Alle inzendingen over meenemen

liefhebben en op je bek gaan, vergeet niet te reizen naar de uithoeken waar niemand komt, de kroegen en kale vlaktes, de weelderige tuinen met vijvers, de plekken die je dacht ergens van te herkennen, je kunt te laat komen, te vroeg op de verkeerde plek of met je neus in de boter je kunt verbergen, zwijgen schreeuwen prachtig zijn niets meenemen…

De grutter neemt de mensen in het ootje: want iedereen heeft de kippenren, maar geen mens heeft de kip, of zouden we die vanuit de vriezer moeten meenemen?…

." O ja, dat was te duchten, Zo ik mijn regenscherm niet had, Dat 'k altijd meeneem op mijn pad, Bij 't zien van donkre luchten. "Maar als uw regenboog verdwijnt, De regen door blijft stromen; Als giet- op gietbui nederstort, Uw scherm ten laatste nutloos wordt..." 'k Zoek dan een onderkomen.…

het eind Van die tunnel is Om dat hij zijn einde nabij wist Besloot hij tot de aankoop van een kist Niet te duur geen stofvering aan de binnenkant Met korting wat men geeft aan een goede klant Op de vraag of hij niet iets meer had te besteden Antwoordde hij het is toch donker daar beneden Maar wat hij dan wilde met zijn gespaarde geld Meenemen…

O ja, dat was te duchten, Zo ik mijn regenscherm niet had, Dat 'k altijd meeneem op mijn pad, Bij 't zien van donkre luchten. -Maar als uw regenboog verdwijnt, De regen door blijft stromen; Als giet- op gietbui nederstort, Uw scherm ten laatste nutloos wordt... 'k Zoek dan een onderkomen.…

Gisternacht bralde hier nog een groep studenten, werd er nog tegen de muren aangeplast en werden dingen geroepen die God wel moet meenemen in zijn eindoordeel, dat kan niet anders, geloof ik.…

Je moto gaat en komt zo vroeg in de morgenstond Waar ga je heen telkens weer mijn hart bonst en laat niet los Dat wervelend gevoel dat gemis dat alsmaar komt Wat wou ik je klein als zakformaat overal meenemen naar waar ik ga Pijn doet mijn lijf ik weet niet hoe dit nu hier verder moet Ik revolteer het was zo goed wij waren…

ergens langs de waterkant tussen het hoge riet kun je vredig wegdromen helemaal in het niets ik sluit gewoon mijn ogen en voel aan mijn gezicht de zachte helende warmte van een vroege lentezon ik luister naar het lied van een naarstige leeuwerik die volop druk bezig is met het bouwen van een nest ik laat me even meenemen met de richting…

De kilte trekt aan me Wil me meenemen naar de eeuwige stilte De koelte in de diepte Geen geschreeuw, geen omgevallen zielen De stemmen verstomd Het licht gedoofd Maar mijn leven moet geleefd worden Ik ben nog lang niet klaar De blijdschap en de dood zullen volgen Vandaag…

wanneer het zijn tijd is om te gaan hij beklimt een laatste keer een laatste berg en niemand ziet hem weer hij wil z’n stam niet tot last zijn zij moeten verder de bizons achterna hij weet ik ben te oud en vorm een oponthoud het is mijn tijd ik ga is hij in de nacht overleden dan wordt zijn lichaam aan de vogelen gegeven die hem meenemen…

Een snippertje Kerstfeest steeds met je meenemen mag een verademing zijn van voelen en denken 's avonds in bed bij het indutten lig de stal van Bethlehem op deken of kussen adem van ezel en schaap vermengt zich sierlijk warm kringelend met geurige damp uit brandende wierook je bed wordt omhelsd door een ruimte vol hooi en stro binnen…

Als ik je vandaag tegen zou komen Zou ik alles laten gebeuren zoals in mijn dromen Tijd voor spreken zou er niet zijn Ik zou je meenemen naar een afgelegen industrieterrein Je kleren scheuren van je lijf Kijken of jij wacht op mij, stijf Je nemen daar ter plekke op dat moment Voor mij ben jij die ene verboden vent Als ik je vandaag…

oneindige ruim worden begraven ver van hun aardse geboorte plaats De mens is gevoelens en behoeftes indien langdurig onbevredigd valt hij in ruimtedepressie en waanzin motivatie verdwijnt om te overleven snijden in z’n wortels doet de mens verwelken en als ‘n snijroos sterven we moeten om in de ruimte te leven de illusie van de aarde meenemen…

leg jij mijn schrijfgerei er neer beschildert het als een geheel met de zekerheid van terugkeer ik het weer meeneem naar elders jij het gevoel terugkrijgt dat mijn terugkomst gegarandeerd is dan bezie ik het als een positieve tic ik niet weet wat erin jouw geest leeft maar al te graag begrijpen wil…

Kopen en meenemen maar? Om dit dak te steunen, mijn rugzak te vullen weer met herinneringen? En met welk nut Dit is ooit geweest En daarbij, wie is er die dit begrijpt en dit leest?…

Examens de schrik van menig jonge mensen. Alle trucjes heb ik de revue zien passeren. Beschreven billen onder de korte rokjes. De achterkant van de meetlatten, briefjes die op de zotste plaatsen werden meegesmokkeld. De eerste slimme rekenmachines uit mijn tijd, daar kon je al bepaalde bedragen of formules instoppen. Als geheugensteuntjes maakten…

Ik wil met je vrijen uren lang Je ogen kussen zo zacht ik kan Je lippen beroeren tot je me kust Jou meenemen in mijn lust Honderd kussen op je lieve gezicht Tot dat je helemaal bent gezwicht Ik voel je ontspannen lijf gaan spannen Voor mijn verdere vrijplannen Een kus in je nek ik voel je rillen Je handen beginnen licht te trillen Ik voel…

zijn voor mekaar maar nu is het anders gevoelens voor mij ik vind je geweldig jij maakt me nu blij maar moet ik dit wel doen een knuffel okay maar wanneer ben ik klaar voor die eerste zoen het voelt zo goed maar weken geleden was er nog die ander ik weet niet wat ik moet ik wacht nog wel even voordat ik je toelaat voordat ik je meeneem…

zoveel te lezen en men beseft het vaak niet zie ze radeloos – het niet meer weten ook zij die ’s werelds hart met hoop verwarmen en blijven omarmen zie sommigen het niet begrijpen en accepteren van onze levensloop menig ogen vol van berouw die wensten iets niet gedaan te hebben en dat het weer als vanouds blijven zou en enkelen die me meenemen…

overgegeven mijn gedachten zijn altijd bij jou ruimte voor iets anders bestaat niet ik ben overgeleverd aan jouw totaliteit zeg maar ik ben verloren voor altijd wat valt er nu nog te bedenken steeds probeer ik me te verwijderen mijn liefde drastisch te beteugelen pogingen stranden steeds opnieuw het is de slavernij van de liefde die ik meeneem…

Elke dag zie ik je zitten Je eet de lunch aan tafel drie In mijn gedachten zit ik naast je en voel een zalig genot als ik je zie Stiekem wil ik je zo graag meenemen in mijn heimelijk erotische dromen Je handen laten glijden in mijn bloes en je vingers die mijn borsten omzomen In mijn dromen neem ik je mee naar de oevers van een ongekende…

libelle vloog lijkt nu bevroren in de kou meer dan 50 tinten grauw en altijd eeuwig van mij kil en koud ben jij je remt me, vertraagt me, blok aan mijn been boetetocht met struikelsteen ’t is niet de berg die overwint maar de vallei die ons bemint koestert in haar warme wieg waakt dat ik je niet belieg en weerom tussen rotsen leg maar meeneem…

“Mams, je kunt zelfs pa`s dressóirtje meenemen, voor die antieke servieskast is geen plaats, die neem ík dan wel in huis oké?” Net als zij keek moeder in de rondte en zag de afmetingen van het vertrek waarin ze haar laatste tijd zou doorbrengen.…

Uit zijn lippen ligt de hongersnood te barsten -vragend uit een gekrompen spraak hij vraagt zich af de wereld wat je daar van kan meenemen slechts een doorprikte zijkant ervan de lijdensweg een opklopbare knapzak tot een troostbal het paar dode dingen waar je van leeft het snijden in het overleven van alles wat maar geen luchtkastelen…

Nagelnieuw ze kan er garant voor staan bezitster gebruikte ze zelf namelijk niet Wie dit wenst mag ze best uitproberen om te zien of ze stevig zijn en voltooid Ze zijn zeker niet zwaar om te hanteren eigenaresse, die gebruikte ze nog nooit Graag te voren even contact opnemen; thans immers liggen ze nog ingevroren Je mag ze voor ‘t half tarief meenemen…

Zal ik je meenemen naar Kreta, Malediven, de Antillen, de Balearen of Sicilië, de Caraïben? St. Hélena is wonderschoon, en Elba, de Cycladen En Nova Zembla, Tenerife en Malta, de Canaren Weet je waar mijn droomvakantie is?…

En zij zal dan meegaan, dat staat vast, Hij zal haar meenemen naar zijn kasteel. Maar misschien blijft het bij dromen, En dromen zijn nu eenmaal niets waard. Maar zij droomt omdat het bij haar past, Het is al wat ze heeft, het is niet veel.…

Om de pijn moet ik zacht huilen Alleen in de nacht aan het strand Laat de wind mijn zorgen meenemen Zuchtend, eenzaam en toch trouw om de kinderen Er is niemand die mijn verdriet kent Bij jou kan ik nooit meer met mijn gevoelens Ze doen je niets meer, ze maken je warm noch koud Jij ziet het liefst dat ik zou vertrekken Maar ik weiger, ik hou…

Hoe dan ook het voorjaar nadert die me zal meenemen naar een wereld vol verrassingen waarin ik langzaam overga naar lente maar elke keer weer met een fantastisch gevoel van beleving en waarneming die mij gelukkig maken; raken nabij.…

Ik sta hier met jou voor de rivier Terwijl jij glimlacht huilt mijn hart, mijn hele hart Nog nooit eerder zag ik iemand zó zonder vrees voor de dood Het is gewoon waar: ik ben veel banger dan jij Ik sta hier met jou voor de rivier Straks zal de stroom mijn bloemen meenemen Niemand zal er getuige van zijn: geen burgemeester, geen comité…