1631 resultaten.
De schijn doorboort?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 We zijn door de realiteit vermomd,
wachtend op de naderende bui
het getijde neemt ons de maat,
verstoort de bedoelde contouren
van een nog uit te vinden toekomst
mistige verten in het
landschap van het ongewisse.,
beelden verstrengeld,
in luiheid niet te onderscheiden
in de tweedeling van gedachten,
hun schaduwen reiken
steeds…
Een schoon schrift
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Witte vredesduiven,
vleugel veders wuiven op vreugde melodieën,
in een maat van drieën.
Beschrijven banen in het luchtruim.
Zwaaien tot ziens,
drijven in hun vlucht schuin, om weer bij te draaien.
Komen uiteindelijk onvermijdelijk terug in dienst,
dat is het fraaie.…
kroondomein
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 102 eenmaal weer ontharnast
meten zij op meermaals grillige meters
toegewijd de mate van zijn
van de in versteende eenzaamheid
in slaap gesusten.
in hun hevige verlangen naar nabijheid
houden zij, de kroongetuigen, stand
en onthand afstand van de ongekusten.
vandaag veel zon, morgen
een dag met wat regen
en een graad of negen.…
Borderline
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 Altijd op het randje zweven
Tussen goed en niet zo kwaad
Nooit eens rust, ook niet voor even
Leven zonder maat
Onrust in je hart en hoofd
In strijd met iedereen
Boos, gekwetst of juist verdoofd
Dat voelt toch heel alleen?…
Lied van het leven
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.167 Omdat leven, laat het wezen
wat het wil, een nooit genezen
wonde, een schande, een ergernis,
geestesschenner, hartenbreker,
toch in zeekre maat iets zeker,
omdat leven leven is.
----------------------------------------
uit: Ik kom liefst wat te laat. (2007)…
uitgesloten
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 420 Alle jongetjes, alle meisjes, alle mannen, alle vrouwen
in alle kleuren en maten, in eindeloze golven aangespoeld.
Menselijk wrakhout.
Je wordt misselijk en kijkt weg!…
Biertje drinken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 125 Samen een biertje drinken doet geen mens kwaad,
op een zonovergoten fraai gelegen terras
en dan wel meer dan één, je weet hoe dat gaat:
je mede drinkgenoten houden je wel in de maat.…
Over wankele plank
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 176 Over wankele plank zoek ik
gaande naar evenwicht
zonder materiële lasten
enkel met mijn hoop
op veilig heenkomen
naar toekomst en leven gericht.
Geen leuning die mij steunt
hekwerk waar ik aan kan klampen
alleen vertrouwen
brengt mij balans
onzichtbare, ontastbare hulp
mijn enige kans.…
Onbegrepen tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 jij hebt
noten laten lopen
marcheren en dansen
in voorkomende maten
hebt ze de
melodie voluit
laten dragen in
de synthese muziek
jij kende het
spel dat geschreven
staat in balken
met mollen en kruisen
proeft hoe
daarin nog verborgen
emoties huizen tot
op de dag van vandaag
het oeuvre is
gewikt en gewogen
nu breng je eindelijk…
Het klimaat
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 jij hebt net met
liefde het oudjaar
schilderij met blanke
matte lak afgedekt
nog wat klein herstel
in vorm en kleur voor
de fine fleur
van het gebeuren
leven is nooit
zwart wit maar
waaiert mee in een
situatief bewegen
dat schilderen
maakt je deel van een
bestaan waarvan nooit
alle deuren open gaan
er is nogal wat grijs…
Wonderkind
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.680 Wonderkind met je bruine ogen
Je zwarte haren gebruinde snoet
Voetbal is je grootste passie
En het zit gewoon in je bloed
Met je voetbal doe je trucjes
Geeft elke bal precies op maat
Schiet hem recht in de kruising
Bent de topscoorder uit de straat
Soms komen er mensen kijken
Uit een land hier ver vandaan
Die van alles in een boekje schrijven…
In Memoriam
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 2.772 Hij was haast 20 jaar mijn maat,
Ik gaf hem voer en water.
