Alle inzendingen over poeten

bijzonder aan dichters is hun aparte positioneren op de marktplaats zij staan er altijd los van de vraag is er vraag naar neem van mij aan een type marketeren zonder evenaar geen haring of hemd of het is afgestemd worden behoeften dichterlijk gewekt draagkrachtig en potentieel aanbod overdondert disproportioneel daar komen de curven poëten…

in dat laatste woord past alles de stilte en het tegenlicht de verwarring van poëten door het telkens nieuw geluid van rivieren en rotsen onder het gedichtendak van een kathedraal waarin vrijheid duizelt om de duizend kreten, de tweestrijd in hem of haar om het zwijgen van de stenen en de eindeloze ogen van de minnaar en…

. --------------------------------------------- uit: 'Ten South African Poets', 1999.…

aangeslagen sleep ik mij met traangelaat over straat schamper dan hoe trouw de verschutte vrouw opgaat in geweer tegen een muur eenmaal ontdaan van al dat zwart blikkert er heus wel weer wat prima facie grapte jij nog terwijl je vertrok ik poets nu vlot je stalen plaat voorgoed uit mijn gewreven zicht kets jij je haan maar…

onvoorwaardelijke allesomvattende onuitputtelijke lieve liefde hoe onvermoeibaar heb ik je gezocht noord en zuid oost en west in diepste diepten en in verste verte hemel en aarde heb ik bewogen water en vuur uitgeput en moedeloos op mijn schreden teruggekeerd en thuis gekomen poets ik mijn spiegel schoon na zoveel lange…

Voor de verandering werd er nog wat spanning bijgeschreven op de harde schijf die bij poëten voor ziel doorgaat. Ik hoor dat woord voel de klap. Het is meer dan een ziekte. Het komt van achteren. Je kan je niet weren. Het is de afdruk van een kolenschop op een wang. Het is je vader.…

Ik poets mijn tanden. Ik vul mijn glas. Met wonder. Met water. Slaap lekker. Goede nacht.…

een veel gevraagd echt erkend poëte deed in dichten zonder kop of staart kudel stond bij haar voor kudelstaart haar kip werd zonder kop toch gegeten zij droeg op feesten voor in lederdracht meestal ingepland zo rond het bittergarnituur tegelijk met de ballen heet vers van het vuur kwam er gedicht luisterrijk in volle pracht één klant wilde…

Het bleek een stunt van Delta Lloyd te wezen Bejaarden in de Koepel van Breda In kleine cellen met een camera Waardoor bij mij gewetensvragen rezen Je stopt geen senioren in de cel! Maar bij mijn schoonmoeder denk ik: ‘Hoewel...’…

ik zelf, ik kaf het koren oogst de granen van het land maar mijn broer die speelt met woorden hij bezit een dichtershand ik, ik hak in mei de bomen voor straks een wintervuur maar mijn broer zit stil te dromen en zo zit hij al een uur ik veeg en schep de stallen en ik poets de hele dag maar mijn broer praat over poëzie of wat dat dan…

ik kan niet wennen aan poëten met een liefdesgedicht in hun hand het zachte geluid aan het slot dat je haast niet kan horen alsof ze het verhaal maar één keer vertellen kunnen en enkele minuten later beweren dat ze niet van liefde houden weet je wel zo'n zwarte dag waar de ware toedracht verborgen blijft in een monoloogvers en…

er heerst een diepe rust gerestaureerde kerkjes zijn koel in de voormiddag het goede leven neuriet langs stoelen op terrassen en toost op voetstappen en vrolijk gelach van oprechte poëten die in honger van geest in kronkels prevelen en hoe potloden uit de vingers glijden en over de vloer rolden woorden wegvlogen in de diepe duisternis…

Het herfst in me al zit de kat als vanouds stoïcijns op haar muurtje, dat zie ik wanneer ik voor de spiegel mijn tanden poets en de grijze wolf sardonisch naar me grijnst.…

ik dicht jou alle manen van de melkweg toe mijn hart lokt sterren naar boven nu ik me herinner waar ik jou voor het eerst heb aangeraakt waar ik zei ik zie je graag jij dicht me alle woorden van poëten toe in diepe zuchten van dromerij nu jij me draagt op het lichte tij van heden en verleden waar jij zegt ik zie je…

ik ben dichter van het eerste uur nog sterker, van het eerste kwartier of twintig minuten dus niet een noeste werker of gedreven poëten dier nee, ik zit en handel en de woorden, zo die komen, gaan met mij aan de wandel het is niet de romantiek die u verwacht van langhaar en snor, een afgezakte bril en sacherijnig geknor het…

kus ik de kiezelsteen span het handdoek over paastakken omkader het verlangen met gouden seringenbloesem en poets mijn tanden in het herinneren aan jou? in waarheid lief ik zelfs de schaduw van je schoen die op mijn weg valt.…

