Alle inzendingen over rijk

vertel eens opa, was u echt zo goed kon ADO zonder u geen wedstrijd winnen men wilde zonder u niet eens beginnen en zat er buskruit in uw rechtervoet een topclub wou u hebben, coûte que coûte dan was u rijk geweest, dan was u binnen dan had u oma niet, maar tien vriendinnen dan was er nu bezoek in overvloed wel vreemd hoor, u heeft zulke…

ik kan de vroegte wel begrijpen, de bruid in trouw en korte verhalen met onbedekt en zelfde gezicht de mond zo rijk, geheel luchtledig de houdbaarheid of ochtendhanden het tijdelijke in prachtig licht maar ik weet van stilte, het lijdzaam staren het gedoofde vuur in gesloten nachten onvolmaakt en ooit geleden dus ik liet hem gaan…

In den diepe afgrond is nabij Een bodem van verlangen Daar waar ik te kritisch ben Te slank, te lief, te rode wangen Mijn werk is leuk en niet nabij Nee echt, ik hoef geen man Want de verveling is de troef die ik steeds gebruiken kan Ik ben lief maar ik ben hard Hard op weg om rijk te zijn Maar ook mijn hart is van vlees Maar ja ook ik…

Je bent rijk aan tijd, Dus houdt moed Een klok zegt alleen maar hoelaat het is, Een klok zegt niks…

De wind krijgt vat op zichzelf, ik beluister de stammen, ik hoor nieuwe stemmen uit hout gekraak, rijk getooid, gerooid van oude bast op helder licht verlaat in beregend struikgewas schrijdend in zacht gewaad twijgen in bleek contrast schieten straks vuur en vlam met bloesems op hun schoot ander leven klemt zich vast loom hangend aan…

Verslavend lief zijn jouw zinnen Liefde en passie vurig beminnen Verslavend lief zacht vol rust Teder en intiem vervuld van lust Verslavend lief ja dat ben jij Zoet van smaak snoepje van mij Verslavend lief Je heerlijke lach Volle zwoele mond fijne oogopslag Verslavend lief warm passioneel Hart rijk glanzend als een juweel…

het grote zwijgen over mijn bestaan wordt gaandeweg doorbroken terwijl men overal was heen gegaan werd over mij weinig gesproken ik ben nog steeds geen topmodel maar mijn kleurrijke buurvrouw met haar glanzende huid is dat wel je moet even het hoekje om gaan dan zie je daar in vol ornaat een rijk beschilderd topstuk staan soms glijdt…

groen kleuren verdoften hun glans in een tekort aan pigmenten zelfs ziel kreeg geen kans om even te gloeien de smidse van schepping loeide niet vlamde amper in zuurstoftekort voor het blauwe segment dat echte hitte kent de zachte dood was slapend voorbereid door het verbieden van intiem contact juist dat maakte de mensen rijk…

Rijk en luchthartig heeft de roos gebloeid. Haar zijden prachtgewaad was snel versleten. Van een berooid hart wil geen mens meer weten. ’t Verhaal van armoe heeft nog nooit geboeid. Wie wandelt door een leeggewaaide hof? Wie plukt zich een boeket van dode rozen? Trots dorens wordt een jonge knop gekozen.…

Zij kent alleen dit vreemd bestaan Van groeien en te gronde gaan Tezelfder tijd, in 't enge rijk Der kamer voor het raam te prijk, Door nood verschrikt noch vreugd verward, Want sterk en bitter is haar hart.…

Want hoe graag ik je wil vergeten, Jouw vrienschap maakt me rijk. Onzeker blijf ik achter, Met gevoelens in mijn lijf. Ik zal altijd van je houden, Dat staat helaas buiten kijf. Er zal ooit een moment komen, Dat ik verder kan, alleen. Maar dat moment wordt overschaduwd, Door het moment dat jij verdween.…

Kom, laat ons collecteren voor de rijken!…

Het is moeilijk vechten tegen brave wil en stank uit het rijke hemelwater, om tenslotte tegen klare drank en een afgedankte kater, de rug te moeten rechten als de kruik dan leeg is, wankel in gestelde stromen vaart het droes van kleine ziel, op de tere vleugels van een bodemloze boodschap, waarin zo vaak de inhoud beschreven…

Jij wist beelden te verklanken en klanken te verbeelden Samen met jou waren we niet alleen Jij nam ons mee in wilde dansen Op hoge toon zong jij even goed als rauw met je stem en hart van goud Jij bracht muziek, beeld en beweging bij elkaar, vermengde ze tot een cocktail vol ritme en passie Jij bent koning van een rijk…

Alles is rijk aan ellende maar als je zo denkt ben je niet goed in orde naar mijn bescheiden mening De globe is wel vol shit, problemen maar denk eerst aan t mooie blauw dat ook in gedichten hoge ogen gooit. Ik schrijf stukjes als dominostenen: op elke steen één letter en ze vallen één voor één om. Soms zie ik er wel een been in.…

