93 resultaten.
Een mentale vlam
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 55 bewegen van een
prima ballerina
volmaakt in
rechte lijn en
harmonie van
druppel tot welle
vanuit het midden
cirkelend kabbelend
tegen de oevers
van de strak
spiegelende plas
tot in de uiteinden
van jouw bewegen
klopte de kracht
van je hart
met de zachtheid
van jouw macht
je talent was
extravagant waarbij
het fysiek onthechtte…
Haar mystieke kant
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 in een valse
onweerszon
schittert de
monoliet zijn
boodschap tegen
donkere wolken
magistraal torent
hij hoog boven
het stille land
schaduw werpend
op haar warme
mystieke kant
zij voedt de
atmosferische
energieën diep in
het spanningsgebied
van het reflecterend
geestelijk verkeer
zij zijn onthecht
waren een eenheid
op interstellair…
Pelgrim
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 635 In het kleine Heiligdom
drommen moe de pelgrims binnen:
rustpunt op een lange reis
van onthechten en bezinnen.
Wees Gegroet en Onze Vader
duizend keren in kapellen -
duizend mijlen als gebeden
die van schuld en pijn vertellen.
Op de weg naar Santiago
voeren auto's af en aan
mensen met te korte dagen
voor een overvol bestaan.…
Veni, vidi, vici
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 55 ervaar ik beter de vreugd
in de veelvoud van eenvoud
en minder de veelvraat
die op de verslavende zuchten
van mijn wegen heeft ingewerkt
en vind ik tussen kaf en koren
het onaantastbare prille zaad
dat niet meer door onnozelheid zal vluchten
maar enkel verstild, blijvend in zonlicht baadt
en waar uit het onvermijdbare aardse lijden
de onthechting…
Arend de Ridder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 met een knipoog en een heupzwaai
in een oogwenk en een handomdraai
verloor Arend zijn evenwicht
en het heeft even geduurd
maar Arend is geland
onthecht en wel, doch licht gehavend
en wat roestig in de heupen
vanwege zijn hoofse geaardheid
het was juist door vrouwen
met namen van bloemen en vogels
zoals: Merel, Iris, Roos
Bosch…
Zelfgenoegzaamheid
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 103 Doch het leven kan een mens onthechten
en hartgrondig bezeren.
Zo'n mens moet zijn evenwicht zien te
hervinden in de krachtbron die wijzer
wordt als alle pijn slijt.
Om dan de weg naar buiten te vinden
als het hart zich van alle beklemmingen
heeft bevrijd.…
Vonkten in exegese
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 82 nog wist hij
zijn naam in het
stof van de tijd
profilerend te schrijven
zijn woorden
werden gezien
door fanaten gelezen
helaas niet altijd begrepen
onthechting had
het mes in logica
en syntaxis gezet het
verhaal in opbouw geplet
zijn referenties
werden xenofoob
de aardse samenhang
verroestte tot schroot
nog lang bleef
zijn…
Stilte van het late uur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 en natuur
de stilte van het late uur
bomen laten spreken
fluisterend antwoord geven
naar lichte ogen zwaaien
zonder dat zij schrikken
en meteen wegdraaien
de grond weer voelen
zonder het leven
drastisch om te woelen
ervaring delen van een
al eeuwenoud verleden
maar ik ben passant
waai weg als zand
in droge tijden
ben de natuur onthecht…
Verwachting: Zomers weekend
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 330 Waarom raak ik als echtgenoot en huisvader onthecht
en gaat mijn fantasie met mijn hormonen in gevecht
en denk ik voor me uit: wat ben ik schaamteloos en slecht
wanneer Marjon de Hond 'dit wordt een echte plaknacht' zegt.…
met vaste hand
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 306 ruisen
zich laat horen, uitgestrekt
in het neervallen
misschien om het gemis van de ochtend
waarin bloei gulzig en ongeremd golft
naar het oor van verbeelding
om verder te gaan
verder dan de broodgedichte dodenakkers
die, verward, hun verlangen nooit meer
kwijtraken
in telkens grotere waterdruppels
om wat zij geworden zijn, onthecht…
Tijdloze horizon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 175 zee, draag
ik om mijn nek gehangen,
als doolhof met me mee,
slaap op stenen veren, drink
uit schelpen de hartslag van
hun zoute leven, gedolven
uit het schuim op de lippen
van de golven, zoek toegang
