1365 resultaten.
torenklok
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 113 deze schemering maakt het zicht zacht.
deze schemering zorgt dat het licht lacht.
de heesters hebben hun hartslag verlaagd.
de torenklok haar tijd vertraagd.
in de lucht hangt een kristallen stilte.
de coniferen zijn zichzelf genoeg.
de boom is in zichzelf verzonken.…
Voor paal gezet.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 607 De schemering flitst
Een schitterende lachebek voor paal gezet
Reflecteert een welkome, glim.....…
Mytopia
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 Ik had een oorlog in mijn hoofd
Raak
Een bom
En schemer licht
Kortom;
Ík ben er nog
- verdoofd…
Slagveld
gedicht
2.0 met 238 stemmen 71.368 De schemer valt als grond.
--------------------------------------------------
uit: Blauwzuur, postuum verschenen in 1969.…
Avondzon
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 101 De schemer neemt me mee
en bereidt er zo mijn nacht.…
Zonsondergang
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 84 de schemer neemt me mee
en bereidt er zo mijn nacht.…
Passage in de schemer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 872 Zelden zag ik zo gaaf een huid, zo glad
het late lentelicht polijstte al het mat.
Het silhouet van het ranke scheepje
ontworstelt zich uit de achtergrond
streepje voor streepje een reepje
dichterbij. Avondstond.
Een scherpe hoek scheurt de rivier
klieft de bodem onder haar buik
rillingen rollen onder het wier
tegen de oever. Eenden in een…
NET ALS SCHEMER
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.048 Ik beef voor geweld
maar de dag is nog jong
het ijzer in de zin
is amper ontgonnen
mijn wapens spreken stil
als het schemer
mijn pen hamert fel
op het witgloeiend steen
het licht van de letters
vonkt van de kracht
waarmee ik het aambeeld beveel
ik plooi en ik kerf
in het slijpen
worden braam na braam afgerond
tussen vijlsel…
DE VREEMDE SCHEMER
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 315 Een brandgang is misschien de weg
die wij al eeuwenlang bewandelen
als zonverlichte hazen
eens groeit hij dicht
achter de vele stappen
die versterven
De vreemde schemer
van het nooit begrijpen
ontsiert ons denken
en vertraagt het bloeien
van nieuwe en doordachter vormen
achter ons
Traag zingen spiegelende rivieren
sussende liedjes…
Schemer Licht
hartenkreet
4.0 met 31 stemmen 2.047 De nacht voorbij gevlogen
Schemer licht mijn ramen
Mijn geest helder en scherp
Uren die gedachten namen
Zoete pijn in stilte gedragen
Vervlochten met jouw zijn
Mijn liefde zo intens groot
Jouw hart voor mij te klein
Gevoel te zijn leeggezogen
Van alle energie ontnomen
De waarheid harder dan ooit
Leugens verminken dromen
Woede woelt…
In de voorwereldlijke schemering
gedicht
2.0 met 86 stemmen 38.828 In de voorwereldlijke schemering
waar nacht en dag elkaar vluchtig omhelzen
slapen zij naakt en schuldeloos
verstrengeld als op goddelijk bevel.…
klarende schemer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 deze afstand is nog niet ver
genoeg van huis
dit water is nog beddingloos,
stemmen klinken te vers
ondertussen reizen we
naar een afnemende aankomst
in sommige van die verhalen
sijpelt verwantschap door
zoals een gerecht met de
peulvrucht van de vroegste dag
ik moet mijn geheugen nog plaatsen,
mijn tijd tekenen
terwijl het ogenblik…
In schemering vermeden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 173 zij het zachte licht van ochtendgloren
laat ik in 't eerste zwakke schijnsel
het ongewisse toe, het onheil
teruggebracht
tot tastbare contouren
verhoudingen die in het donker
zo beklemmend zijn
de loden dagen
die gemis weer boven halen
het lege duister in mijn bed
pijnlijk verlangen en
paniek voor dat wat eindig is
dat alles wordt in schemering…
Schemerende stromen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 92 De contouren van de schemer
vervagen in de ijle nacht.
