2713 resultaten.
De dood als een concept
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 130 het broze leven herkent de zwaluw
die aflatend het tij laat vieren
om dan toch te vluchten daar de
nieuwe kou te striemend
voor hem zal wezen
de dood als een concept in een
oude jas kleedt de jaren magerder
dan de tekenen van de herfst die
de bladeren ontdoen van de titel
dat schoon ook schijn kan zijn
geen minachting van het seizoen…
RONDOM ADVENT EN KERST
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 906 In de kale grauwe dagen
bij huiselijke knusheid
denkt men aan hetgeen voorbij is
ziet vragend naar de toekomst
moge dan de schone kreet
"God _
van U hangt ieder uur af
leven wij door Uw genade"
rijzen tot de Almachtige
voor wie
de geheimzinnige aarde
vol mateloze zorgen
of zelfvoldaan geroep
klein en helder is
als de glazen kom
met…
steenvrouwe
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 134 ze gaf me Engeland en meer nog
kreeg ik paarse prikkels
in een rode lach en voelde ze
de maan
-ik bladerde-
vond warme steen -en zag
het alziend oog zomaar langs de weg
wit water zuiverde een klankschaal
tot haar schone toon
me toezong van haar elfenwoon
ze glimlacht
rond mijn kaken
in de tussenwereld woont
mijn hart en ook mijn…
TREFFEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Het veelvuldige denken aan God
en allerlei gedachten
of vragen naar Hem gezonden
mogen een kleine drieëenheid wezen
waarbij
klare eenvoud van woorden
steeds zichzelf blijft - schoon ze samenspeelt
met ruime zoekende geest
altijd een besliste houding heeft
ondanks verwazende beelden
dikwijls
rustig rondwentelt in diepgang
tevreden de Heerschappij…
1 Juni.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 281 De gifkikkers
van een maand of twee geleden
zijn zachtjes uit mijn bil gegleden
Fris en fruitig ben ik
weer terug van weggeweest
en van geest totaal niet moe
ik kwam al snel tot het besef
dat zij, die zich zo belangrijk vonden
en onomwonden
van het momentum profiteerden,
en zagen zij hun kansen schoon
maar juist zij, die zich…
In het zicht van kasteelridders
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 478 Daar in de verte
nog wat schemerend stil
gevormd door water en wind
spoelt de zee haar uitzicht schoon..…
Helmkruid.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 335 Schoon 't koele nat
Uw dorre sprieten
Omspat;
Moogt gij geen laafnis toch genieten,
Verschrompeld blad!
Vaak sterven wij
In hooploos smachten,
Als Gij: -
En 't doel van hopen en van trachten
Lag zo nabij!…
Bloed kruipt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 423 er hangt een familie
om mijn nek
de ene verdrietig
de andere gek
ze schuilen bij mij
en ik bied ze hulp
bij de een droog ik tranen
duw een ander uit zijn schulp
voor de een doe ik boodschappen
bij de ander maak ik schoon
ik draag ze al maanden
het lijkt zo gewoon
maar er zijn van die dagen
dan wil ik niet meer
ben ik moe…
DE VROUW AAN HET VENSTER
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.421 Niets weet zij van het levensspel daartussen;
Maar het moet schoon zijn, want zij mist het zeer.
