Alle inzendingen over makker

Streel je wakker in het morgenlicht ,onderzoek wat je hebt beslist,ik vervloek de gisting tussen de engel en de sater,waarin je z’n makker werd. Ik verdoof die met een duivelse list, die deze stalker bewaart in eigen hoofd.…

Ken je deze stilte, makker, Als des levens dierst tresoor! De avondwind drijft ver en zwakker Langs de popels, die de akker Zomen, over 't land te loor. Buiten dralen zoete roken — Geur, die van de zomer is — En de ogen half geloken, Droom ik, voor het raam gedoken, 't Uur, dat voor de dromer is.…

bespieden Daar over het lang verdwenen pad Ja, daar ligt een modder bad Waar zwijnen zoelen en kroelen De teken op hun lijf zullen dat straks voelen Schurkend tegen een boom Ongedierte die in hun vacht woont Ze worden door schuren kapot gemalen De varkensharen kun je zo van de boomstam halen Zwartkielen zijn rakkers Ze zoelen met hun makkers…

En zeg tegen mijzelf, hee makker, wat zitten wij hier tof. De rust maakt zich van mij meester, ik zie en hoor niets meer. Hee daar drijft een zeester, ik citeer. Het getij is dood, de "spiegel" lijkt beloopbaar. En lijkt oneindig groot, in de verte, wat zie ik daar. Een schim aan de horizon, het nadert dichterbij.…

kelderkamers lange rijen tafels waarover schaduwen uit fakkels en olielampen wild soms traag heen en weer dansen de zwaardvechters van morgen eten en drinken zich propvol genieten allemaal met smaak kauwen en slokken gulzig brullen grove grappen uiten speelse dreigementen vergeten voor deze nacht wie de volgende dag zijn tafelgenoot of makker…

Angst voor de duisternis En groeiend ongemak Wie nu nog niet op het juiste punt is weergekeerd Ervaart het vallen van een tak Alsof hij wordt bedreigd Het tempo wordt verhoogd Hij ademt zwaar De bloeddruk stijgt Dan komt het kamp verlicht Toch eindelijk in zicht En als hij daar weer bij zijn makkers staat Is er maar één die praat Hij…

Zie, de maan schijnt door de bomen, Makkers! staak uw wild geraas; 't Heerlijk avondje is gekomen, 't Avondje van Sint-Niclaas! Van verwachting klopt ons hart, Wie de koek krijgt, wie de gard! o! Wat pret zal 't zijn te spelen Met die bonte harlekijn! Eerlijk zullen we alles delen, Suikergoed en marsepein; Maar, o wee!…

't Werd nog later; Aan de beek lig ik, drink water, En mijn laatste makker Die mijn schande zag, Wil gaan werken op zijn akker, Want de wereld wordt wakker En behoort de dag.…

En streel ik je wakker in het morgenlicht, onderzoek waar jij in hebt beslist, vervloek het moment, waarin je z’n makker werd, verdoof hem met een duivelse list, of zitten spoken alleen maar in het hoofd ? "De geest die alle dingen leven schenkt is liefde." Oscar Wilde…

Menige poes krabte je tot bloedens toe en als schuldige makkers likten ze je wonden schoon. Je liep de straten af op zoek naar kattenvoer en nieuwe ideeën, die je levenswerk aanvulden. Nogmaals ging je met je rondborstige huishoudster naar bed en je kreunde als een gek zonder levensdoel of scrupules.…

zo dom, dat doet dubbel lijden daarom lieve mensen allemaal, stuur Hem liefde en veel bloemen beschouw Hem als je makker stop met blazen, stopt het razen en besef heel goed... maak dat Beest niet wakker!…

De oude berk en haar makker, de populier - Nu het nog kan breng ik aan hen een ode hier, hopelijk lang voordat eens mijn as wordt verstrooid.…

gebeitste planken, verzet tegen alles en - de met jazzportretten – beplakt behang, stille klanken in een kleine leegte, vol doortrokken van idealen en het doorleefde stads - geluid en door de groene grachten getinte wind, verbindt zich met nieuwe ideologieën, carillons van een nieuwe tijd, te samen in een ultiem dispuut gedreven, mijn makkers…

Gekomen met een zoete mond waar kindsheid heen ons zingen zond als blijde bedelaren, was onze honger goed als brood, en zagen we in tergloze nood een makker onzer jaren. Maar 't leven sloeg, met stille speer, in ieders zijde een eigen zeer.…

De wind zo guur waait lokken heen en weer op dit late uur kijkt de maan op ons neer Bakkers maken poppen van spec'laas Makkers staakt uw wild geraas Ik kijk door de ramen van de huizen Zie gelijk Pepernoten, kikkers, muizen Kindjes warmen handjes aan hun mok lintjes sieren pakjes, taaitaai geschrok Op het dak paardenvoetjes…

