Alle inzendingen over ongeschonden

Boot breekt witte zee Vaargeul vol verleden Ongeschonden toekomst voor de boeg. Vaar mee in die splinter van tijd Leef nu, bruis heden waar staal klieft, ijs schitterend splijt…

Mijn verlangen liegt nooit over een vergeten wereld vol maangeheimen bij nacht als jij mij, betoverd en duisterfluisterend over bloemen, verhalen vertelt in ongeschonden mensendromen blijf ik bij jouw ademloos vertellen deel ik in de luister van het bomenwoud.…

Als ongeschonden aangeprezen.…

ook al zal ik de schepper toebehoren aards kort of wellicht hemels lang en wanneer de geest mij als het waren wil bekoren is leven niet gelijk een hymne als ongeschonden gezang ik snap niet echt diep in mijzelf of kijkend om me heen dat uit voortdurende verwachting toch hoop wordt geboren…

Er zijn beeldhouwers die herinneringen hakken uit wind en heimwee omdat het trauma probeert te ontsnappen en grafdelvers ongeschonden met het gelaat in de wind die dromen laten ontglippen in zwijgen zonder horizon er zijn steeds grenzen te verkennen maar jouw zielsverwantschap raakt mij tot in de kelders van mijn hart.…

de klaarheid van het moment de graagte van de geschiedenis de plek die je van vroeger kent de stilte van de getuigenis het daagt bij vloeiende vlagen een ongeschonden kindverleden van voor de bewuste dagen zo voortschrijdend vermeden wat niemand meer kan horen raakt in rangen kwijt gaat in geheugen verloren in de zomen van de tijd…

waar in scharlaken rood duizend vergane rozen hun kleur de wereld bedekt in velden verloren dromen zal de pijn van ongeschonden doornen menig hart doorpriemen in hun strijd met de dood sluimert de nacht in de tuin der helden kleurt weer een roos scharlaken rood…

het lot bepaalt nachtelijk dromen de zoektocht in leven ligt voor jou uit als een weg over rozen waar doornen vertrapt het kwetsen voorkomen van dit eenzaam hart dat ongeschonden naar liefde toegroeit aanvaardt wat moet zijn leeft elke dag waar levenslijnen elkaar nooit raken maar samengaan zij aan zij…

mocht de vingers tellen van je hand het aantal was oneven zacht vertelde je waar de kleinste was gebleven zag strakke lijnen zwaar getekend rond je pols de huid was hard gaf aan hoe diep de brand je had geraakt maar niet mismaakt je lach was warm in het tonen van je ongeschonden arm…

Dus omhelst Zus C het compromis: ook Oom D wil ongeschonden kunnen vitten. Uitgerekend Kleinzoon E moet op de kleintjes letten... Gelukkig zit Neef F al mijlenver in Het Grote Genieten!…

Gedachten, vrij en ongeschonden. Mijn mensbeeld, mijn ongekend uniek bestaan. Door mijn gedachten ben ik vrij, kan ik dromen. Zelfs in een land van oorlog, een land van verdrukking. In benauwdheid van ziekte zijn mijn gedachten ongebonden. Mijn schepsel dat bestaat, is vrij en ongebonden. Gedachten!…

O, als een jonge man, als Hector aan de zegewagen, met slepend haar en met de geur van jeugd stromende uit zijn schone wonden, het jonge hoofd nog ongeschonden, De trotse romp nog onverslagen.…

Ongeschonden ligt zij daar door zandkorrels omgeven blaast een zachte wind de nacht dichterbij voetstappen lopen langs ontkennen gehaast de afdruk van haar frêle schoonheid vertrappen het pure minnen een zijden gloed omarmt niet meer jaagt afstand door verspillen langs verbeten zoekende handen verspeelt ook hij het kleine veine…

Er valt aan de toekomst niets te lachen; het voorvoelde falen des levens zelf dient grootste ernst gewijd, terwille van wat later weelde en fortuin zal zijn - een smetteloze, als gepoetste knopen blinkende blik zonder ontgoocheling, zonder vertwijfeling, vol weerbaar ongeschonden weemoed omdat het nooit zal komen, wat al in droom vervulling…

heb de trollen niet gewekt de smidsen laten loeien of het staal geplet daar waar naamloos hoog roodgloeiend zijn agressie spuugt weet ik me in het dal waar volle maan de elfendans in uitvoering ziet gaan nog is de boomgrens ongeschonden maar de confrontatie is nabij het naast elkaar bestaan is door klimaatverandering gedaan de…

hemelblauw over uitgestrekte velden lijkend alsof hier niemand eerder was zo ongeschonden haast als niets of niemand kan zijn mijn voorheen gebroken lichaam heelt zich duister wordt slechts een vage herinnering tot hij verdwijnt je was er niet toen genadeloos de kilte mijn land betrad maar het is hier waar ik je vind en ik begrijp…