Zijn kop was mooi en lang zijn staart,
Ja, Karel was mijn kater.
Karel, in zijn jongens tijd,
Ving hij heel vaak een muis.
Maar toen hij hier en daar wat sleet,
Bleef hij het liefste thuis.…
Charles Baudelaire
gedicht
3.0 met 30 stemmen 9.041 Op winterdagen na het stille eten
denk ik vaak met de borstel aan de vaat
van alle poëzie is hij de maat
dat zweer ik op de bloedzucht van mijn neten
hij proefde van het water aan de Lethe
waar vrouwen syf schonken in ruil voor zaad
als waren zij de bloemen van het kwaad
van zoete folter leek zijn geest bezeten.…
Baren in stilte
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 3.701 De koele zwoele wind door de haren
Nooit eerder weer gevoeld sinds jaren
Machtig alles kunnen klaren
En toch weer woelig bedaren
Standvastig bij de fok
Fier en ferm, lijf rechtop
Jagen we het zeil in top
Starend naar de spits voorop
We hijsen alle zeilen
Wat mij betreft nog zeemijlen
Uren lekker maat-loos varen
Ik hoef mij niet te scharen…
In de kraag gevat.
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 2.475 Met dikke krokodillentranen
weent hij tegen zijn beste maat
die hij dagelijks tweedubbel ziet
de enige die nog met hem praat
he makkertje zullen we samen
tot de bodem gaan dan maar
jij bent mijn enige echte houvast
het leven is zo eenzaam en zwaar
laveloos van drank en verdriet
zijn hoofd diepgestoken in zijn `kraag`
schuimt hij straten…
kerst over de grens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.851 men vroeg in mokum op de straat
hoe ’t nou verkeert in belgenland
zijn de dames elegant charmant
dragen heren pakken in hun maat
het antwoord is van grote eenvoud
de mensen doen er veel aan variatie
schrijven punt komma soms spatie
kinderen soms lief maar vaker stout
heus ‘t is er echt niet verkeerd
er zijn veel punten met ’n kruis
wijzers…
rozen ontsprongen?
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 848 rode rozen zomaar
vielen op de mat
hoort de postman
zingt weg
Ik geef je
’n roosje mijn Roosje
Conny Vandenbosch
Negentien zus en zoveel
Alles vergeelt gaat dood
Alleen de klank
Die blijft
Weisst du die Rose,
die Du mir gegeben?…
lens
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.803 jij glundert omdat het moet van mij
ik regel de klaarte van jouw blik
die blikkert als een lemmet in zon
het brandpunt schuift tot ik klik
de straal die ik toeliet
glipt door de glazen lens
je wil jouw lippen nog tuiten maar te laat
elke omtreklijn kantelt
de matte spiegel kaatst hem
naar een broos vlies van zilver
dat oplost zoals…
Licht dat Licht zijt, ongeboren...
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 554 ,
Licht dat gloeit in het heelal;
Licht dat alles hier doet leven,
Adem zijt en levenskracht,
Licht dat trilt in elk beginnen,
Licht dat denkt in elk gedacht;
Licht dat doel is van elk streven,
eindeloos verlangen wekt,
Licht dat lente doet ontwaken,
Licht dat ook de doden dekt;
Licht dat woorden gaat te boven,
eindeloos en zonder maat…
De Liefde
poëzie
3.0 met 42 stemmen 8.741 Der ziele een matte houding.
