27365 resultaten.
Een pril begin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 188 mijn oogleden zo zwaar van geplengde tranen
wilde ik kijken
wilde ik proeven
van toch de lente
toch het ontwaken van de natuur
oogluikend, steels
wierp ik een blik
in mijn voortuintje
de clematis staat in knop
bijna barstensvol
kale takken
geen enkel blad
toch tel ik vijftig knoppen
mijn vingers reiken
strelen en een glimlach is er…
Uitzien naar een horizon
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 391 ik blaas grijs voor me uit
en schep een vaag bestaan
als door een beslagen ruit
zie ik enkel mist
en voel vandaag niets
ik lijk niet opgestaan
het is een pas op de plaats
op een stoel
kan zelfs onder een deken
of pratend met loze woorden
die daardoor toch veel zeggen
ofschoon ik zelf niet weet
wat ik bedoel
het is tasten
in de vergankelijkheid…
De Engel en de aardling: oftewel de vernietiging van een Homo sapiens. (3)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 192 Een Engel had er van gehoord, van zijn smartelijk lijden, en van
de behandeling die hij onderging, en van haar sadistische gedrag.
De Engel kon haar mond niet houden en informeerde bij hem
en vroeg wat de reden kon zijn van haar toorn. Ze begreep hem,
haar levenswijsheid zei haar, dat hij oprecht was en de waarheid sprak.
Ze was bereid hem…
handvol
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 170 er werd een baby in mijn hart gelegd
zo breekbaar
rond een stenen engel dwaalde
een naam, ik ken hem niet
maar hoor haar wel
niet vrouwelijk of als man
slechts als klank zweeft diens betekenis
in vlinders tot mijn hart
boven alle smart verlies ik daar
mijn vreugde…
boven smart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 266 waar licht voorzichtig
eerste stappen zet
loopt tijd door ijle sluiers
in nevelwerelden vol zon straalt weten
als de stem van nu
een gezang dat zware tonen blaast
vol levensmelodiën
op mijn knieën lig ik kleiner
als gebogen spiegelglas, de ingehouden smart
van nu
heeft zich ervan gekweten
water glanst haar stille charme
tot een lang…
her intreden
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 370 steeds opnieuw beleef ik de wereld
raap mijn vruchten van de dorre grond, onderhandse
afgeronde buigingen
dan weer spoelt mijn waterweg langs
gladde keien, uitgesleten groen en rond
de stamvoet van mijn moederboom
de stenen zijn geteld, hun aantal ketst
op ruwe bodems
oeverloos verlaat mijn weten
en ik draag de vogels naar hun hogere…
de duikvlucht van een duif
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 in de stilte voor de storm
verschool zich een oneindigheid...
nu berkengeel en waterwit
elkaar vermengen met het hemelsblauw
waar vorst in zit
beef ik, door de kou
van duizend oude dingen
maar daarboven in mijn kruin
struint zoetelief als vogel en
een kogel -door de kerk
het zwerk betrekt, maar ik niet meer
ik laat de regen dalen…
Osmose
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 water proeft zich aan, dringt tussendoor
tot verdrongen ruimte naar volstrekt
vergeten, volmaakte droogte
tot dorst zich aandient, borden vol honger
zich ledigen boven verzadigd vlees
in uiteindelijk gemoed
als fragmenten zich rapen, zich schudden
tot vloeibare scherven zijn geplengd
te elfder ure, onvoltooid…
(kanker 4) leunen op de wind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 we trokken langs
met gevaar voor lijf en goed
bewaarden we de moed der
wanhoop in mijn tas
want dichterbij liep niet gelijk
met elke vastgezette pas een
werelddeel te veel
en het ging hard, als we ons draaiden
dus we keerden alles om
zo leunden we
zo steunden we
op dichtgeblazen woorden,
op een schaduw zonder zon…
Brieven voor jou
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 Ik schrijf maar een beetje
over kalfjes en koetjes in de wei
de boer die zijn vrouw berijdt
Zie het allemaal voor me
het complete festijn
een prentenboek ga ik er van maken
al slaat het niet aan op de universiteit
Moet het dan gaan over de evolutie
het breken van een ei
liever zie ik de mensen
zich vergapen aan een schilderij
Ik heb…
Onderweg.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 177 Op de fiets, rubriceren,
data uit de oude doos.
