Alle inzendingen over teer bloemblaadjes vlindervleugels

breukvlakken ter ziele het zilte vuur uit de ruimte, waaier van herwonnen puin achtergelaten in geboorte, dichtgegroeid na verloop de geopende muren van huisraad op straat een uitgetreden naaktheid ten toon - zij schaamden ons…

Maar het blijft jammer niet te kunnen teren op liefde, lucht en vriendschap, je holt er zo van uit hè?…

de volgelingen zijn ontzet hun messias aan het kruis genageld zijn laatste roep is een gebed pas toen een lans de zij doorstak dood zijn tekens gaf is hij gehaald gewassen en gebalsemd in het graf gelegd maar hij is teruggekomen heeft zijn lichaam meegenomen ter verrijzenis vader zoon en geest wij vieren de hereniging in het zalige…

Een kleurenpalet is neergestreken bonte blaren aan de bomen de zoete zomer is bijna geweken de herfst zal zeker komen Als door een kunstenaar wordt het landschap bewerkt met zijn penselen was hij daar hij maakt de bomen winterklaar Zodat de tere twijg kan groeien de bloesemknop weer adem heeft in het voorjaar opnieuw zal bloeien zijn…

Aan niemand kan mijn hart dit zoete teer verklappen wat ik in de milde nacht over haar en haar bloesem heb uitgedacht omdat zij vroeger geen vrouw was maar een androgyne man met het verkeerde geslacht en hoe ik haar liefde omdat ik niets bemerkte aan haar intieme behoeften jaren ouder dan ik die onervaren niet wist dat zij ooit…

Ben ik ter dagen zat geworden? Natuurlijk wel en ook weer niet! Natuurlijk zie ik graag een mooie meid. Maar meer nog hou ik van gezelligheid.…

Een mega vrouw koop je nooit Met geen geld ter wereld Halfnaakte - dames - zo botox geïndoctrineerd Armoe troef Ware Valentijners ik tel ze net niet op één hand Less is more Taalkundig onderlegden Enkelingen die nog weet hebben van de unieke klassieker Ik doe wat binnen mijn vermogen ligt maar ..... wat een angst ...…

De adem verliet hun tere lijfje. Zowel jongens of meisjes verlieten het aardse leven. Ze hadden nog veel kunnen beleven.…

ik ontwaak en wrijf de slaap uit mijn ogen open het venster en kijk in het prille ochtendblauw dat het gebloemd kruid bevochtigd zie hoe de parelmoeren druppels in de tere rozen kruipen versmelten met elkaar luistrend naar het vroege vogellied hooglied dat de dag licht vrolijk maakt afscheid neemt van droef en moe…

Schrijven van mijn hand zoekt bevend de lijnen die ik zou lopen door schaduw van lommerrijke lanen beschenen door maanlicht omfloerst door kransen van kleuren besprenkeld met sterrenlicht fonkelend door tere lover inspirerend tot gedicht en in heldere beken sprankelende weerschijn van nachtelijke romantiek spiegel uit “Duizend en één…

Kom mij niet nader, want als een tere huid zijn mij bossen en rivieren. Ik ben kwetsbaar en van mijn kleding ontdaan. Onbeschermd achtergelaten door mensen en goden. Ik ben dof geworden, zonder glans, een open wond. Raak mij niet aan. Mijn zwakte is mijn verborgen kracht. Verschroeiend is mijn hitte.…

Een ouwe rot verkeerde verregaand In staat van pré, als jonge pensionado Z'n poen kreeg hij, uno momento dado Vanaf z'n zestigste, iedere maand Daar zat hij dan aan vast, oud-luit ter zee In Zuid-Europa, dankzij 't ABP…

Veel te vroeg kwam jij ter wereld, bijna niets, zo klein en teer. 'k Mocht jouw stem maar even horen, naar de hemel keerde jij weer. Waarom mocht jij niet leven? krijg ik dat antwoord ooit? Altijd in mijn gedachten, want jou vergeten doe ik nooit. Ik zie jouw beeld nog zo vaak voor me, beleef ik alles, keer op keer.…

Alleen ben ik ter venstere, ter deure, Alleen ben ik, in eenen hoek gedoken, Alleen ben ik, om op te gaan in treuren, Alleen ben ik, stil weg of uitgebroken, Alleen ben ik, het is mij wèl gegeven, Alleen ben ik in mijn vertrek beloken, Alleen ben ik en zonder vriend gebleven.…

