Alle inzendingen over oud kil

De stoep lijkt schoongeveegd ontdaan van oude jaren de zakken weer geleegd het journaal kan het beamen En toch knaagt nog een verlate episode als een oud refrein in mijn gedachtebode En kan ik niet laten mij te zetelen in ’t oude zeer waar ik praten kan met mijn gestorven oudeheer…

sterke verhalen van vroeger 'drinken was destijds een manier van overleven' dat zelfs jonge mensen oude jenevers dronken 'oude jenevers' met klinkende namen die mij zijn ontschoten maar ach wie drinkt er vandaag de dag nog oude jenever een kabouter misschien ?…

Een winterochtend lang geleden liep ik, nog net geen zeven jaar voorbij die oude hazelaar en zag voorzien van stok en hoed schuifelend langs de oude gracht een oude man van zeker zeventig jaar. Nu, en vele jaren later, loop ik zelf vermoeid en stil weer langs dezelfde oude laan en zie opnieuw een jongen van amper zeven staan.…

hij , een oude man zoals zij een oude vrouw is wanhopig op zoek naar een nieuw begin een soort tweede jeugd de eerste hebben ze niet echt op waarde geschat ze deden maar wat ( arrogantie van de jeugd ) oh, zo pijnlijk zijn verlangens naar de lusten van toen die niet meer voorhanden zijn hij, een oude man zoals zij een oude vrouw…

Van de wijs gebracht door mijn wijsvinger die zachtjes langs jouw foto glijdt wil ik heden ademen in verleden kijken in ogen die alles beloven maar niets meer willen geven nog kan ik jouw handen voelen warmte uitstralend naar mijn rug daar waar de koude kil opkruipt naar het weten, het nooit vergeten willen mijn armen jou bereiken het…

door ziet komen of dat meent te zien haar onverwacht ontmoet er vloeien tranen, woorden zingen van een zoete liefde eens, een schim haar verbitterd hart, ogen vol boosheid zijn niet milder te stemmen bewegen tot een traan vergeefs vergeven doet zij nooit en niet het hoofd blijft afgewend halstarrig naar de bodem staren gelaat staat op kil…

Alles is koud en kil, zelfs de natuur is al een tijdje stil. Niets is nog mooi of de moeite waard, na het nieuws dat door mijn hart ging als een zwaard. Onze tijd samen zal ik nooit vergeten, ik hou nog steeds van je en dat mag iedereen weten. Hopelijk komt er ooit een moment, dat iemand zegt" hey leuke vent".…

Gewoon doen wat ik echt wil En dat ik dan pas bij de hemelpoort Inzie wat een kil En liefdeloos leven ik eigenlijk geleefd heb Wat een fouten ik heb gemaakt Dat ik dan pas begrijp Wat ik kapot heb gemaakt?…

hier in Holland is er soms mist zo van de noordzee het maakt de harten kil doet molens twijfelen en stilaan wachten we wachten tot jij jij ontwaakt en in het prille gras met blote voeten boe roept tot de koeien en de natte neuzen zoent zomaar de liefde rond strooit als kruimels voor de mussen je lach in de ochtend waar de leeuwerik op…

De hutten staan zo kil en stil Alsof haar elk gesloten wil Daarbinnen dringt de koude maar, Daar uit de dodenbaar. Gebogenhoofds, vereenzaamd, droef Een moeder die haar kind begroef Sluipt wanhoop d' aarden straten door en glimlacht als te voor.…

Koud en kil is de wereld om ons. Behaaglijk en vredig verwarmd de ziel ons bestaan. Geluk koesterend in een deken van liefde. Ergens op de wereld golven van geweld, stromend water als een brullende leeuw verscheurend al wat leeft in een paradijs van schoonheid.…

genot verzopen vertier zonder zorg de slaap van onschuld, heel soms klopt het duister schuchter overuren hand in hand met het vallen van de nacht tango van het winteruur spoedig zal het tij weer keren de dagen op hun lange barrikade vol licht en lucht en vrijpartij in het hooi, de stal, de stad toch blijft hij nog even wijlen bij dit kil…

De zwarte nacht valt in de straten `t maanlicht schijnt te kil haar licht een lege lach in verkleumde ogen vertekent een ooit mooi gezicht zijn auto stopt, de prijs bepaalt of ze aan dope komt of niet er komt geen passie aan te pas geen gevoelens, geen verdriet afgewerkt wordt het hoertje afgezet daar waar ze prostituerend stond geen…

Je doet dingen die ik niet wil Je maakt mij bang En mijn leven kil Ik wil me los rukken uit jouw handen Maar ze zitten heel strak vast Ik wou dat ik nooit hieraan begonnen was Ik zit gevangen in jouw web Een duister doolhof Ik kwam er makkelijk in Maar hoe moet ik er uit?…

