9115 resultaten.
Geur vertelt per deur verhalen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 712 De gevels heb ik met mijn geest ommuurd.
Dit plaatje heb ik in mijn hart gesloten.…
Afgewezen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.243 De kikkerprins in zijn keel
Zit klaar voor de sprong
Door een ruime borstholte
Blind en blozend
Gehinderd door gisteren
Bijt hij in het zand
Kust de gevels
Voelt zich met al wat kruipt verwant.…
Zierikzee
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 432 Die gevels…., poorten….., dat stadhuis,
Zullen Uw blik verrijken!
Dat stadje aan de waterkant,
Het blijft mij steeds bekoren,
Mijn leven lang, want ….”ik heb mijn hart
in Zierikzee verloren!…
mijn stad
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 379 waar een verzonken woord op straat
nog fluistert van vervlogen dagen
rond de sierlijke gevels bij vlagen
zich in oeroude klanken horen laat
waar de nar en troubadour herleven
de stem van een roomse toren klinkt
die de stad in al haar pracht bezingt
zo hecht met de Zoom verweven
waar het verleden huist in elke steen
de oude muzen hier…
PAPEGAAIENBUURT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 389 Fraaie, oude straten in Drachtens hart
zijn terecht trots op hun ramen en deuren,
omrand door vrolijk sprekende kleuren;
rood en geel stralen fel; blauw vertoont zich hard.
Ook bescheiden schemergrijs en diep zwart
mogen het aanzien der gevels opbeuren.
Wil de wandelaar het kunstminnend keuren?…
Shiva
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 216 Een IS-beeldenstorm vlakbij Masul,
’t bekogelen door fans van een fontein,
een gevel die zo nodig wit moest zijn -
vernielingen…, en ons ontgaat het doel.
Of hebben Shiva’s kwast en fles en kris
een archetypische betekenis?…
In touw
snelsonnet
1.0 met 11 stemmen 742 Twee K2-klimmers gaven het niet op
Toen zij daar boven in problemen raakten
Hoewel zij hun bizarre tocht niet staakten
Is hun ambitie zwaar over de top
Cas van de Gevel en Wilco van Rooijen
Hun avontuur van vriezen en van dooien…
Kuilbalen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 82 Kuilbalen,
Staat er eenvoudig
Zwart op wit
In het halfhoge gras
Voor de boerderij
Waar mensen wonen
Die we nog nooit
Hebben gezien -
Achter de gevel
Woont een raadsel -
Deze dag,
Elke dag…
kerkje Opwaarts
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 36 in Sellingerbeetse
omhoog met een rotvaart
onbewust gleed je
snel als een stokstaart
hemelwaarts
op de gevel staat Opwaarts
het gebouw een andere loop
er dreigde sloop
kerkje in de bouwstijl
Amsterdamse school
bleef bestaan
een stichting pakt er
dorpsactiviteit aan
kunstenaars gaan
in het kerkje exposeren
iedereen blij dat
het kerkje…
URETERP VALLAAT
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 232 Gevels bezingen verlopen venen,
waar noestheid bloeide - bij blije boerendans,
strooien Friese weemoed om zich henen.…
Bredase Hubo
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 336 Man en vrouw bespeuren ook tere vragen
naar kleine waar, reeds lange tijd verwekt:
allerlei ouds mag Huiskamer behagen.…
Oud worden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 74 Een rustige dag
plotse wind raakt het water
reflectie rimpelt
Tel grijze haren
hier en daar een glans of gloed
jong van geest, nog steeds…
Vroeg Amsterdam
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 Ver gedruis van ontwakend verkeer,
een vroege tram die de remise verlaat,
donkere huizen in nog stille straten,
gevels die zich in de verte verliezen
in de ochtendnevel die daar nog hangt.…
Foots
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 466 versierde gevel
geeft het hart weer
van degene die hierachter
schuilgaat
als een warm bad
word ik welkom geheten
en tot in de puntjes
door haar nagelopen
daar waar jongensdromen
werkelijkheid worden
gooit zij haar zwarte lokken los
evenals haar heupen…
suites voor annemieke VI
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 127 geen doorkomen aan
onder de linkse brugboog
ligt een futennest
in het voortuintje
van een dode duif vleugels
tegen de gevel
in werkelijkheid
kan het hek naar de vrijheid
altijd open -
zeg het me niet -
hoeveel zwarte wateren
moet ik afzoeken
lage winterzon
op de bodem van de singel
ligt een vuilnisvat…
Impressie
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 274 Achter oude, verweerde gevels
verrijst de tergende nepcultuur van supermoderne
bejaardentehuizen. Hij zegt dat de beslagen
verrekijker nog werkt, maar ik zie niets in de
verte en niets dichtbij. Een bloem zegt mij meer
dan alle culturen op deze aardkloot. Mijn hand
streelt het huis van Jacob Cats, ook al vond ik
zijn werk beneden peil.…
Wanneer de draaiorgels slapen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 91 De dag was duidelijk met hun lot begaan
en liet ze traag in hun oud bestaan.
