Netgedichten

51

netgedicht (nr. 58.481):

vos (wad)

ik was een mooie kerel op het wad
die aardappelen en knollen verslond
en opkeek naar de pastoor die verstond
waar ik des ochtends nederig voor bad

ik hield van haar op deze najaarsdag
toen zij kastanjes haalde uit het bos
zich bezig hield met de geschoten vos
die zij de afgelopen weken zag

ze kleurde hem in op het papierendoek
waar ze hem van een likje verf voorzag
het daarna voorzichtig plaatste in een hoek

wat hield ze van de wadden en het kind
die tussen een aantal emmertjes lag
en sprak er is niemand die mij hier vind