Zij wil omhelzen, vindt niets om te kussen
Dan de eigen schouder, rond en koel en teer.…
Oogst mijn zomerdroom
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 412 waai maar wind
wolk buien
speel met regen
als een kind
storm en herfst
de bladeren
veeg stoepen schoon
oogst mijn zomerdroom
speel maar
met haar rode haren
draag haar lachen
met je mee
zij was strand
in zomers warmte
golfde bruinend in de
branding van mijn zee
morgen is nog zomer
helaas van korte duur
dan komt de noordooster…
Verward
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Misschien
was het een droom, sprookjesachtig
echt voor hem
toen hij binnenkwam en mij zag
liggen op het bed
zonder dat ik wakker werd
Misschien
heeft hij eerst een tijdlang gekeken
tot het ineens vanzelf ging
en gauw gebeurd was
ik schreeuwde
en hij verward vluchtte
Misschien
had hij voldaan willen blijven
genieten van mijn schone…
Stokroos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 241 Je loopt
aan hen voorbij
de stokrozen
aan de zomen
van het grillig pad
Je veegt
je schoenen schoon
aan de keukenmat
je bent...…
In fases gestremd I
gedicht
3.0 met 2 stemmen 1.873 vraag ik mijzelf liefste
wat doen we vandaag als
de gordijnen opengaan
klinkt er muziek van verpozingsaard
dat ik van pure denkkracht braken wou de weg
naar mijn bedluchtgemoed
slaap ik in als het meisje uit het sprookje
met de beren slaap ik in
jouw niet schone bed dat hevig naar jou ruikt
wat gek is want zo goed ken ik je niet
maar…
VII - teleurstelling - ( naar "afscheid" 1899)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 de amandelen
van amaretto di saronni
nog steeds niet geknipt
gegroet oh schone pauw
wat nieuws uit asia
pardon, ik heet kalkoen
kom uit amerika
leef weggedoken
voor alle smeulwinden open
in honing roken
eerste tranenvlaag
en stemmen worden vaag
muzikaal geklaag
riolering lek -
het boerderijtje drijft weg
op grijs water…
zo komt er geen mongool
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 390 kraak maar
genetisch materiaal
tot op de halve zool
zo komt er geen mongool
uit aanverwanten
ze schonen zich
uit angst de bloem
niet te zien bloeien
die ontluikt uit liefde
of nog onberekenend samenzijn
is het festijn alleen
maar voor de rijken
moeten hun mussen
havik zijn en gaan
ze daarom over lijken
er is geen eer…
Voorjaar op Schiermonnikoog
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Hoe wonderlijk was vergeten
Nu keren in en uitzicht terug
Eb en vloed mijn eigen brug
Als aandachtig tijdloos weten
Stromend in verhalen
Staat de weidsheid stil
Maakt wijsheid geen verschil
In mijn verbijsterend vertalen
Wolkenpaadjes in het buitengebied
En het meedogenloos moment
Spoelen door en maken schoon
Geborgen zingt het levenslied…
Bin-Jip
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.640 op zoek nemen we de plaatsen
van bewoners, in verlaten huizen
herstellen wat stuk is, slapen
in hun bedden, nemen een bad
eten resten uit koelkasten
maken schoon, wassen kleren
elke dag een andere woning
onzichtbaar worden
alleen nog maar elkaar zien
zo scheppen wij bewoonde huizen
wachten op het openen
van het slot in de deur…
voordeurbeleid
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.365 zichtbaar voorportaal
de kerk kiert open
een norse portier portretteert
mijn trekken fragieler
dan ze eigenlijk zijn
ik ken de woorden
die mij toegang kunnen verschaffen
maar ze stokken in gestamel
in zegging wil ik mooi, hard en schoon
doch mijn schalmei klinkt schamel
duidelijk, ik kom niet binnen
foutgekleurd verzet ik mijn zinnen…
Kantjes
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 4.539 witte, hoge
wolken, zelfs
de roze, zijn
niets voor mij
waar ik kan
wortelen in
stevige aarde
ook al geurt het
niet altijd fris
de wind neem
ik er wel bij
laat mijn
armen maar
reiken naar
kantjes rozen
ijskristallen
in mijn schoot
zouden me niet
lang bekoren
waar ik kan
leven, zo heel
dichtbij
de eenvoud
van schone…