Je harde blik verstikt woorden die je mikt Loodrecht in mij ziel geen dialoog geen deal Mijn hart jankt kraakt diep heb je mij geraakt Alsof je me intens haat nu je liefde mij verlaat Geen greintje tederheid jouw kil en koud beleid Breekt en beukt me kapot ik voel me gekwetst rot Boos ben ik dat is zeker jij roekeloze hartenbreker…

Voor de tijd van het jaar was het kil en somber het leek meer herfst dan lente en ik droeg dan ook wat warms omdat de kilte mij al had gevangen.…

immers niemand op bezoek ze schreven enkel nog hun namen in een boek en bezwoeren dat ze lang waren gebleven maar zij het allemaal weer was vergeten ze sprak er aldoor over met haar echtgenoot wat niet kon, logen ze, want die was dood alsof ze zoiets ergs niet meer zou weten nee, het ouder worden deed haar pijn de wereld om haar heen was kil…

Als stiltes vallen door zwijgen het donker en kil is in je ziel de zon voor jou wil schijnen je ogen het licht niet willen zien. Je op een splitsing staat even de weg bent kwijt geraakt niet meer weten welke kant je moet kiezen of zal verder gaan met een hart vol van twijfel, of geluk nog voor jou bestaat.…

De winter, ach die is zo koud en kil en doet de mens vertragen. Maar wie de zon af en toe éven voelt, weet zich tot de lente gedragen.…

Heerste het koudste van de jaargetijden kil over deze woeste doornentuin, met de Zomer is het dat ik hier struin, terwijl fietsers schel bellend langs ons rijden. Verschrikt laten wij elkaar los, gestoord als we zijn in ons vredig minnespel en met één vinger wens ik ze vaarwel naar een punt wat aan de horizon gloort.…

Je weet niet waar je heen moet gaan En denkt dat niemand van je houdt De wereld lijkt dan zo kil en zo koud Je voelt je verschrikkelijk ontdaan. Maar bij God staat de deur wijd open Hij nodigt je uit om binnen te komen En wil je met Zijn liefde doorstromen Bij Hem kun je zo maar binnenlopen.…

Weer zo'n dag dat het niet gaat zoals het moet en dan moet het maar zoals het gaat doe ik het nou slecht of goed Je gevoel zegt, voor mij hoeft het niet zo je verstand zegt eigenlijk voor mij ook niet je gaat en loopt met de stroom mee niemand die mijn verdriet ziet Help, kan iemand iets voor me doen haal me uit die wereld zo kil maar…

Je ligt naast mij Zo lekker knus Maar verlaat mij Met zachte kus Je lag naast mij Het is stil En kil Je hebt mij verlaten Ik incasser veel schade Aan mij hart Die gebroken, versplinterd en beschadigd is Je was één grote boze droom Nu ben ik pist Je lag naast mij Ik hoef je niet Ik hoop als ik niks zeg Dat je niks meer in mij…

het was er kil en koud, mijn liefste , ik had wel zachtjes willen huilen, maar ook dat ging voorbij, want mijn hart begon te rillen en dit was niet enkel van de kou want nu pas begon ik te beseffen, hoeveel ik van je hou!…

drie stappen nog dan ben ik daar klaar met mijn leven ik ga nu maar drie stappen van de goot mijn wereld in het groot van enkel macht geen liefde en gezag mijn rol heb ik gespeeld gevoelloos kil alles geregeld.…

Beloftevol zijn we allemaal, alles is zo banaal, zonder hart of ziel en kil als steen niet meer nodig dat ik ween.…

Een ochtend onheilspellend stil Eenzaam in mijn bed verlaten De angst verlammend, akelig kil In stilte lig ik, snik ik, bid De engelen ongenadig Leven en dood in hun bezit Het bed voelt koud, mijn wereld klein Roerloos verbijt ik de krampen Onheil spreekt in snijdende pijn Dan breekt er iets binnen, subtiel Warm vocht verdrijft…

zie het dagen, uren komen niet tot helderheid zijn de nacht aan het vertragen de zon vervlakt in het krachteloze klimmen neigt bij opgaan al ter kimme de lucht is kil, dunnig vlaagt een koude wind, maar zonder groen blijft het bladstil nog kleurt de oogst de bodem wordt al schraler weiden zonder vee steeds kaler het leven trekt…

Als ik voorbij kwam lopen hielden de kletswijven zich opeens oorverdovend stil. Als ik doorliep ving ik nog net op dat ik dat jong was dat zijn vader niet kende, dat ik dat jong was dat voor zijn leven getekend was - en dat was zo, door hun tongen was ik getekend.…

De priester is oud, niet meer geschikt voor mensen -- en niet meer voor God.…