Het leven heeft haar bloei getoond, de droom is ongeschonden. Ook al ben jij er niet meer, de herinnering warmt telkens weer en vormt een glimlach om mijn mond.…

Zo verzwijgen wij vol spijt van een wereld stil en doods, zingend van een engel die tussen beer en eend ongeschonden bleef.…

mag ik je ongeschonden raken waar ogen en haken zijn ingestudeerd het kind heeft geleerd om netjes te leven geen geheim bloot te geven ingeprent is de schaamte die dat gevoel onderdrukt zij breekt jouw vrijheid onthoudt je geluk ga van jezelf weer houden ik wil je zo raken dat wij alle ogen en haken achter ons laten…

Een lichaam, ontzield maar ongeschonden, In een ondiepe sloot gevonden. Een beangstigende aanblik. Jouw gelaat in wit en dik. Hoe lang heb je op de dood gewacht. Heb je gestreden met onmenselijke kracht. Heb je alles gegeven wat je in je had. Kwam het zomaar op je pad. Intens verdrietig en alleen staat je familie om je heen.…

gemis, breed uit ogen, glijdt traag rond de rand van de dag ik dwaal in het voetspoor van de dampende morgen, het bruidskleed in najaarsblauw de vogels in mijn hoofd dalen week en schuw en de lucht kent niet eens het huiswaarts keren de wind voelt het huilen niet of de verte in jouw hand wanneer ik nergens adem en ongeschonden…

geluk, tot nu toe ongeschonden, vrij ik bewaar het op een veilige plek... daar, zie je dat? op die zonnige, open plek er hangt een zoete bloemengeur, de geur van geluk mijn houvast om me aan op te trekken op een sombere, regenachtige dag…

zijn zilte geheugen geblakerd in de luwte ploetert zich voort door duizenden mulle indrukken die gewatergolfd wegspoelen naar de vergetelheid van ongeschonden regels die vloedlijnen achterlaten aan de moede voeten van de horizonner die in het ondergaande bloedrood zijn geboorte tracht te herbeleven ziet hij het tij genadeloos keren en…

Zijn zilte geheugen geblakerd in de luwte ploetert zich voort door ontelbare mulle indrukken die gewatergolfd wegspoelen naar de vergetelheid van ongeschonden regels die vloedlijnen achterlaten aan de moede voeten van de horizonner die in het ondergaande bloedrood zijn geboorte tracht te herbeleven ziet hij het tij genadeloos keren en…

je los te raken je gewaad, je bed, de kamer en je stede elk moment moet je opnieuw bijkomen in nieuwe verwarring worden afgemat je wilt de samenhang hervinden die je gisteren nog had maar de dingen die je liefhad zijn voorgoed vervluchtigd vervlogen tot as je wordt buiten jezelf gedreven los als de adem van een kind stil als een ongeschonden…

jij was geen droom ik voelde je hand warm en droog zag je vingers sierlijk en lang zoekend niet bang zij vroegen in openen contact de huid nodigde zacht uit maar jij wilde niet op mijn netvlies verschijnen ik wist de klik van voor eeuwig verbonden lijf en gezicht ongeschonden tot jij verdween in de wereld van hiernaast je…

l is Bram als oude Klaas te gast Die kon zo'n extraatje niet laten schieten Zelfs Sint's verjaardag blijft niet ongeschonden Maar de verdwenen pakjes zijn gevonden! In Canada protesteert men tegen de 'racistische' Sinterklaasintocht. Er zijn plotseling weer twee televisie Sinterklazen bij de publieke omroep.…

Wat waren wij toen ongeschonden. Haar ogen bleven weergaloos sprekend en zelfs beloken van het helderste groen. Wat heeft de tijd onze liefde vertekend nu we drijven naar het laatste seizoen.…

Pijlers om te bouwen met elkaar verbonden de een is wat beschadigd de ander ongeschonden Zij vormen een constructie tot een sterk geheel elk stukje is belangrijk zo ook het kleinste deel Pijlers om te steunen een last zo zwaar als lood maar met elkaar gedragen lijkt die wat minder groot Lees in plaats van pijlers; vriendschap en wees…

Spring op je fiets en sprint naar het onbekende ongeschonden leven; een weg die je voorheen niet kende. Naar de lente, de winter voorbij; doe het voel je vrij... Ontluikend groen, vogels in een regenbad. Wees blij van binnen, durf dat leven te beginnen.…