tot nieuwe dromen, waar de
maan z’n witte hand oplegt,
stromen wolken in een plas
van licht als vlindervleugels,
gewichtloos, tijdloos onthecht…
Latent tot de lente
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 175 zwevende geesten
Ontsnapt uit de fles
Doorkruisen de schimmen
Lichtjaren ruimte
Spottend met wetten
Van ratio en tijd
Onverhoeds kruipend
Bij nacht en bij ontij
In aders van duivelsgebroed
Maar tonen op klaarlichte
Dag hun karakter
Besluipen het roerloos gebeente
Plegen een overval
Bij diepe slapers
Aan tijd en aan ruimte onthecht…
met een zwarte hoed op.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 117 Nee, vrolijk
word ik er niet van maar
bedenk me wel dat ik er
aan mee moet doen -ik
geloof niet in onthechting-
soms sta ik pardoes voor
'n dierenwinkel waarin een
verkoopster zo lief lacht
dat ik ervan zou kunnen
omvallen als een kapstok,
net op dat moment waait
'n zachte wind de hoek om
die ons beiden meeneemt,
om daarnaar…
Ontzag voor de kracht van liefde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 428 Onthechting voelt aan als vrijheid en verlichting ineen.
Meer en groter als mijn persoonlijkheid in heelheid ben ik al-één.
Helderzien van gewaarzijn in deze volmaakte zorgeloosheid.
Niveau van de geest waarop het antwoord op iedere vraag bekend is.
Sereen mogen voelen in kracht van de goddelijke schepper zonder gemis.…
Nachtgezicht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 198 willen beloven
dat de duisternacht verdraagzaam blijkt
voor alle mensen die lijden
in ontheemde landen in den verre
je doet geen oog meer dicht
als het duister volstaat in haar falen
iedereen in de steek gelaten
met meer wanhoop dan jou lief is
er is geen weg terug
heimwee dient slechts illusie
we weten allemaal beter
tijd heeft ons onthecht…
ballade van een wees
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 140 het lot van zijn nageslacht
hangt aan zijden takjes
ouders weten wanneer het
tijd is voor het vaarwel
de heraut van het einde blaast
en snijdt de hechting door
om een wreed poëtisch spel
te spelen met al die wezen
van schrik verkleurd vinden
ze onthecht de aarde
ik zie je daar zo broos liggen
ik neem je mee naar huis
daar…
blad gevonden van den Eijkelboom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 234 met een leeg gemoed
hoeft men niet te onthechten
van wat binnen kroelt en woedt
woorden kunnen vrij
geheel eigen op een rij
cliché’s worden gesmoord
het ambacht opent die poort
zo sprak Jan Eijkelboom
dordts poëet met zekeren schroom
want verder zweeg hij heel kies
over de inhoud juist precies
als hij van geheime regels weet
dan is hij…
Met het korter worden van de dagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 Ik dwarrel als een onthecht blad
in het zachte mos, omdat het leven
al in mij verdorde. Het is de vraag
wat er van mij worden zal; of ik ben
of zal zijn, lijkt nu van een hele
andere orde.
Met een vreemd soort onbehagen stelt
het leven mij voor vele vragen. Voor
even bekruipt mij het gevoel, dat ik
niet in vaste gronden woel.…
Ontbinding
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 578 Laat mij in de tijd die rest
zwijgend en in stil beschouwen
vreedzaam aan een einde bouwen
ondanks innerlijk protest;
in d'onthechting van 't verleden,
onherroepelijk ingetreden,
word ik voor het laatst getest.…
Kerend getij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 plots word ik mij weer gewaar
van het ruisen van de wind
een gevoel vol van verwondering
dat ik zo vaak als muziek heb bemind
bladeren laten de geliefde zomer achter
als ware het voortaan een vreemdeling
zij moeten zich van haar onthechten
om te vergaan op de bodem van verwachting
waar zij zich met het aardse zullen vervlechten
zelfs mensen…
Kijk de zon schijnt oprecht en hecht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Zo, zodat zelfs onbeschrijfelijk onthechtende pijn niet meer
dan nu weer de te koesteren dierbare herinneringen, een toast
een niet meer bang weer te hechten 'n hernieuwde dag mag zijn.…
0machtig de bloem die een schitterde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 46 Wanneer het eerste groene blad zich onthecht
krijgt het wonder van de schoonheid een gezicht.
