Alle inzendingen over nachtegaal OR stil OR avond

Dag lieve kleine nachtegaal, vlieg en laat je vleugels gaan laat ons nog eenmaal je zang horen zodat wij je nooit zullen vergeten.…

Door de avondwereld Gaat geen geruis Alleen een vogel Gaat stil naar huis. Een purper boompje Staat heel alleen Daar vliegt op eenmaal Een vogeltje heen. Dat gaat aan 't zingen Dat zingt zo hard Dat zingt weer wakker Mijn arme hart! ------------------------------------- uit: Eenzame liedjes (1906)…

zing maar nachtegaal laat het bos meegenieten van je repertoire…

Want hij houdt van zijn bruid in zijn ziel veel, Al ziet ook 't meisje bij ongeluk scheel, "Dat merk ik 's avonds toch niet," zei hij, "in 't priëel." Wie hieruit evenwel afleidt, dat onze kwinkelerende Leander Voor Herootjes alleen tiereliert, en nooit voor een ander, Doe mijn complimenten maar terstond aan zo'n naturalist, En zeg…

daar zag ik je daarboven in een zwarte vork jouw silhouet in diepe lucht de avondster als metgezel jouw lied was grandioos geen aarzeling bespeurde ik in alles wat haast moeiteloos de nacht bezong herhalen deed je niet en bijval had je niet verwacht je zin was af dus waarom zou je niet verdwijnen…

Ik leef in nacht, maar mane-schijn is buiten, Die leeft in twinkelende vogelen-slag, Ik zie hem schijnen door de onzichtbre ruiten, Ik wacht, maar ik verlang niet naar de dag Ondergedompeld wezend ganslijk, ach! In dit zwart meer, o liefelijk geluid en Wat uit zwart donkere spiegel òp komt fluiten, Licht-lieve volk in wat àl duister…

Hoor het verheven roepen in het dagen, Nu er de nacht nog is, de geur'ge, zoele, Overal-stille nacht; door 't wellend, zwoele Gefilomeel, dat donker is als klagen. - Nu tjuikt het henen over lage hagen, En slaperige keeltjes komen joelen: Zo op een meer veel scherpe zeiltjes kroelen De dag gemoet, de dag met al haar vragen. O, flonker-vochte…

stenig me met zachtheid en molesteer me met je hart pak een houweel en hak een pad van gouden spaanders kus de grond waarop ik loop en laat ons samen wachten op de nachtegaal…

Zong daar de nachtegaal? O, dat ook mijn zang Weer liefelijk en droomrig-teder klinke, Maar niet meer vragend, klagend, doch een lente Van jubeltonen in zijn ritmen dragend, Tot een verkonding van ons diep geluk!…

Ik leef in nacht, maar mane-schijn is buiten, Die leeft in twinkelende vooglen-slag, Ik zie hem schijnen door de onzichtbre ruiten, Ik wacht, maar ik verlang niet naar de dag Ondergedompeld wezend ganslijk, ach! In dit zwart meer, o liefelijk geluid en Wat uit zwart donkre spiegel òp komt fluiten, Licht-lieve volk in wat àl duister zag…

Mocht die vogel zich overdag uitleven, 't was gewoon een zanger. Zijn stem bij vollemaansnacht krijgt echter de hoogste lof.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

wordt een dag nog steeds herboren als ik in jouw tranen de nacht verlies hoor ik een lied in verdwenen geluiden waar de nachtegaal stil jouw stem niet meer hoort vraag ik mijzelf wanneer het ontwaken de vreugde hervind naar morgen toe zoek ik nog steeds de juiste woorden die een afscheidskus vergezellen moet…

Zal ik nog één keer schrijven over de dag die bijna voorbij is? Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen? Over het blauw van de lucht en de wolken? Zal ik nog één keer schrijven hoe onze stemmen weerklonken? Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

in diese struukgewasse naobie braome ende netelgroei soekt die griesbruune foggel siene plecke ende raopt klien biestkes fur siene keinders in die nestebaole ut foer um tu lefe ende um selfe ientloos tu singe fur ons allemaole og, miene gotteku dies beeske skreewt dun leegte fol rolt geluuje deur miene siele icke kenne nie mer dencke…

de zang van een nachtegaal heeft mijn ziel gevoed ik weet niet meer of het in Spanje was het kan ook Frankrijk zijn al het relatieve verdween achter elke horizon zelfs de handdruk van Macron met Trump loste op in drukletters die verwaaiden in het moment .…

de duif vermoedt de avond in zijn roep en rekent op de morgen hoor je hoe stil het is in mij de avond valt steeds minder klinkt mijn roep om jou…

‘k En hore u nog niet, o nachtegale, en de paaszunne zit in ‘t oosten; waar blijft gij zo lange, of hebt gij misschien vergeten van ons te troosten?…

ons volk de vroege nachtegaal Zo zitten we stil alle schoonheid in te drinken doen alsof dat alles is wat we nodig hebben en het is zo tot de maan besluit het licht te laten vallen als schaduw En we zachtjes huiswaarts keren als alles vervalt tot zwart, grijs en blauw behalve de kleur van onze wangen die stilletjes de kleur bewaren…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

de zon gaat onder en met de avond verbleekt de glimlach van de dag de lucht wordt teder en met de avond verstilt de glimlach van mijn hart. de avond is weemoedig en voor het nacht zal zijn zullen tranen stil en zwijgend in mijn ogen staan. als herrinnering aan wat te vlug voorbij moest gaan.…

herdenk de doden in twee minuten stilte een nachtegaal zingt een ode aan het leven dat gewoon doorgaat ondanks de wroeging de ijle klaagzang in volgepakte treinen ondanks de stilte zingt een nachtegaal in het struikgewas ondanks hamert een verre specht met tikkende kop acht keer per seconde tegen een dode uitgeholde boom…

Ik mis het zingen van de nachtegaal de heldere klanken uit haar roze keel Heb ik haar afgeschrikt door harde stemmen die een uitweg zochten uit mijn klinkende geest? Soms hoor ik nog de echo van mijn vermiste nachtegaal in die gewijde verte waar stilte in mij valt…

gezang van nachtegalen ontdoornde rozen op een kindergraf rose elle a vécu ce que vivent les roses l'espace d'un matin de tijd lacht oorverdovend zingen de nachtegalen…

Na zonsondergang klinkt zang van nachtegalen door het braamstruweel...…

Het koper opgepoetst en dan het adembenemende geluid van een blaasinstrument dat zijn weerga niet kent. Mysterieuze klanken, iedere toon van een saxofoon maakte iets los bij mij en daarbij kwamen mijn diepste zielenroerselen vrij.…