56 resultaten.
De kust.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 179 De kust omsloten door duinen
een rustpunt in mijn bestaan
als ik kijk naar de meeuwen
die vliegen boven de golven.
Hier liep ik ook als kind
zo gelukkig en tevreden
waar zijn al die dromen
in de tijd verloren gegaan.…
Zoektocht
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 834 staat te ontsnappen
of uit dit leven te stappen
Een pure zelfkastijding
Lichaam en ziel uit balans
gevoelens zonder kans
hart uit borst gescheurd
en telkens weer verbeurd
Een langzame vernietiging
Een pijnlijk traag sterven
de ziel vol met kerven
niet meer uit te wissen
pijn niet meer te missen
Een zekere berusting
Sterven als rustpunt…
Hun stervenspijnen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 48 onbestendige
tinten grijsden
met angst
ons bestaan
er waren geen
rustpunten in
de hectiek
van vluchten
met vrees en
schrik in weten
wat ons en ik
gaat overkomen
in het slechtste
samenraapsel van
onze dromen die
we ooit beleefden
het waren de
hoge uithalers
in de muziek die
opborrelden uit
aarde waar modder
drab en verrotting…
Pelgrim
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 634 In het kleine Heiligdom
drommen moe de pelgrims binnen:
rustpunt op een lange reis
van onthechten en bezinnen.
Wees Gegroet en Onze Vader
duizend keren in kapellen -
duizend mijlen als gebeden
die van schuld en pijn vertellen.
Op de weg naar Santiago
voeren auto's af en aan
mensen met te korte dagen
voor een overvol bestaan.…
Wat is bovenal zonder volledig
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 152 Wat ontzinkt aan de wereld
volledig vreedzaam in gemoed,
is bovenal zonder dood
besterven, onnodig gerucht pracht
een hoofd een rustpunt
handen want niets vraagt.
Wat is oud, jong zielsgelukkig
een gouden verzoendeksel
oude zielen hebben levens zat
één hoofd, één rustpunt.…
Dromentuin
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 203 Zo schep ik als die vlinder op mijn hand
Een rustpunt zonder zelf te bewegen.
Ik tracht mij op te richten als een bloem
Tussen het ene overwegen en het andere doen.
Zo lok ik de bijen onder de zon
Met een honingzoet welkom.
Ik zing als een vogel mijn ochtendlied,
Heel kleintjes zonder dat je me ziet.…
Bedrijvigheid
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 144 Probeer een rustpunt in te lassen,
in dit zo haastige corvee.…
Steun en Toeverlaat.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 4.386 Steun en toeverlaat, ben je voor mij,
rustpunt in deze soms hectische
maatschappij.
Altijd een luisterend gehoor, áltijd
ben je er voor
mij.
Heb ik iemand nodig, is een simpel
nummer zó gedrukt,
ben je er een keertje niet, kijk ik
gewoon of 't me lukt, je
mobiel te bereiken.…
Kampvuur
netgedicht
3.0 met 70 stemmen 37.351 Het kampvuur is een rustpunt
een waar ik snel weer weg wil
vonken trekken aan mijn ogen, lonken
duwen m'n wangen, uren, naar waar het fris is, weg.…
Verbloeming
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 313 slagaders van uitgeslepen vlijt
om erosie te verschragen in het
losse zand en tegenlicht van
nooit gestelde vragen, de weg
haar bestemming kiest,
ontluistert,gekluisterd aan de
leegte, wat zich in tegenstelling
verliest, wordt het scherp van
schede zacht en scherven bot,
snede zonder bitterheid, als
geleide naar een laatste
rustpunt…
Laat mij maar sporen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 Er zijn dagen dat ik naar beneden kijk,
mijn schoenen het enige rustpunt zijn.
Iedereen om me heen denk ik weg
ik moet wel want ze vertrekken steeds.
Onverzettelijk onverbiddelijk
te blijven staan waar ik sta
te blijven zitten waar ik zit
de tijd nemen die vertraagd is.…
Vannacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 144 Jij kijkt me met beloken ogen aan
zo groen zelfs op dit middernachtelijk uur
blijf je mijn rustpunt, mijn anker, mijn cesuur
mijn zomerwijn, mijn mirre, mijn dagelijkse graan.…
Het is weer nacht
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 151 Het is weer nacht, het is weer stil, de rust komt
niet zoals ik wil, gedachten zijn er veel te veel,
ik zoek een rustpunt in ’t geheel, mijn ogen sluiten
op een strand, daar neem jij mij al bij de hand.…
Grijs gedraaid?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 55 Het begin is tevens het eindpunt
ik hoor in de groeven mensen krijsen
nergens wordt een rustpunt gegund,
tegenstelling als nooit te voren,
het zwartst zwart van fluwelen tijd
tot dat in het duister is versleten,
de meningen in de wereld draven door
details worden in herhaling verdraaid,
het zuiverste moment van oorsprong, het
eerste…
Ongewilde Luistervink
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 72 ik zal het lijdzaam ondergaan
en toch overeind blijven staan
ze kunnen mij niet kwetsen
en mogen samen van me eten
wat hen voor even verbindt
voordat allen weer gezwind
wegsluipen om achter die
saamhorigheid ondermijnende
computer te kruipen
mochten ze echter op me willen spelen
weet ik mij voor even het stil verbond
in hun leven – een rustpunt…
Prima ballerina, dans nog eenmaal...