Als uw ziel wordt gevaren over de Styx zijt ge voorgoed in Hades’ rijk gevangen. Weet nu, Heleen, dat gij niet beter zijt dan zij die u om hun godsvrucht gispt en laakt. Dat gij onwetend zijt raakt de goden niet, wél dat u niet over uw hart en woorden waakt.…

Tranen stromen over mijn wangen Maar... wat ben ik rijk ! Politiemensen, hartelijke dank!…

zit hij diep vervlochten in gedachten weet plaatselijk uitbundigheid met de andere heesters te mengen woorden in exotische kleuren, slingerend aan mythevolle gedachtelianen, want de kunst van schrijven is rijk talrijk en sierlijk doorgesneden, vloeiend vertaald..blad per blad..…

bij ons in de stokebrandwijk wanen wij ons stinkend rijk we wheelen en we dealen katten om en lichten hielen stelen fietsen bij de vleet bouwen bruggen op ons reet hijsen aan een stickie en zuipen uit een blikkie we scheuren door de straten rappen met onze maten in de nieuwste bee-em-wee gevonden in Sell am See aan elke vinger een…

ik zou koningen kunnen verrukken temmen tot roerloze pluisjes wol zelf heersen zonder zorg om het rijk.…

Dit land van verlangen en vertrouwen is gezegend met een inwoonster als jij geloof me als ik zeg van alle vrouwen zet ik iedereen behalve jou opzij Grenzen vervagen in mijn liefde voor jou ik laat mij ontvoeren in jouw rijk de hemel is altijd veel mooier dan blauw als ik een seconde in jouw ogen kijk Als je mij vraagt of ik jou ooit alleen…

Vier vochtige ogen, het stemt me rijk en blij Verwondering, verbazing, ontroering, het hoort erbij. 'k Zit stiekum op je schouder, voel je dat niet?…

De rijken geven de armen brood en spelen en liefde, liefde. De hele natuur verandert door het woordje dat ik hier denk. De evolutie laat lijden functie krijgen en sterven hemel. Een stille vrede spreidt zich over de wereld door liefdewoordjes.…

Belasting mag het rijk van mij voor 't goede doel verhogen. Zodoende draagt eenieder bij en beter: naar vermogen. Belasting voor het slechte doel behoort men af te zweren: voor 't leger mag voor mijn gevoel men dan wel collecteren.…

ik schreeuw vanaf plakkaten en foto's mijn kleine, zwarte ogen huilen ik raak jullie harten gelijk de regenbogen niet met pijlen doch met hoop 'licht' zei je, 'het komt eraan' maar mijn zwartheid kent geen woorden zie me dan hier sta ik tussen krotten maar mijn handje verheft zich niet nu moeten jullie ja, ook de rijken…

Vraag niet naar de naam van de dag als het grijze jaar de ogen sluit zie niet om naar de rijk gedekte tafels waarop geen ander voedsel dan verdriet vergeet het spreken met de stenen achter de ontwrichte poorten baad je in het wervelende wonder van de onbestaanbare kleurschikkingen laat je in laagjes water weven tot een spinsel op de…

De alom bekende kleine zwarte mier bouwt geen aarden kastelen of dennennaaldpaleizen als haar grote verwanten onder wijde velden in stadstuinen tussen straatstenen zijn talloze nietige kamers verspreid die arbeid en adem van het grondleven sterken dit onnaspeurbare rijk der luchtige korrelkelders vol krijgshaftige boerenvlijt streng…

Voor het laatste Restje leven Voor die nieuwe horizon Die 'k in me had En Goddank bereiken kon Met oprechte dank aan: alle behandelaars Universitair Centrum Psychiatrie UMCG Inspiratie: Gedicht dankt zijn inspiratie aan professor dr Rutger Hendrik van den Hoofdakker, emeritus hoogleraar biologische psychiatrie aan de Rijks…

Soms maakt iemand je leven rijk, maar tegelijkertijd zo leeg Soms vult iemand je aan, maar tegelijkertijd haalt het je naar beneden Jij maakte mij zo blij, maar soms zo ongelukkig Zo’n sterke band, maar toch verschillend Jij hoort bij mij, maar ik weet dat het niet zo is Waarom ben ik zoals ik ben en ben jij gewoon jezelf Jij las mijn…

Opnieuw dwarrelt de sneeuw veroorzaakt soms letsel De koning te rijk zich zeer gelukkig voelend als 't ijs aangenaam kraakt Honden aan de imponerende voet blaffen slechts, zonder hun tanden te ontbloten Bijtende kou echter weerhoudt allen de liefde te ontzien van komende kerst…