Schemerende stromen
De lucht is elektriserend
van opgekropte spanning,
bezwangerd van angsten
en walm van boekverbranding.
Geen idee wat mensenhand
in een reflex vermag.
Het begrip zinkt traag
en eindigt in hard gelag.
De ijskerker van vroege dagen
verbergt een verleden schaduw.
Vers geworpen licht
verstoort de trage rust ruw.
Een gewaagde fluistering
verhaalt van verholen scepsis.
Niettemin kruipt licht onder
de deur naar de duisternis.
De contouren van de schemer
vervagen in de ijle nacht.
Geduldig blijft de deur gesloten
waarachter onwetend het duister wacht.
Geplaatst in de categorie: emoties