In de ramen kierden gordijnen open
als maar half gelede ogen.
Het gerucht van mijn stap klonk als
verstoord tegen de gevels op.
In de stad was het leven tot morgen
roerloos en zwijgend opgeslagen.…
Het Stille Paradijs
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 909 Ze loopt door het dal
van de verlaten wereld
langs gevels van puur porselein
Door de sombere straten
verlangt ze naar de wereld
De wereld die nooit meer zal zijn
Verborgen in verlangen
in dromen en verhalen
en diepe stille wensen
Geborgen in de duisternis
en de eenzaamheid
van ons, verlaten mensen…
we zagen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 we zagen hoe
het licht op
de gevels viel
hoe de schaduw
in een zachte
dans de zon
verdrong hoe
vogels in stilte
afdaalden
we zagen hoe
de zinkende
stad in het
water wegkwijnde
laat me jullie
meenemen
mompelde het
water met de
hand voor de mond…
advertentie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 325 ik ben een huis met open wonden
toon mijn zwakte niets is verborgen
wie wil er verder voor mij zorgen
herstelt mijn gevel pleistert mijn zonden
ik draag de wonden van de tijd
maar mijn wortels liggen diep gespreid
ik bied beschutting , rust en zekerheid
heet u welkom met armen wijd…
Wir haben es gewusst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 376 knarsende spil:
hij neemt gekuist door de biecht
nog een slaapmutsje
hij heeft de gevel gewit
met een kardinale fout…
Zeeland.
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 706 Zeeland, waterland, weiland met duinrand
Ganzen dansen in het akkerland
Lieflijke dorpen en oude stadjes
Het leven is er soepel en gladjes
Monumentale gevels, bruggen en grachten
Een rijke historie herleeft in gedachten
Kanalen, dijken, plassen en weelen
Stille plekjes en vogels die kwelen
Rietkragen, inlagen, schorren en slikken…
aqui vive en poeta
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 335 welnu achter deze gevel
komen woorden tot leven
zoals destijds bij de bouw
de metselaar dit huis
liet groeien steen voor steen
zo maakt de dichter
met zorg de juiste keuze
woord voor woord…
bamboe
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 386 een holle stengel van vezels
onderbroken door knopen
waar het blad hecht
van de toendra tot de tropen
woekeren zijn wortels
tot een halm elders opduikt
hij bloeit één keer in een eeuw
en verdort dan tot glimmend hout
staven waarmee ik een steiger bouw
om op te klimmen tegen jouw gevel…
mysterie
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 396 o, diep mysterie knaag niet langer
aan mijn diep verborgen hart
laat donkere woorden schemeren
in het leven van het onbewuste
spookbeelden in mijn lusten
drijven onrust in mijn verlangen
arme woorden neergeschreven
in de gevels van de tijd
verbrast in het verlopen licht
van vroegere eeuwen…
In hazenslaap versteend...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 316 Ze lagen
niet alleen
'bij nachte'
Ze wachten
niet alleen
het Nieuwe Jaar
Ze trekken
met hun kudde
schapen
waar gras
in pol of spriet
welig groeit
Dichtbije natuur
en einder boeit
voor herders ogen
Met eigen ogen
zag ik ze
in een gevel
in hazenslaap versteend.…
De Stad
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 357 Zware woorden klinken
tegen de gevels
die scherp omlijnd zijn
in de eerste dagen.
De bruggen overbruggen
diepe sombere waters
Geen lach weerspiegelt.
Hoe schoon en mooi
het klonk en was
Het verbond is verbroken.
De stad breekt zichzelf af
Ze geeft niet meer
Ze gaf…
haagse meisjes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 261 nu in den haag
een gratis kaart
met het oog op het
meisje van vermeer
hier ergens aanwezig
en dan het htm-meisje
die van de bus en tram
door haar hulp kijk ik
een kwartier later
vierhonderd jaar terug
zij parelt hoog
aan de haagse gevel
in de stemmige zaal
heb ik een ontmoeting
haagse meisjes
onvergetelijk…
ontelbaar
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 389 laat maar
ik wil niets meer bezitten
dan de kiezels die ik uit eenzaamheid
raap
langs een veelvoud van
rivieren, onzichtbaar
voor hen met dode gezichten
niet dichter dan
jij
al weg
voor stilte in mij
vloeit
en dichtklapt tot gevels
met luiken gesloten
zoals mijn woorden die ik tel
en bevochtig
wanneer uit de dakgoot…
Dromer
gedicht
3.0 met 26 stemmen 11.608 jij,
zoals je daar
staat
zo nonchalant
misschien
stond je
anders
als je wist dat er
iemand
naar je keek,
ik.…