Maar, geeft een blik der hope
Weer leven aan 't verlangen,
Dan leeft de ziel, en schept zich,
Uit loutre hersenschimmen,
Wel duizend vreugdebeelden.…
Anna Nicole Smith
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 3.966 Belaagd, door verkeerde mannen geleefd
is er voor evalueren geen gelegenheid
mis je de ervaring waarmee je overleeft
en ontvlucht opgejaagd aardse dwaasheid
Je staat voor wat mannelijkheid beweegt
de sensuele ultieme schoonheid
die helaas geen ruimte in haar geest heeft
voor herstel door schuilen in eigenheid
De man zoekt, ná jou, vooral een maat…
Vroege vogels
gedicht
2.0 met 35 stemmen 25.251 Een merel zingt een melodietje voor,
een tweede bootst het na zonder hiaten
en componeert tot slot zijn eigen maten.
Arpeggio's, trillers: wat een kletsmajoor.
Een dwarsfluitist 's nachts zou men koppensnellen
maar voor de vogels hangt men pindaslingers
en luistert dwepend naar hun decibellen.
Waarom toch?…
VOOR EEN PARADIJSVAARDER
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.437 Veroorloof mij u nogmaals af te wijzen,
binnen de maat van een veracht sonnet:
de Schoonheid wreekt zich, want ik sterf van pret
om al uw kostloos bovenwerelds reizen.…
Seizoenen
gedicht
4.0 met 51 stemmen 14.535 Ik ben niet onbekend, uit wat ik doe
blijkt onderling verband, ik werk de maten
die niet groot of klein meer lijken.
De tijd bepaalt zich niet tot ongenoegen,
het lichaam is hier niet met angst te vergelijken,
waardoor ik ondervind dat men zich in kan voegen.…
Goddeloos geweld
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 736 En wie neemt nu van wie de maat?
Ik strooi de as van miljoenen doden
op de daken van tempels en kerken,
verblind daarmee de starende goden.
Met mijn laatst mij gebleven krachten
haal ik knoken vanonder de zerken,
mep botweg ùw god uit ùw gedachten.…
Als de tijd rijp is,
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 578 Als de tijd en maat vol is
het seizoen rijp en de uren
gunstig staan, werk ik een
aan een symfonie, in een
wervelende universele ouverture
wat onmerkbaar de vervelling
van natuur en de verveling van de
mensen tegenhoudt, compositie uit
de achterkant van mijn repertoire,
noten van melancholie, ontsproten uit
de couleur locale, een roes…
oeverloze mens
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 548 hoogtechnologische benen
wijzend naar de buitenmenselijke einder
vol epossen van vuurstenen tot androïden
ooit bemannen wij de regenmakerlasers
van op onze droomeilanden
ons ozonrijk boven de wolken
manna strooiend over de hoofden
en verder weg, zover weg
tot al het snedige stukvalt
op de barre huid van verdriet en geluk
want het mens zijn kent geen maten…
Het is de kunst
gedicht
3.0 met 10 stemmen 3.356 Het is de kunst om mij in afgepaste mate en op de juiste toon
tot u te richten; maar dat lukt mij in de regel nauwelijks. Begint
het in mijn bast te klinken, hoed u: duizend bronzen klokken
donderen mijn gram over het grasveld uit, gericht op u - onschuldige
bezoeker. Brombast. Breektaal. Briesklank.…
Een merkwaarge geschiedenis
gedicht
2.0 met 8 stemmen 5.047 de hunebedbouwers van weleer
dekten zich met zware stenen toe
ze leviteerden in deze
dat het een ware aard had
en lieten de wetten der zwaartekracht
in de ruime mate links liggen
het resultaat hiervan
treft men vandaag de dag
nog af en toe aan
in verschraalde landschappen
te Drenthe
achteloos achtergelaten
als in een uitverkoop:
late…
Hints
gedicht
2.0 met 14 stemmen 4.064 hart van een middag
heeft ze op me gewacht, haar stralende gezicht door licht
omkranst, ze krijgt goudinjecties om kalm te blijven
Ze heeft onze afspraak afgezegd, opnieuw gemaakt
Het gras woekert, bloemen overschreeuwen elkaar,
ranken rond de tafel met blinkend bestek
veldsla omzoomd door tomaten
En in het midden van de tafel een bord
mat…