Geduldig blijft de deur gesloten
waarachter onwetend het duister wacht.…
De schemering dempt
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 170 ik had zo, meen ik
willen inschepen onder een bladzijde
door de letters van je gedicht
hoe kan ik lieve woordjes vangen
aan dagzijde van onderdak op het kustgebied
in de schelp van je heupen
om mijn vingers rond je haven te sluiten
binnen gehoorafstand
ik wilde wat roepen 'binnen onze taal'
de zee klotst altijd voort in eindeloze deiningen…
Kom schemer met mij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 158 eerste bloemen
op de wind bij je thuis
je decoreerde en schikte
de kleuren van zon die
in jouw vazen zijn voorjaar vond
op het wiegen
van de eerste madelieven
danste je het prille groen
rustte de middag
in een spiegelende tuin
op het zwart van de aarde
waar het leven dit jaar
zijn eerste fortuin
uit vruchtbaar zijn baarde
kom schemer…
schemering ( in sepia )
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 235 glijdt donker over het water naar het niets,
vogels vliegen traag, met getande vleugels
de schemering voorbij, naar de nacht
de schemercompositie in sepia,
is het rustteken, tussen dag en nacht…
Die schemerig herhaalt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 215 jij hebt mij
de muziek gebracht
die ik in je ogen zag
melodieën van
de steile bergwand
afgrond en een verre overkant
de donkere kou
die schemerig herhaalt
wat jij uit vroeger hebt vertaald
het ritme en de kracht
om eonenlang te overleven omdat
het land slechts schoonheid bracht
de mystiek waar
generaties voor gevallen zijn
diep…
Voorbij de schemer
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 411 Zij omarmt haar pijn
achter muren van zwijgen
voelt haar vraag veel te klein
woorden kunnen breken
waar zoveel verdween
slechts stilte kan spreken
door het grauwe heen
de wind draagt haar tranen
- hij ziet ze niet graag-
zout waait naar zee
waar het licht
valt,
vandaag...…
Albasten schemering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 Beuzelen en talmen
met verstilde blikken
in half vergaan schemerlicht
ze vertoeven hangend in mijn tijd
in opgeloste tijden en halve tijden
de dis duimendik onder vleugelslag
een albasten schemering
als enige dimensie
rafelig en wazig de kaders
waarbinnen alleen fantasieën wonen
hullen zich in zweverige sluiers
wikkelen mij in weemoed…
Voorbij de schemering
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 210 Neem mij
bij de hand,
beweeg met de getijden
en dans je hart uit je borst.
Kom, laat ons de wereld
voorbij
en toon je ware gezicht
in mijn dromen.…
Schaduw van de schemer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 Noem het maar de schaduw van de schemer,
die valt over de schouder,
of het licht van de zon
dat in mildheid smoort.
Het is zinloos het laatste licht
te vangen.
Het wachten op de dageraad
is al begonnen.
Ofschoon de avond valt
voordat de dag zich heeft bezonnen.…
Respijt van de schemer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 In de ochtend van de mist
ontwaakt de dag
die schaduwen wist.
Bij het vallen van de avond
vervagen de contouren
tot aan de morgenstond.
De dag dat licht en duister
wisselen in een flits
beantwoordt zonder luister
wat de eerlijkheid gebiedt.
Het zeker te weten
maar soms even niet.
Geklop op de deur,
geluiden zonder gezicht.
Maak je ‘m…
Al even in de schemering
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 763 al even in de schemering
van het verlichte leven
en aldoor liefdevol en
innig vastgehouden
rusten dag en nacht
nu naast elkaar
heeft de liefde
van pijn en hoop
een laatste gebaar geweven,
zijn laatste zucht was daar
een moeder schreeuwt
“Mijn zoon”
de vrouw weent
“Mijn lief”
het kind weet het
even niet,
heeft nog te weinig…
Schemering is het doodgaan
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.200 Schemering is het doodgaan en vertrekkend
begeven van dingen die zijn gegleden
mee met de dag, en steunden als vertrouwdheden,
en waren als scheidingen, wegen behekkend.…
Belofte van de schemering
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 223 Geen dag of nacht
versmelting
en even geen van beiden
Koestering van rust en inkeer
verstild
laat het zich leiden
Bijna tastbaar in de lucht
verwachting
van een magisch gebeuren
Beloftes van de schemering
pralend
met de mooiste kleuren…
Schemering van de binnenziel
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 152 We zoeken het zand van vergeten dromen
in de duinen van de toekomst, daar tussen
jouw blonde haren, klinkt thans de stem
die ons meeneemt in verhalen, de verbeelding
voorbij, de horizon die lacht
en in de schemering van de binnenziel
breng jij mij schelpen, die meer waard zijn
dan het andere nutteloze, hetgeen ik achter
moest laten in mijn…
gesprek in de schemer
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 348 nu de tuin niet meer in het licht
drijft
en de winter aan lage schaduwen hangt
windstil
als wit papieren vogels
met gevouwen vleugels
voel ik het eindeloze gedicht
waarin mijn stem zacht en zachter wordt
de ogen geduldiger
rondom de sneeuw die valt
zorgvuldig door de stilte
beschreven…
de geur van schemering
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 265 ineengedoken
en weer maakt zij zich gereed
om als herinnering
te leven
ontvormd door
het onzichtbare van
het hart
en een schrijnende leegte
gebruikt als gemis
van ontklede ogen en
sidderkrijt over
klare huid
ze weet, haar
geur is vreemd
en haar lijf
slechts
bruikbaar
in donkere oksels
en als voedsel
voor
de nacht
enkel…
de schemering ontbloten
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 427 ik heb gewacht
op dit moment
de toekomstlacht
er is zoveel
verkracht door woorden
die te sterk raakten
die zwakke punten
zichtbaar maakten
in samenkomen van gevoel
met jou ontdekte ik
dat zinnen spreken
in het woord vergeten
dat licht er atijd is
in zon die schijnt te weten
hoe misverstaan begon
ik zie je nu al vaag
de schemering…