Onwetend dat na die schoonheid ook dit leven eens
weer zal worden afgesloten.
Ergens op de wereld verpietert langzaam een roos
Het rood van de bloemvorm niet langer door vijf
groene bladeren omsloten.…
Skye
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 123 Inverness langs Loch Ness
Een veelbesproken brug en een huurauto
piloteerden ons de lucht en Skye in
Gepland verdeelde de brug, gebouwd verbindt ze
Landschappen stralen door zon en veel water
Berg en dal mogen schitterend groen pronken
Een Schot zei: you’re never finished with Skye
in de pub en ik hoefde niet te vragen why
De natuur is ook onthecht…
cel
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 856 - cel -
wenende muren
sporen in gehouwen steen
van zilte eenzaamheid
gestorven gedachten
pulver onthecht in schrijnend
wachten op een loze dageraad
wenende muren
voegen murw geplet
gevangenen in zwaartekracht
geloken venster
traliën gelijk een stramme wacht
onwrikbaar in hun kille kader
wenende muren
deur vergrendelde verrader…
Arcanum XII: De Gegangene
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 81 ommekeer
gelaten lijden
is mijn deel
op dit verdomde pad
kille regen
en angstzweet
gutsen
langs mijn rug
een terugweg
naar de bronnen van de oerzee
ontbinding
de rotting van het vlees
verlossing door de dood
zaaien de kiemen van nieuw leven
de toekomst
is het kind van
de vergankelijkheid van het verleden
in bevrijdende onthechting…
Arcanum XIII De Dood
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 de zeis hakt knopen door
en maait het rijp gewas
tabula rasa voor een nieuw begin
ik vrees hem niet
hij brengt verlossing en een nieuwe kans
het begin bijt het einde in de staart
en ook de dood is niet het einde
maar een nieuw begin
de feniks zal verrijzen
uit de as
bevrijd van de ballast
van het verleden
sterven is loslaten,
onthechten…
Fluisterwind
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 65 Zachtjes fluistert de wind je naam
mensen kinderen fietsen
iedereen druk met naar school toegaan
Natjes zijn zij in die regen
elkaars gevonden voorwerp
toch in staat tot samen leven
Zachtjes mengt zout zich in mijn glas
mensen hun leven wensen
en zijn zoals je ooit toch was
Blind voor het gedeelde duistere,
probeer ik doof ernaar te…
Superswap
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.464 Heb niets meer nodig en leef nu onthecht.
Als een schooier jut ik mijn kost bij elkaar.
Slijt veel tijd op mijn bank, in het park weliswaar.
Laatst gleed er een blitse kar langs me heen.
Full option, de mijne, dat zag ik meteen!
Ik dacht: Kijk 's aan, wie hebben we hier?
Achter 't kalfsleren stuur, zat mijn bankier.…
oester
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 243 hoe jij bent ontvreemd van schelp en zee
geraapt wordt van het wad, waar dolende
prielen jou voeden met het deels gezouten water
en scherpe messen je delen tot een tweedelig wezen
zelfs de meeuw onthecht jouw huis van
’t weke vlees waaruit je bent ontgonnen,
zijn snavel zonder vrees je snuit
bevuilt met harde halen van zijn kaken
verhalen…
De familie Piggelmee- zevende verhaal- tweede serie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 173 Ver van Zeeluinen, onthecht van zijn
geliefde duinen zweeft het mannetje
Piggelmee ergens hoog boven de
Atlantische oceaan. Stevig omklemmen
hem vuurvogelklauwen; hoort hij zich
hoog in de lucht slingerend zijn grootste
angsten uitslaan.
Op weg naar het ongewenste; op weg naar
het onbekende.…