Alle inzendingen over smelten wilden

Om een hart met uitzicht te bewonen, waarin zuurstofrijk bloed de kamers geneest en blijven vullen, het meest naar eigen bestwil te luchten met een onbezwaard geweten, onbevreesd me van het juk te ontdoen van spiegelbeelden die niet smelten wilden, daarvan geniet ik nog het meest.…

Laat 'et daar wonen, en geef uwe mijn, Zo worden wij Bruigom en Bruidelijn, En smelten de zieltjes te samen gerust, En slijten de nachjes en daagjes met lust.…

Je ogen smelten in hun duister licht. Je koude haar is een doorwaadbaar weefsel. En op je nauwelijkse lippen ligt De oude dauwglans van je lauwe speeksel. Je siddert en uit trillingen bestaat Je naakte slaap. Bijna alsof je luistert Of aan mijn niemands mond een kus ontstaat En ik mijn adem in jou adem fluister.…

Vliegende vonken Vlammen vurig van mijn hart. Zodat het smolt En het smolt Door jou En aan jou Vast.…

Wilde kennen jouw staalharde wil, bleef bij je als was ik gelast aan jou. Jij, als uit één stuk gegoten brons. Zo wilde ik jou beleven, versmelten met je. Maar nu, een leven verder de erosie. Wat over bleef na het smelten, de slakken, verkoold verdriet.…

mama, mama, kijk! Mijn boterham doet kaka - gesmolten paashaas…

Ik smelt je bent zo lief en bezorgd ik smelt is het de dooi je bent zo mooi ik smelt al is het koud ik voel het warme waarschijnlijk je charme ik smelt en voel me bevrijd ik sluit je in mijn armen en wil je nooit meer kwijt…

't is winter, 't is winter de lucht zit vol met wit wel smelt de sneeuwman zomaar als ik naast hem zit 't is winter, 't is winter ijspegels in de laan wel smelten ze zodra ik in hun buurt kom staan 't is winter, 't is winter men bibbert van de kou maar ik sta maar te gloeien door mijn vuur voor jou!…

‘het smelt’, schrijft Lize Spit, maar niet nu alles nieuw is onder de maan.…

die mij in wilde verwarring hebben gebracht.…

Nooit laat de ranke hinde haar waakzaamheid verslappen want je zit zo in de hoek waar de vallen klappen…

niet geplant is natuurlijk zij als wild flower gegroeid niet gezaaid in vaste grond is waar de wind haar waait zij bloeit nooit gepland, als wild flower bedoeld…

mijn gedachten weven zinnen op papier in een poging vast te leggen wat ontastbaar is zoals suikerspinnen smelten op mijn tong vóór ik weet hoe ze smaken zoals de vogels in het wild klapwiekend vluchten wanneer ik ze omzichtig benader zo óók essentie een vluchtige schaduw in het labyrint van mijn woorden…

Het ijs is een droom die in de stilte scheurt en het maagdenvlies laat smelten met de ogen die mij zoeken als was ik een schim die altijd sliep omdat de droom als een baarmoeder mij nimmer wakker wilde maken.…

sneeuw smelt net als mijn dromen ze smelten als sneeuw door de zon…

Telkens als ik jou zie smelt ik als sneeuw voor de zon en M&M's op je tong Plotseling genot en een verlangen naar meer maar vooral de hoop op langer dan de zoveelste keer…

'k smelt als ze naar me lacht, en ben verloren als ze in m'n ogen kijkt. Ze praat een beetje op haar manier, met sputters bellen en gekraai! En dan 'n doerak die je uitprobeert, schaterlacht of het op een krijsen zet... Lol hebben, waggelen op muziek, of je een mep verkoopt als iets niet mag...…

gevoel telt hier niet mee feiten in de actualiteiten elke minuut seconde telt want het ijs smelt Zoals de zon als vanzelfsprekend vanachter de wolken kan gaan schijnen kan dit vanzelfsprekende in de natuur langzaam, ongemerkt uit ons bestaan in snel tempo verdwijnen…

de verschrikkelijke sneeuwman die elk jaar minder eng wordt omdat hij steeds verder wegsmelt maar toch goede hoop houdt weer echt griezelig te worden als hij eenmaal een skelet zal zijn…

strooi maar lentewarmte dwarrel handenvol met sneeuw ik smelt echt niet mijn liefde is diepvries ik permafrost al eeuwen mijn toendra's dooien slechts als zomerzon haar gulheid geeft vol leven dan jongt het wild en vreet zich vol kan ik ook geven maar als de herfst bronst gooi ik de kont tegen de krib verrijst je warme kus weer…

(voor Oscar Wilde) Als je een eeuw later had geleefd, dan was het gevang ondenkbaar en dan had je vrienden kunnen nemen zoveel je wenste en waar je wilde, maar dat is slechts een klein idee, waar jij niet mee geholpen bent. Kon ik maar terug in de tijd om met een schaar het lint dat jou verstrengelde door te knippen.…

jij hebt de ogen die de wereld kunnen zien in een direct empathisch verband ik zag je in een eerst ontmoeten jij beduusde mij want alles aan me wilde jou begroeten omhelzing in een direct warm omarmen samen smelten tot een complementair nooit meer gissen of wij iets missen het volmaakt zijn dat de essentie van eeuwigheid…

ik heb geen droomverloren zicht maar enkel taalprobelten, hoe kunnen dan de vierkantsziel van leverzoet gaan smelten? wie "vieren" geeft mag nu gerust zijn woede bot gaan vieren; ik wilde enkel maar met taal een enkel blad versieren.…

Het delen van het delen het smelten van de chocolade je tong kent de zoetheid van ieder snoepgoed. Je smelt zoals je nog nooit deed al ken je de toekomst niet het gevoel is nu bijzonder goed vooral ook, omdat je het delen kan.…

in je heerlijke vrijgevigheid deelde jij je beelden gaf stukjes personality aan hen die jou aanbeden ongeweten lachte jij hen toe zwaaide naar hen met warme groet ook zij die nooit van deze genegenheid hadden geweten kwamen jou nu tegen in de lawines van warmte waarin mensen wilden smelten zonder hinderende onoplosbaarheden…

Onder een glazen stolp In een broeikas drijft het gas Het houdt de straling vast Hij smelt.…

Heel bijzonder hoe die Inuit hun igluigaq bouwen ze beginnen gewoon zoals wij onder wel typisch zonder kruip en sluiten boven met ronding af niet met plat dak De kunst is dus de laatste loodjes niet naar beneden te laten vallen maar ze vast te houden en toch te bewegen om aan elkaar vast te laten vriesplakken Igluigaq worden in…

In de kou gezet, naar het schijnt verloren Heeft IJsland na zoveel jaren welvaart Nu door een kredietcrisis niets meer waard Alle spaartegoeden ijskoud bevroren De barometer staat lager dan ooit En men vreest nu dat elke pegel dooit -------------------------------------------------- …IJsland is hard getroffen door de kredietcrisis……

Geest geeft zich over aan natuur, absorbeert uur na uur de schoonheid en de kracht, voelt de immens grotere macht terwijl de vlokken op mijn hand zacht smelten, smelt ik mee, tevree, door het ervaren.…

Het is een groot gevaar voor moeder aarde: een meltdown in een kernreactorvat. Maar nu Japan er eentje heeft gehad, meldt men emotieloos de stralingswaarde. De boel ontploft, het water lekt in zee. Je leest het allemaal… op bladzij twee.…