Op haar graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 254 Waarom ben ik gekomen
ben ik naar je toe gegaan
terwijl je voor altijd ligt te dromen
bleek je lichtje nog steeds aan
'k heb de dood op schoot genomen
haar gekoesterd en gewiegd
vliegensvlug was zij verdwenen
zie hoe schone schijn bedriegt
links van mij zat 'n vlinder
met de kleuren oranje zwart
mooi te pronken als geen ander
draag…
Ijsheiligen
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 43 tot grote verbijstering
vroren ijsheiligen
vannacht bloesems
en knoppen kapot
alsof de strop
door corona
ons de adem al
niet deed stokken
schone lucht in
het met sterren
bezaaide zwartblauw
veroorzaakte strenge kou
net als de immense
droogte op grote hoogte
door het overvloedig
zonnig lenteweer
rookpotten en nevels
ze waren…
Stadshaas
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 283 de Meir overstroomd
er loopt teveel volk
met de tanden op de grond
onder zaken beladen die
niemand ooit wil dragen
ergens en nergens flitst
een stadshaas tussendoor
met een gepeperde haast
op weg naar een stadshuis
de luis van het stedelijk schoon
om de deur toe te knallen
de kilte om hem heen
was hem te veel, waar
zijn al zijn buren…
Gekreukeld oud
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 301 Krom en ongebruikt
loopt de laatste letter
over het gekreukte vel
de lijntjes zijn er uit
zelfs de punt pakt
geen ezelsoor meer
het hoofd gericht op
een schone lei
geeft kwetsbaar oud
een kleine kans
op ongeschonden nieuw
taal laat niet na
het juiste woord
te plaatsen in herinnering
en al leest men letters
zonder hoofd
oud…
Rijpvorstin
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 167 waar ruilt zij
schone kilte
wrakbaar in haar tred
naar lente
waar behuilt zij
als dooi haar wegsmelt
naar een nieuwe tijd
wit naar groene schors
laat haar transparant
in mijn handen sterven
overgaan in warmte
en ik haar tranen lik…
Gegronde reden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 165 Als het rumoer mij tegenstaat,
de beelden dansen voor mijn ogen,
de bloementuin naar best vermogen
geen plekje aarde open laat,
maar mij te druk lijkt, overvol,
dan keer ik naar het monotone,
zie ik in kleurloosheid het schone,
vat sympathie op voor de mol.
Ik doe als hij en ga mijn gang
door 't bovengronds geloop te staken.…
Iedere nacht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 936 Je wacht op mij
Mijn nare droom
In mijn bedje
Warm en schoon
Ik durf mijn ogen
Niet te sluiten
Alle pijn komt
Van buiten
Ik ken mijn angst niet
Ik ken jou niet meer
En ik weet
Dat je op me wacht
Iedere lange nacht
Je bent mijn angst
Onwetendheid
Wil ik het weten
Of krijg ik spijt?…
Service compris
gedicht
2.0 met 18 stemmen 6.839 Weer liep een stoet van lijken
door de nacht, wereldwijd uitgezonden
en herhaald en herhaald en
herhaald, waarna een man in schone
kleren wat hij dacht.
We hielden onze hoofden
achterover. Het toestel hing
te hoog.…
In retroflectief
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 489 mogelijk vertroebeld
door gevoelgewicht
of gekluisterd
aan lijfelijk beklijven
*
als IK
naar je staar
beluister
jou proef
dan ben jij dat ook
maar mezelf
misschien nog meer
het is een beeld naar gelijkenis
gespiegeld in de oneindige ruimte
van mijn gesloten brein
jij en ik
ik en jij
ademen uit dezelfde atmosfeer
van de schone…
Ave, Maria
netgedicht
2.0 met 26 stemmen 1.638 Zo klinken zacht de klanken
uit orgel, koper en van koren
en wonder schone zang der tenoren
in ruimte met mooiste akoestiek
daar klinkt straks de boodschap na
“Wees gegroet. Ave, Maria!”.…
Verdriet
hartenkreet
2.0 met 23 stemmen 2.023 Liefste Pa,
Ik was je schone-dochter, dus aangetrouwd
Enkele dagen geleden ging je, ik heb gerouwd!
De echte kinderen smaalden, dat stukje komediant
Je was ook zeer gesloten en stil, zowat mijn zielsverwant.
Watermannen, weet je, slim en passioneel
Deze mensen zijn écht, voor hen dus geen toneel.…