Gepoetste plaat
aangeslagen sleep ik mij
met traangelaat over straat
schamper dan hoe trouw
de verschutte vrouw
opgaat in
geweer tegen een muur
eenmaal ontdaan van al dat zwart
blikkert er heus wel weer wat
prima facie grapte jij nog
terwijl je vertrok
ik poets nu vlot je stalen plaat
voorgoed uit mijn gewreven zicht
kets jij je haan maar
in een ander licht
Geplaatst in de categorie: ex-liefde