Alle inzendingen over prijs

In Amsterdam is Hugo overleden De ouwe heer van Jelle en van Aaf Als Stoker en Piet Grijs was hij niet braaf En ooit voor Elco Brinkman te omstreden Maar taalliefhebbers maakte Battus blij Met Opperlandse woordenspelerij…

Te Krimpen aan den IJssel en te Urk Ging men verhit op jacht naar zondebokken Men reed wat journalisten van de sokken Men spuugde, trapte, zonk en werd een schurk De dominee gaf modder als Spuit Elf Sprak luid: ‘Heb lief uw naaste als uzelf!’…

Voor je het weet sta je in de winkel En maken ze voor jou een speciale prijs Een warme lach, een diepe blik Het was een goed idee die Turkije reis! Maar ook hier is het leven hard En sta je, voor je het weet, zo maar op straat Een vriendelijke jus d’ orange brengende ober Die te lang met ons heeft gepraat?…

gestoken de trouwe dichter Tom van Deel was ook weer zeer spiritueel twee lieve Hogelandsters uit Oldenzijl spraken echter vooral hun grote lof over zachte dichters in het doolhof draagbaar hard en diep nog in de stijl Toelichting: De stichting Platform Binnenstadsmanagement heeft in perscentrum Nieuwspoort bekendgemaakt dat Groningen de prijs…

Hier kan ik 't best met God en met mijzelf verkeren, Hier, waar de vrede woont, de zorg het hart niet knaagt, De beek welluidend ruist, de tortel troostrijk klaagt, De zoô *, die de armoe dekt, en 't marmren ereteken, De duurzaamheid en prijs van aardse grootheid preken.…

Prijs, met dankbre tongen.…

Is dat om uw zwarte trui geen mooie prijs?’ Zijn tanden zijn een rij ontstoken knoken. En uit zijn mond, die speeksel op je voorhoofd spat, komt nu een geur! Als van een dode rat. Uit putten in de grond begint het al te roken. ‘Voortaan zult u voor míjn stal koersen. Hebt u nog nooit gehoord van Angst & Beven?…

Ik prijs u dat gij, nimmermeer des gevens, Des weldoens en des zeegnens moe, De vreugde blijft des kinderlevens, En breng daarvoor mijn dank u toe. Maar vind ik u altijd dezelfde weder, Gij zijt dezelfde niet geheel. Waar strooidet ge eens uw gave neder? Zij viel de armen meest ten deel.…

Terwijl ook jij weer in jouw dagboek schrijft: "prijs deze dag, de gouden zon en het gloren. ons land is niet langer verloren ten dode opgeschreven" omhelzen buren en vreemden de nieuwe gastheren bevrijders van het eerste uur nu voor langere duur.…

Zo peins en droom ik verder, ben tevree gesteld o ja want overdoen is geen optie en ik beken: 'k zou het voor geen prijs wijzigen, het is en was mijn leven!…

Dan geeft leven soms alles en dan weer niets prijs, moet ik klunen en onder een boom soms uitrusten. Al blijft mijn mond dan parmantig het nodige uiten fluiten de merels en lijsters rondom dit fraaie groen, lacht het gepimenteerde papier mij uitnodigend toe, ik ben zelden verzuchtend laat mijn buit vaak rusten.…

genadeloos maar de vriendschap, gastvrijheid en inspiratie maakte veel goed, meer dan goed, best, beter een licht gehavend beeldige afgeprijsde oude monnik kocht ik zelfs nog voordeliger met afdingen wat bij de markt hoort, zo werd me ingeluisterd De lenorman-kaartlegger Ramsay van Rhijn sprak me aan en hij sprak mij aan ik heb hem gebeld voor prijs…

De pannen vliegen de rijzen uit En door de hekken waart rondstuivend meel Een graaf loopt gevaar in de loop van de oorlog De vlieg en de panters zijn hem soms te veel Het rondzingend puin klinkt net niet oorverdovend Maar treft keihard adder gebroed in de tuin Waar de oordelen dalen in prijs in de schappen En wagens bij winkels in buurt…

We varen deze week over de Nijl Zien wij een glimp van nieuwe machtsstructuren? De euforie van toen mocht niet lang duren En het toerisme blijft ver onder peil Ja, elke revolutie vreet zijn kinderen En deze zal de welvaartsgroei lang hinderen…

Er is opnieuw een dichter overleden Die ook als psychiater roem genoot Hij legde fijnbesnaard emoties bloot Waarbij metriek en rijm er niet toe deden Hij gaf ons heel pregnante beelden mee Maar jonge sla, nog slap, in bedjes, nee…

Hij wilde stiekem rijmend door het leven gaan, Maar had nooit 'Driek van Wissen' moeten schrijven. Dan lukt het niet om anoniem te blijven En komt hij bij de prijswinnaars te staan. De schuilnaam Robert Galbraith hield geen stand, Wim Overweg valt nu ook door de mand.…

De Paus was danig afgeleid en viel Hij had het opstapje niet in de gaten Was hij wellicht door hogerhand verlaten Omdat hij bezig was met zijn mobiel? Expert in “virtual reality” Geveld door Pokémon...verwacht je nie!…

Voor haar bundel 'een grimwoud in mijn keel' kreeg de schrijfster de Buddingh'-prijs 2005 voor het beste poëziedebuut.…

zieltogen in haar eigen koude as, diepgrijze rouw, gesmoord in jaarlijks wederkerend onvermogen alsof wens noch wijzer gedachte door de ander werd gehoord verdoofd door droesem, drank te zware spijzen wordt de nieuwe norm alras verleden en rest slechts de vorm der alledaagsheid in dit heden hoe troosteloos werd schoon hemels vuur toch prijs…

boven zelfs een niet gelovige zou zijn beginnen te gaan geloven en hoewel er geen mist was hing er toch een gordijn die onzekerheid, die knagende pijn ook de maan lachte ons toe de eenden kwaakten als nooit tevoren een nieuwe wereld was geboren de tickets waren al lang besteld en het draait ook niet om het geld nochtans heeft alles zijn prijs…

Verhef, van de zaligste aandoeningen zwanger, Germanjes onvergelijklijke zanger, En prijs de Godlijke bard in uw lied. Voer ons, ô Heilige toonkunst! In uwe trillende wolk van geluiden, Van tonen, die beurtlings elkander vervangen, Naar 't oord, waar Haydns lied In zuiverder' luchtstroom klinkt! vier Stemmen.…

zijn wasdom te verhogen Daar 't groene blad nooit af en vil, Van 't Eeuwig bloeiend hout des Heere, In 't altijd groeiend Paradijs, Dat ieders hert zich daar toe kere, Die gaarn won de hoogste prijs…

Meerstemmig wordt het echter niet De voorwaarden zijn kras Geen mens bekijkt het bij zo’n kans Men gaat fluitend en gestaald op pad Nieuwe muziek geeft glans Zomer brengt diepte in het vat Coupletten worden wetten Het refrein neuriet zacht Wat uiteen kan zetten Is op voorhand al verdacht Een eigen compositie Stelt men uiteindelijk niet op prijs…

huis had verlaten om zijn kaarten uit te spelen in een ander gebied de vreemde harde aarde waar kinderen niet rond mogen lopen met zelfgemaakte kartonnen dozen om aan de mensen van hun overvloed een offer te vragen voor het arme volk van die dagen De menselijke aard zwak en ziek als die van Simson toen hij zijn geheim had prijs…

er waren eens vier kleuren rood, blauw, geel en groen die hadden heel vaak ruzie het gebeurde in elk seizoen de ruzie ging er altijd over wie de mooiste kleur nou was ieder vond zichzelf het mooist dat was helder, helder als glas ik ben de allermooiste zei rood heel eigenwijs ik ben de kleur van liefde en verdien de eerste prijs nee…

verbijsterd zoals dat kerkhof in Oudenaarde waarop jij de liefde bedreef het grootste genot op aarde met als schijnbare tegenpool le grand mort de schapen grazen rondom jouw graf maar er is gras tekort omdat de schaapskooi is gesloten denken ze maar jij blijft van boven herderlijk actief voor al die schone woorden betaalde jij een hoge prijs…

Ze vond het niet wijs, omdat Fred deze prijs in natura aan moeder betaalde. Toen ze dacht: 'Hij is klaar met dat wijf,' ging ze Fred vol verlangen te lijf, maar ze heeft bij d'r beurt wel z'n slapte betreurd: ze was laaiend en vloekte hem stijf.…

Ik wil alles voor jullie zijn, tegen elke prijs. Niet gevangen in de tijd heb ik het bewezen, mijn liefde gaat zeer ver, zelfs mijn dood doet leven. Op de kleine aarde in mijn grote paradijs wekt mijn adem leven, nu en voor altijd. In de ogen van zovelen zie ik de wonden van mijzelf, maar als eerste in een rij ben ik vrij.…

met schorre doorrookte stem zei ze haar prijs, die ze verlaagde toen ik schamper lachte ze schold me uit toen ik weer buiten stapte onbevredigd maar tevreden "het kan verkeren", zoals grootmoe zei.…

Een eerste prijs wist hij te krijgen Voor mantaroggenbrood met vijgen.…