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 681 Frivool beent haar danspas
Een glimlach in een ver verleden
lonkt de beminde
Een beetje ‘ unter den Linden ‘
Net dat vleugje romantiek
waarin de prima ballerina zich verliest
Als elastiek wervelt zij hemellicht
in pirouettes
haar minnaar houdt zijn adem in
Met tenen gespitst spreidt zij haar tutu glad
in een rustpunt...…
Uitzicht
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.411 Dit alles doet mij denken aan het kind
dat uren op een stadsveranda stond
en uitkeek over haveloze tuinen,
terwijl zijn blik geen ander rustpunt vond
dan 't schamel rijtje rafelige kruinen
van zes verwaaide bomen middenin
het triest patroon van schuttingen en was,
van vuilnis, kiezel en gehavend gras,
waarin het speurend zocht naar een…
het keukenraam
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 241 hij staart wat uit het keukenraam
de klok tikt langzaam door
verstrijkt de tijd genadeloos
daar zijn geen woorden voor
zijn denken is als vogels
die fladderen in zijn brein
met maar een rustpunt, telkens weer
'kon ik maar bij haar zijn'
zij zit wat suffig in de stoel
speelt met het tafelkleed
de zuster geeft haar stukjes brood
omdat ze…
Adem van de Hemel
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 727 Hoog gaan de wolken langs de Hemel
Ik kwam van ver gevlogen
En zoek in de verste verten een rustpunt
Daar waar de hemel rust op haar bogen
Machtig staan bergen aan het einder
Leunend tegen reusachtige wolken
Op de loden bodem van de tijd
Mijn land zo stil en wijd
Wachtend op de sluier
Waarmee de nacht hen dekken zal
Ver gaat mijn blik,…
In het oog (1)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 37 Ik geef mijn waarde weg
en maak mezelf tot zwart gat,
waarin ik heen en weer slinger,
steeds kant noch wal raak,
geen rustpunt in beeld en
daarom zie ik jou niet,
neem ik geen
tijd meer uit jouw hand,
versterf mijn aarde tot woestijn ?
in het oog regent het niet.…
beste allemaal
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 3.713 verbijsterd en machteloos kijken we toe
en niemand weet wat morgen komt, dat is de vraag
het gedrag van de aarde maar ook het weer
bepaalt in grote mate het menselijk leven
weet u nog die sneeuw laatst in de Achterhoek
files, paniek, verwijten en het was maar even
zo snel, ja, zo snel is de mens al uit balans
daarom is het goed dat er rustpunten…
dansen is vieren - van harte
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 251 blootsvoets of geschoeid
op een zijden draad
vol vuur en passie
dans in het universum
de energie in je vrij
het vuur uit je sloffen
ontlaad de spanning
stress verliezend
laadt de vitaliteit
bron de levensenergie
van jouw authentieke zijn
creëer jouw ruimte
laat het stromen
in jouw lijf en hart
dans naar de bron
het heerlijke rustpunt…
even bomen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 992 In mijn armen wieg ik de wind
en draag mijn takken tot de hemel
mijn wortels blijven in de grond
waar ze de wormen voedsel geven
Mijn bladeren verdragen elk verhaal
doet rupsen glanzend weer ontpoppen
en stuur ze dan de wereld in
om elders weer iets nieuws te zoeken
Mijn twijgen zijn steeds nestbelâân
opdat de vogels rustpunt vinden
totdat…
Het leven
poëzie
4.0 met 41 stemmen 8.587 Niets kan 't rustpunt raken -
Sterven is ontwaken
Uit een bange droom.
-----------------------------------------------
span: afstand tussen de toppen van duim en pink
Tempe: verrukkelijk oord
smalt: koningsblauw
Filomelen: nachtegalen
blode: bedeesd…
In dat Europa leef ik, voel ik me, ben ik Europeaan!!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 57 Annette Rogers
Op mijn visitekaartje pronkt
Het Fermate-teken wat rustpunt betekent
Momenteel in schriel contrast met
De huidige verschrikkelijke oorlogssituatie
Als Europeaan zal ik mij blijvend inzetten
Met de kunst-talenten mij gegeven
Vrede en rechtvaardigheid te bewerkstelligen
Dat teksten en muziek dan voorhanden liggen
Is in mijn…
Nieuwjaars-Lied
poëzie
3.0 met 70 stemmen 8.092 Wel een ramp mij hier ook nader,
'k Vind in U mijn rustpunt weer.
Gij blijft in uw' Zoon mijn Vader,
Wat verander', wat verkeer'.
Vader, onder al mijn noden,
Vader, onder heil en straf,
Vader, ook in 't rijk der doden,
Vader, ook in 't zwijgend graf.
Waar ik ooit verandring schouwe,
Gij, o God, houdt eeuwig stand.…