Elke dag poets ik zorgvuldig mijn schoenen en gebit terwijl er verrekt, gecrepeerd en gemoord wordt. Maar als je zo denkt word je gek. ----------------------------------------------------- uit: 'Geen volkse god in uw achtertuin', 1980.…

Wind zorgt voor een blaadjesbui Dat ik het zover liet komen Nog geen stelling heb genomen Lentevogel in de rui Schuilt onder een groene pui Zit daar koortsig weg te dromen Wisselend de temperatuur Eerder niet zo een seizoen Vreemd en anders bij mijn weten Matzes zijn bepaald niet zuur En ik wil geen afbreuk doen Aan de taal van de poëten…

mensen van een bepaald allooi alles ligt binnen hun bereik hier op straat poets ik hun schoenen blinkend als sterren in het heelal voor slechts een schamele fooi en in het donker van de nacht zie ik hem onbereikbaar oplichtend aan de hemel staan alleen al met dit beeld voor ogen voel ik me minstens even zo rijk…

Deze vertrouwelijke vrouwelijke poetsmanie Zij veegt en poets om voor te leven. Ik zal bij haar een voetenveeg.... dit mooie complimenteus present geven.…

terwijl mijn handen zich verstoppen in de zakken van mijn jas en mijn voeten zich ontpoppen tot ware renners, stamboomras keer ik ongeschonden terug naar waar mijn auto staat en poets beschaamd en vliegensvlug deze veel te hete plaat…

Westhoek, vergeten land Waar de poëten wonen Samen met hun demonen Stikkend in ‘t Vlaamse zand Stemmen als Brussels kant Dichten op zachte tonen Zingen van doornenkronen Ieder kruis jankt er en brandt De Leie is een Eufraat Een Tigris stroomt er niet De Hof kent men van horen En zeggen, niet van zien Daar waar het godslam blaat En…

Vannacht rustte... ....jouw kus op mijn lippen altijd poets ik mijn tanden en spoel ik mijn mond rond Gisteravond voor ik ging liggen, heb ik slechts gedanst Daarna ben ik gaan slapen met jouw kus op mijn mond Vannacht rustte... ....jouw kus op mijn lippen in mijn droom kwam jij voorbij Wij speelden en minden Stilte werd voorafgegaan…

Manke, magere meeuw plassen in de kuilen van lege straten gaten in de muren de school gesloten, niemand die weg kon is gebleven na de rellen niemand die vrij kwam uit de cellen Verliezen zijn genomen koffers ingepakt het water afgesloten Oude stad, dode haven waar ik thuis was en terug had willen komen poets je witte trappen…

vlijtige werker poets je handen schraap je tanden beweeg tot ontroeren wek met open mond de lentebloesem waakt zowaar tussen je gevleugelde dromen laat het meel maar stuiven ik zie je op de wind hommelen bedrijf je schone kunsten met zwermende woorden vallen de hemels keer op keer aanschouw je tempel van regenboog geluk wees welkom…

Wie zal mijn vel nog lezen krakend uit zijn voegen alles besloten op het perkament van eeuwig groeien zal mijn huid zich sluiten voor een zee van leven zal ik niet uit de nerven barsten als vochtige ogen de matrijs van het verleden nog eens openen zal ik dan van papier worden op de kantlijn krioelt het van ongeboren poëten…

Bekoorlijk beeldend deelt de poëet zijn vroede visie op het leven zichzelf ontwikkelend tot profeet met een edel eervol streven waardoor de waarheid wordt gekliefd in onverteerbaar wrange woorden hij maakt zich daarmee niet geliefd bij wie zijn boodschappen aanhoorden niet alle poëten is ‘t gegeven na ‘t werpen in de zilte zee om zoals…

kom over tien jaar terug de druiven hangen te rijpen boven ons hoofd en een griek schenkt de nieuwe wijn zijn zoon stierf voor vrijheid kom over tien jaar terug de troebelste wijn wordt helder in veel kortere tijd het gaat om gewone dingen om schoenen en een dak voor je kind dan komen ook de poëten met wijn die steeds sterker wordt en…

in een vluchtige view langs het publiek zie je de trends van het laatste moment nog vaag kleuren hypes uit een andere tijd die weer reikt naar vintage retro en authenticiteit een cyclisch modebeeld dat het gebrek aan eigen inspiratie weer eens loepzuiver deelt waar nostalgie in poets en blink een lege ziel verbeeldt omdat vernieuwing…

een dame welt een erudiet verhaal in zinnen met de zwaarte van decreten ze roemt zijn bundel voor de zogeheten lichtcryptische benadering van taal vervolgens wordt zijn schrijfkunst uitgemeten door critici in termen: magistraal, vernieuwend, vol mystiek en haast sacraal hij krijgt het keurmerk ‘kroonprins der poëten’ de dichter hoort het…