Alle inzendingen over storm wind sparen

knieën vallen omdat niets meer overblijft, vreemd aan alles en aan het landschap, in het zuiden bedekt vertel over stromen, vertel over stormen, vlieg rondom maar verraad mij niet wanneer ik te lang in woorden blijf hangen en al gestorven tussen jullie lijfjes wieg…

Zuid-Holland stappen zondag wegens storm en regen niet op hun rijwiel voor een 'oerhollandse fietstocht'.…

de buitenrand biedt wankel een vervolg op de onzekere tocht waarvan het einde gehuld in ongewis de stilte voorlopig nog bewaart maar in het blikveld naderen zijdelings meer donkere wolken die onontkoombaar moeten leiden tot een storm alleen de meeuw blijft zweven onverstoorbaar vooralsnog…

zonder haar wind Een grafsteen zonder namen Een kunstenares zonder haar doek Een tandarts zonder boren Een schrijfster zonder haar boek Een Frankrijk zonder Eiffeltoren Een winter zonder haar strenge kou Een raket zonder doel Een leven zonder jou Een onaangenaam gevoel…

Als een vlinder, die meegevoerd wordt door de wind naar de overkant.…

Stemmen verborgen in de boomtoppen, orgelpijpen in een naderende storm, bewogen in het krakend ritme van het uitgewaaide riet, gerimpeld in het huilen van de wind en wat men alleen maar hopen kan maar niet voortijdig ziet, laat het getijde zich niet foppen door het, kreunen van de vals gestemde instrumenten de kraag opgestoken in…

Wat krom door het meebuigen op de wind, wat haar weerbarstig maakte, kleven in kieren fluwelen kussen, waar de regen altijd slaat. Vele jaren ringde zij rond, oh de stormen die zij doorstond.…

lied ruisen in de parelmoer gekleurde schelp, voel de frisse wind en hoe het woeste schuim vervliegt op het donkere water voel de rust in mijn hart dalen de vrijheid, en de wijdheid, en de nieuwe kracht; blij te zijn ontkomen aan de duisternis van de nacht…

Zaai mijn loten in de wind van een naderende storm mijn onrustig hart als ik naar onbekende oorden reis, verstrooi mij in de sporen van de golven van een oceaan, om daar te ontwaken leer mij van de vruchtbare grond te eten indien ik de aardse armen ontstegen in het oog van een argeloze orkaan, die mij zwijgend aan de blinde…

er is een boom geveld die woudreus wilde worden door zijn overvolle bladerkroon waaide waardering en vaak hoon de schaarse vogels piepten lief vergat de stam te dichten tegen iedere storm bestand ving wind uit hoge bomen had de kracht niet in de hand en smakte met een klap tegen het land dacht zich Jezus van professie claimde dichtkunst…

storm heeft eindelijk een blauwe lucht geklaard in bossen is het ziek en zwak geveld door het verwoestende natuurgeweld de rooiende winden zijn langzaam bedaard weer staan vele bomen scheef in het gelid struiken die snel uit de kluiten groeien een soort dat kort na het eerste bloeien wordt gekapt omdat de stam op dikte zit ik zag je vallen…

In: het geluid van stilte een vogel die zingt gezelligheid met een naaste de zon die ondergaat de kikker in de sloot de poes op schoot het spelende kind bliksem, storm en wind kleding die je warm houd een dak boven het hoofd genoeg te eten hebben dorstlessend water hulp bij moeilijkeden oplossingen door ingevingen tevreden zijn met niets…

verhoopte dromen ooit worden ze waar in zacht verlangen vinden zij elkaar vloeien samen in zeeën vol liefde stormen dragen golven van geluk waar hoop in dromen harten overspoelt een zee van liefde stormen bedaart vervult mijn verlangen kleurrijke dagen waar bij elk afscheid golven huilen…

van het verraderlijk zwijgen loop ik de storm tegemoet…

met een scherp oog voor donderslagen bij heldere hemel is een storm wellicht te vermijden maar hoe lang duurt het voordat het menens wordt wanneer ga je er vandoor en is er een plek om onder te duiken en weet je steeds uit welke hoek de storm opdoemen zal?…

God spaar' U lang voor ons Prinses! Hij kroont U met zijn zegen U, Uwe Moeder en den Prins Klinken jubelzangen tegen! En wat de toekomst brengen moog' Ons Neerlands volk blijft trouwe! Gij zijt van ons, Gij zijt van ons Juliana van Nassouwe!…

De lucht was donker en grauw ik moest de kleine dragen haar lijfje bibberde van kou sneeuw viel in witte vlagen De stad sliep achter de ruiten op dit nachtelijke uur een enkeling waagde zich buiten het vroor, de wind was guur Op het marktplein, een trotse spar vol lichtjes en slingers, hek erom heen zo uit het woud, vast in de war we…

De donkre wolk, welks regen de storm teugde, hangt zwaar, en gaat diep in gezwollen lijn, terwijl de doffe stad dromende leit.…

Anima, Spiritus - Ziel en geest die Ten diepste in dit Lichaam wonen en mij Maken tot de mens Die ik ben - Worden geprikkeld door Wind en lucht, Gedachten ruimen met De wind die waait uit Het verkoelende oosten, Bewegen mee met het ritme Van mijn adem aangeblazen Door de deining van de Oneindige zee in het westen - Windstilte…

Je hebt er maandenlang naar uitgekeken, En eindelijk daar was-ie dan: de wind. Tijd voor een fietswedstrijdje: in een sprint De Oosterscheldekering oversteken. Maar ’s middags werd het, u begrijpt het vast, Door harde wind vroegtijdig afgelast.…

We boeken ons aan verre reizen arm We smijten om te reizen met miljarden Want wat hier wordt beschouwd als "niet te harden" Heet in een ver, vreemd land plots "lekker warm" We gaan naar hete oorden en ontlopen Daarmee de eigen Nederlandse Tropen…

We zijn geplaatst we moeten er maar heen Er wordt nu eenmaal 'n WK gehouden We barsten (maar niet heus) van 't vertrouwen Wat zei Louis ook weer 5-3-2-1 ? Hoop dat mijn oude brulschort me nog past Roy Donders hoeft voor mij niet uit de kast.…

mijn leven beheerst door stormen bracht jij tot bedaren dit hart gedrenkt in zorgen vindt bij jou de rust verdwenen is de kilte het beklemmende gevoel doorbroken werd de stilte liefde schreeuwt mij toe liefde zo intens in mijn leven geslopen eventjes een wens voor altijd een droom en stormen verdwenen zorgen vervlogen warmte…

en steekt zijn hoofd in de grond tijdens een storm van zand…

Laten we liggen waar we beelden willen zijn die blijven liggen als de stormen voorbij zijn.…

September storm volle maan slechter kun jij het niet treffen kom op het is zo weer voorjaar…

Afgeknakt ligt hij scherp zijn doornen op de grond door de storm geveld het was te schoon te royaal te weelderig was zijn kroon…

Het weerbericht in mijn hoofd voorspelt, al vanaf het begin van het schooljaar, steeds : regen, mist, onweer en storm.…

Met een depressie dromend in de wintertijd met een storm op komst staan kale bomen paraat om windstoten te doorstaan.…

Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken nog eenmaal de totaal witte kamer, jij, ik dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal de kamer wit maken, nu, nooit meer later en dat wij dan bijna het volmaakte napraten alsof het gedrukt staat, witter dan leesbaar dus nog eenmaal die kamer, de voor altijd totale zoals wij er lagen, liggen, liggen…