Netgedichten

netgedicht (nr. 38.102):

Voorbij de schemer

Zij omarmt haar pijn
achter muren van zwijgen
voelt haar vraag veel te klein

woorden kunnen breken
waar zoveel verdween
slechts stilte kan spreken
door het grauwe heen

de wind draagt haar tranen
- hij ziet ze niet graag-
zout waait naar zee

waar het licht
valt,
vandaag...

Schrijver: Astrid Voerman, 18 maart 2011

astridvoerman

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: liefde

liefde

4.0 met 22 stemmen

411

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:: Nicoline
Datum:: 22 maart 2011; Prachtig gedicht vol inhoud. Tranen van zout..
waaien mee..richting zee.
Zo mooi gevonden!

Naam:: Maria Voerman
Datum:: 20 maart 2011
Email:: l.voerman1home.nl; Wat een mooi droevig gedicht Astrid!
Heel ontroerend geschreven!

Naam:: lijda
Datum:: 19 maart 2011
Email:: lijdazielemangmail.com; zo diep droevig eenzaam, daar waar troost zou moeten strelen.

Naam:: Fari HS
Datum:: 19 maart 2011; Herkenbaar en voelbaar voor mij. Dank je voor dit ware gedicht.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 18 maart 2011
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Zo heel mooi.

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 18 maart 2011
Email:: mamamololive.nl; De pijn in stilte omarmd door haar liefde.....zo voelbaar neergezet in dit mooie gedicht Astrid!

Naam:: Irmlinda de Vries
Datum:: 18 maart 2011
Email:: irmart140xs4all.nl; Wat een wonderschoon gedicht!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 18 maart 2011
Email:: kerima.ellouisegmail.com; brekende woorden verzwelgen liefde en hoop, gulzig...mooi gevoelsvol gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: