Alle inzendingen over ruimte OR wadden OR natuur

sterven, me verdrinken in haar nood, me bevredigen aan elke golf zolang ze op mijn wijdse blik van liefde graast me voedt met het wier dat aan mijn handen kleeft ze ligt gelegen aan de voet van oorsprong maar ook aan het tuig van vergankelijkheid, zij is het oog van samenhang waar scheepse boegdelen haar splijten met het mennend ijzer van het Wad…

Wil je geest maximale ruimte Of draag je het stempel schizofreen. Ga dan op zoek zou ik haast zeggen Om eigen grenzen te verleggen In de ruimte om je heen. Het bovennatuurlijk Vind je boven, natuurlijk.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

op het wad komen woorden samen van anderstaligen deinend dobberend in golven van hoog hoogtelijnen scheren door ons achterland uit de fles wordt geschonken berenburg of hooghoud woorden in half vergane taal bekoren ons op bogen van wilgenhout krassen wij onze gedichten eb drijft letters uiteen wat blijft zijn de pieren die…

Een bezoekje aan het wad. Doet me eigenlijk wel wat.…

bespeel jij het aangezicht en roemt de verte aan jouw kim, je broze wervels kalven dieper en dieper om tenslotte te verdwijnen in het niets maar mijn hand zal je altijd blijven raken, ik zal verhalen over jou schrijven het leed beleven van de windmolens in jouw buik, het vuil bestormen in het binnenste van jouw ziel ach mijn wad…

waar ze hem van een likje verf voorzag het daarna voorzichtig plaatste in een hoek wat hield ze van de wadden en het kind die tussen een aantal emmertjes lag en sprak er is niemand die mij hier vind…

mijn vergezicht vertaalt het blauw in vergevingsgezindheid, loyaal te zijn waarmee de wolken zijn doortrokken het vult de geest om witter te zijn, het zelf waarmee het weinig wordt omhult, mijn wad wordt zacht en lispelt voort, de geest in passe-partout zodat het moment wordt ingelijst, tot het tij mij naar de lippen rijst, vereist meer…

Dit eiland in de schoot van de Noordzee dient als buffer voor Neerlands ree is een schakel in een keten die te samen Wadden heten.. Zij vormen een natuurlijk schild trotseert de zeeën 'oh zo wild de golven worden hier getemd zodat hun uitwerking is afgeremd.…

een avond in het licht van sterren wijde hemel, zon op ongerepte wad kokkelgeuren, vogels in liefdesvlucht onstuimige wolken in spiritvonkende ontmoeting de wind speelt met onze haren jouw ogen koesterende zonnen warme kleurenpracht omkleedt onze liefde wij in het diepste samen met de natuur in de voetstappen van deze zomer…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

de natuur is hier in mijn kooi mijn ruimte is tien vierkante meter als ik sterf wordt mijn leven beter vinden jullie dit nu zo mooi?…

Wad, dat eeuwig verandert, en toch hetzelfde blijft. Wadden leven zoals mensen leven. Wadden veranderen, tussen eb en vloed. Mensen balanceren, angstig of moedig, tussen kwaad en goed.…

't Wad. Een water van weelderig baden Voor zeehond, vissen, krab en mossel Van aangename stilte 't Geluid van de natuur Meeuwen krijsen Voedsel van 't veer Op afgesproken tijden Dag op dag en Uur na uur Waal. Rivier van heerlijk stromend water Met schepen varend van west naar oost Vice versa.…

huizen die hun glans verloren hadden het publiek één en al oor er was tijd en ruimte voor jong en oud het kampvuur knetterde nog lang na…

Waar groen blauw kleurt geeft ruimte de lucht, Mijn natuur neemt de vlucht Ik kom thuis bij mezelf en vind er rust…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

verdeeld en neigen slechts tot kortstondige huiveringen en draderig lichaamsvocht steeds staat zij in het licht van alles wat de nacht kan noemen en waadt mijn Wad op haar eigen stille waters…

Ik was met een vriend op de Wadden, in het hotel waar we dat voorjaar samen ook geweest waren. Je wist toen al dat de pijn in je rug geen rugpijn was maar gaf geen millimeter toe aan dat weten. Je weigerde de gifbeker tot de laatste druppel.…

zee geen land zo mooi – te leven met de zeilen die haar trots laveert heb ik voor eeuwig het Wad op mijn huid getatoeëerd…

Mijn Wad, kon jij mij maar dromen me kleuren aan de horizon met mij ontwaken telkens wanneer de vloed me overspoelt kon ik maar jouw water wezen het opgedroogde zand of gewoon zoals jij wilt; een beetje golf draag mij in het boeket van het heden speel de liefde al was het echt spreek niet van zonden laat me de winnaar zijn…

Langzaam sterft het Wad een stille dood waar het eerst slagvelden overwon van het wassende water ligt het sluisje er verslagen bij waar eerst vissersboten aanmeerden drijft nu een leeg flesje bier toch kom ik iedere keer terug naar mijn Wad en kom ik tot conclusie dat ik hier mijn jeugd verloor…

Overweldigende luchten, Dreigend zwerk, Baldadige zomerstorm Striemt over het wad - Alleen de vogel leeft, Met zijn kompanen - Van de mens Ontbreekt ieder spoor, Wat een geluk!…

waar eerder grijze klei gebarsten door brak water drooggelegd woont het ritueel van komen en gaan zijn zijarmen in donkere contouren dichtgeslibd, teruggetrokken en lijkt de delta versteend, verstild, verlaten maar niet de branding die straks zijn zilte water zonder voorbehoud over de gebroken aarde laat vloeien.…

Ik waad door de stroom van levens en orden ze -- tot scenario's.…

we hoorden haar golven roken reeds de zilte lucht bovenop de laatste duin lag zij daar beneden onstuimig oneindig met de wind strak om ons hoofd renden we haar tegemoet blij gevoel vrij gevoel ruimte en wind geur en golven…

Bewijs te over dat Grönnen door ook maar een beetje Wad niet serieus wordt ingeschat zijn de Zuiderduintjes - eiland tussen wadden en dijken In stad en ommeland denken ze niet eens zozeer klinkt niet als één het zijn er vast meer Eerder wordt verder gezocht ten zuiden doordouwers zelfs tot voorbij Arnemuiden niemand komt op het idee…

Spinnen met tekens Een vlinder vol kleuren Bloemen in elke vorm vol gevoel en geuren Voor ieder een lust De zee een zoute traan De nacht de zon en maan Een zwoele wind of een orkaan De natuur geeft alles aan de liefde de moed Ze doet kwaad ze doet goed De mens die de natuur ruimt en haar niet ziet Is de natuur vol van geduld Zij die…