Niets hoegenaamd komt mij ter ore.…

Lange staken grijs en grauw groen mos hier en daar de kilte van de dood straalt er af en toch: het leeft van binnen het stroomt naar alle vezels het groeit er zijn weer knopjes nog een wijle: teer groen jeugdige overmoed snelt naar volwassenheid maakt plaats voor nieuwe knop wat gaat het leven snel Revitalis.…

Vandaag zag ik een engel met vleugeltjes zo teer de hele dag steeds bij me wat ging m'n hart tekeer. Hij wilde mij wat zeggen indringend maar toch zacht ik luisterde aandachtig het gaf me heel veel kracht. Ik weet nu wat m'n doel is waar ik moet gaan voortaan en als ik hulp nodig heb weet ik van zijn bestaan.…

Op zich misschien niet eens zoveel biezonders maar toch niet zo makkelijk weg te denken uit het landschap als het lijkt; een boom staat ergens op de achtergrond altijd wel ter beschikking om een vermolmde plank te vervangen door een nieuwe.…

Ik mis die ik ooit was en teer op mijn herinnering ik ben nu wie ik ben met mijn eigen beslommering. Toch blijf ik steeds geloven in al het mooie wat er is er is maar één klein dingetje dat ik mezelf zo ontzettend mis.…

Jouw zomerfluister is een zwachtel op mijn zere huid, jouw tere stem be- zingt de taal van het zo grijze evenwicht in ons verwante en weke duister. - - - met dank aan J.S. Bach voor zijn fuga in f/ Wohltemperiertes Klavier II…

ze hebben de zon gewist het laatste stukje blauw vergeven nog wolkt onbestemd boven wei en verre dreven het is ademen maar zonder spirit in de lucht energie is gevlucht wij onderhouden met de dood op onze hielen de meesten zijn al ter ziele zonder aanwas is het snel gedaan in de laatste generatie verliest de mens zijn…

Omdat het leven zo kwetsbaar is, zo teer, zo wonderlijk en mooi, zijn wij ons dagelijks bewust van de eindigheid ervan. Toch is er iets wat oneindig is, en dat diep binnenin ons woont: een bloem, een lotus die zich opent Naarmate ons leven hier op aarde zich sluit.…

Als een bloem, zo is het leven Het begin is teer en klein De een die bloeit uitbundig, de ander geurt heel fijn Sommige bloemen blijven lang Weer anderen blijven even Vraag niet bij welke je behoort Dat is het geheim van het leven --------------------------------------------- + 17 September 2005, San Diego In loving memory of Eric…

als ik haar tegenkwam dan zei ik haar gedag liep heen en weer het noodgebouw en terug zodat ik nog een keer kon kijken naar haar lach in de pauze naar het fietsenhok want daar was zij, kom, vlug als ze mij maar even zag dan zou ze het wel weten daarna ging ik analyseren en had genoeg om op te teren tot een uur of één als ik m'n brood…

genagelde handen verkrampt op het ruwe hout totale eenzaamheid roepend in het duister een bang kind verlaten door god en mens voor de nacht valt maken ze hem los na een dag van spot en diepe pijn de balsem geurt handen zijn gevouwen het leven ter aarde besteld zal eeuwig vrucht dragen…

Ineens zijn ze daar weer: de tere tinten die hart en ziel in lichtheid open maken, die vreugde strooien als de sterren in een droom en hier vertellen dat iets nieuws kan komen...…

Ik had al lang de lust hiertoe verloren, wanneer er niet de wieg was van uw oren, waarin ik leg wat ik ter wereld breng. ---------------------------------------------------------- uit: 'Man van dag en nacht'(1956) van A. Marja (1917-1964)…

nu is het stil en al wat ik verwachtte was benéé mijn trots een gil kwam al te plots en ik begreep en gij bekwam ter late ure toen de nacht als een deken u bezwoer en ik u raapte van de vloer waar u te neder was gedaald wij hebben elkander nooit bezeten al klinkt bezit als een nood in het koren doch wij schoven en leunden met en…

We bidden en we werken, ontleden wat er moet, maar leven is creatie en wat het er toe doet als ieder beide dingen eens echt ter harte nam? Dan zal geschieden wat we hopen, dan bloeit de oude stam.…

Ineens zijn ze daar weer: de tere tinten die hart en ziel in lichtheid openmaken, die vreugde strooien als de sterren in een droom en hier vertellen dat iets nieuws kan komen...…