Gekomen met een zoete mond waar kindsheid heen ons zingen zond als blijde bedelaren, was onze honger goed als brood, en zagen we in tergloze nood een makker onzer jaren. Maar 't leven sloeg, met stille speer, in ieders zijde een eigen zeer.…

Moedeloos als ballingen vernachten, Meerden we in verlaten sluis - Zie met welk ontwaken ons de goôn bedachten Of wij sliepen bij hen thuis: Zovele andren met ons zijn hun gasten, Makkers naar een nieuw verschiet: Diep uit bos van tuig en masten Heft een jonge stem ons oude lied! 't Water zwijgt.…

Nee, ik vaar nooit meer uit, ik heb samen met mijn trouwe schip mijn tijd gehad, het doet me pijn wanneer de zon mijn versleten makker beschijnt, want je ziet dan zo duidelijk de navrante kwetsuren en de duidelijke redenen, waarom het oude schip geen kant meer op kan, gedoemd om voor anker te liggen en weg te teren als een kasplant zonder…

Makkers staakt vandaag uw wild geraas. Over slimme Zwarte Piet en Sinterklaas. Maak helder water niet langer troebel. Laat troebel water gewoonweg staan. Mensen koken gaar in hun eigen sop. Machtigen staan in stomme hemden. Zie egoïsten staan voor eigen schut. Hoor hoogmoed pijnlijk vallen. Wrijf vandaag zelf uw eigen ogen uit.…

vind jij het nog wel fijn om maan te zijn als je door de bomen schijnt en je ziet de stoomboot met makkers die hun geraas staakten, varen, over de Hollandse baren? hey maan!…

Hoeveel makkers schenden met scherpe scheuren Uitsplijtende kogels het lijf tot heilloos zeer? Hoeveel makkers liggen machtloos ter aarde Wier ellende niets meer dan sterven hoopt, Onder 't bonkend kanon of onder paarden Razend vluchtend worden zij neergetrapt, gesloopt.…

Dat zijn de muiters en de makkers, Dat zijn de taaie rooie rakkers, Dat zijn de slopers van de staat - Dat is de daad!…

’ - komt ge van deze namiddag weer spelen op de biezabijs met uw makkers- er vliegen rietganzen over de kreek windvlagen maken het landschap leeg bietenkoppen steken hoog in de klei enkele pisblommen maken nog zomer hij kijkt nog efkes om en zwaait mij toe iedere morgen en dan draai ik mij, ruik de zee, blaaiges dwarrelen voor mijn voeten…

Aan vier Engelsche makkers, (Mickel, Clement, Sidney en Paul.) O, rust van Tonbridge na 't rusteloos Londen; Hier welt het water helder, 't veld staat blauw Van vlas, de hoge hop rankt langs zijn touw, De wilde wingerd houdt elk huis omwonden.…

Met hem had ik een keer of twee per week de grootste lol en niet alleen in bed, want hij was bovendien een makker. En laat ik van de melkboer en de groenteman maar zwijgen . . . Wel bliksemkater nog aan toe ‘k begin weer zin te krijgen.…

Makker! uw dageraad gloort! Werd gij, verdoolde! der deugd weer getrouw; Buigt gij boetvaardig u neer; Biecht gij uw schuld in een traan van berouw?... Heil u! en zondig niet meer! Mij treffen marmeren tomben niet; neen, 'k Zie ze wangunstig niet aan; 'k Vraag aan mijn vrienden geen ijzer of steen...…

Nieuwsgierigheid was z'n tweede natuur Maar voor z'n makkers zeer riskant De man van duizend-en-een list Was tegelijkertijd doortrapt En als het uitkwam ook een gewetenloos sofist Verbluffend zijn verbaal talent Beramend, soms Oostindisch doof Maskerend dat hij van niets wist Heroïsch in zijn optreden, standvastig Inwendig kwetsbaar…

En onder het stoeien reeds, noemde het meisje de makker haar man, - hij haar zijn klein, lief vrouwke: Zo bouwden ze een hele roman. Ras gingen de dagen, de jaren in wentlende vlucht voorbij ; - zij, groeide tot bloeiende jonkvrouw, tot flinken jongeling, hij.…

Er bloeien wat bloemen rond spelende makkers die ver in hun groei en ook bloeiwarmte zijn: ze vormen een zonnig en kleurig refrein in dit windig weer over gortdroge akkers.…

vrolijke makker gabber maat en kornuit van harte gefeliciteerd met jouw jaardag je brengt vreugde en geluk aan iedereen die jij en jou zo koestert en respecteert om wie jij hen bent en wat jij hen doet als de dochter vrouw of de vriendin die liefheeft zorgzaam is en zorgvuldig de jaren van leven zijn onstuimig soms van vreugdevol tot vrolijk…