magnolia?
Of pluimen wit, de vleugelen ontvlogen
Van vlottende engle' in blauwe hemelwâ?
Zijn 't vlokken sneeuw uit puur-azuren hoogen
Oktoberhemel, kondende ongenâ
Van wufte koning Herfst en wordt nu logen
't Beloofde heil, dat leek mijn hoop zó na?…
Uren waren we aan het klimmen
gedicht
4.0 met 7 stemmen 5.526 droom je weg, je pink streelt je mond en ergens
moeten nu verdrietige vormen ontstaan
van glimlach, magnolia, halsbandparkiet. Onverwoestbaar
vanzelfsprekend en onzinnig tegelijk
lijkt de vallei van hierboven.
-------------------------
uit: 'Zing Zing', 2016…
afscheid van speelse kleuter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 131 't was doodstil
op het kerkhof
dat barstte van leven
in forsythia,prunus
en magnolia.
in een grote kring
stonden kleutertjes
rondom de kleine witte kist
bij het pas gedolven graf
voor hun speelgenootje.
terwijl dat kistje langzaam zonk
zong cécile dion :vole, vole,vole!…
Het millenium voorspeld - Brooklyn Botanic Garden
gedicht
3.0 met 21 stemmen 7.798 Bomen nog in de knop, maar wat nu bloeit blijft na:
goudgele struiken, bruidstooi voor magnolia's.
Eenden op het water waar karpers zijn ontwaakt.
Een grote donkere vrouw loopt een ander pad.
Paasbest geklede, donkere kinderen spelen in het gras.
Bij vroege tulpen staan bezoekers uit Japan,
Ze maken foto's en poseren, om en om.…
Getemperde vrijheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 jubelend in prijzen
beheerst, vol overtuiging
oh bandeloos geweten
dat ons leidt naar barbecue,
de goede weg -
tot tenenkrommend chaos
ons verwelkomt
als een duistre vriend, een vijand
die boos vonkend redt, verwolkt,
verdicht tot wij luis'trend
naar ons hart
vermanend in de nacht
weer helder leeggeregend
slechts witte akelei zijn
magnolia…
psalm 4 vers 12
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 429 snavel hakt de schors open
met de tong likt ze bosmieren uit de pulp
morst ze melk over de deinende navel
soms peutert ze met geveilde nagels aan zijn gulp
scheurt het zegel, dan kruipen er vingers van bijenwas
over de blonde wrong, de ontstoken knopen
in de broeikas van een etterbuil, een wonde
dan kietelt zij de tulp, de bol van de magnolia…