inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.345):

Grijs gedraaid?

Het begin is tevens het eindpunt
ik hoor in de groeven mensen krijsen
nergens wordt een rustpunt gegund,
tegenstelling als nooit te voren,

het zwartst zwart van fluwelen tijd
tot dat in het duister is versleten,
de meningen in de wereld draven door
details worden in herhaling verdraaid,

het zuiverste moment van oorsprong, het
eerste contact wat tot een vibratie leidt
schaduwen steeds zwakker klinken, de naald
voorbij het nulpunt van het geweten lokt,

we slijpen het geluid langs de voorgeschreven
groeven, uiteindelijk is dat er maar een, z’n arm
kruipt als een trage spin naar zijn buit tot aan
het gaatje van de oneliners, waar z'n adem stokt,

populisme vertaald als gruis en
herhaald en grijs gedraaid om op te
gaan in andere gezichten met een gelijk
repertoire met valse toonhoogten.

... Illustratie: Bron Grey's ...

Schrijver: Pama, 19 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: politiek

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 55

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)