Valt er nog iets uit te leren,
blijf ik dan voor altijd broos ?
Bij valavond vliegjes happen,
de zon gaat baden in de vaart
De avond is moe en wil ontsnappen
Maar ‘k grijp hem even bij zijn staart.
Trappen langs de grazige weiden
Tot er niets meer is dat stremt
Zie hem daar die bocht…
De slag bij nacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 57 int donker, met bewegende ogen
is er sprake van een ridderlijke strijd
ieder vecht nobel en vaardig
ieder wordt in zijn Zijn meegezogen
het is een strijd in warrige tijden
ieders doel is het horen waardig
ik heb geen voorkeur te bepalen
het is als leiden en lijden en volgen
soms doet het denken aan malen
het is wachten op een gericht
dat…
ontluiken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 114 allengs gaat alles nog verder op slot
en kan ik slechts kijken in een enkele richting
het blijkt ook nog eens een doodlopende straat
waar niemand voor mij een deur lijkt te openen
die gastvrij mijn gevoel binnenlaat
als het sterven nagenoeg gestorven is
en vaker iets van licht in mij wil ontluiken
blijft wel de liefde in het niet te duiden gemis…
Liever bekende pijn (tanka)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 496 De lagere school
Denk vaak aan m’n jeugdliefde
Ik bezoek haar niet
Liever de pijn van weemoed
Dan pijn van teleurstelling…
DE MOEDER EN HAAR KIND
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 214 , ouders niet
Wat kan ik bieden
Als troost als verwerking?…
Maar het gemis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 300 Alles gaat door
ook mijn leven
stort niet in
maar het gemis
De wond die in mij bloedt
om wat had kunnen zijn
dat warme bloed
dat gemis
Jij kende mij
zoals ik gekend wil zijn
zo dubbel
is mijn gemis
Jouw schoonheid
moeten gaan zien
in andere wonderen van mensen
in het gemis…
Naar Huis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 246 Wij moeten je gemis
nog gaan verwerken
en wennen aan je lege plek.
We vragen Hem
om ons hierin te sterken
Die eens nieuw leven in ons wekt.
Je mag naar Huis
het is je eindbestemming,
je bent al zo dichtbij, vlak bij je duivenhok
je rust nog even uit
in onze afscheidskring
dag broer van me, ga nu, Hij wacht je op.…
Per saldo
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.245 Ik heb zo hard voor jou geknokt
Ben vreselijk diep voor ons gegaan
Je was zo trots dat ik je wilde
Je was zo blij dat ik bleef staan
Jouw trots dat werd een hoge muur
Ook blijheid bleek van korte duur
Per saldo is het niets geworden
Ik had zo erg mijn best gedaan
Maar jij negeerde alle borden
Uiteindelijk ben je toch gegaan…
wit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 621 Ik smaak je gedachten
en nuttig je gebaren.
'k Draag een witte lelie naar jou.
Maar je metalen woorden
kunnen de kilte niet klaren
- in mijn handen, de bloem, die ik reiken wou -
Ik proef op m'n lippen
het vergrendelde woord.
Onschuld sterft weer in mijn mond.
Ogen neergeslagen,
warmte wordt niet gehoord
- witte blaadjes vallen luid op…
no replay, no replay
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.004 hier en daar een uitgevallen
telefoon de lijn is dood
leve de lijn de dood
hier en ginds met stomheid
geslagen tongen sprakeloos,
als bij een mooie kus
wij kiezen stilte tot elkaar,
zodat er mild verdriet kan komen
en verval van spel:
pionnen in de doos.…
Gesloten
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.014 Het kostte moeite
Door te leven
Het kostte kracht
Opnieuw te geven
Na iedere breuk
Dacht ik: Nooit weer!
Om na een tijd
Weer te herstellen
Een ander vinden
Open te stellen
Haar liefde schenken
Kwetsbaar te zijn
Vertrouwen hebben
Geen angst voor pijn
Het wordt steeds zwaarder
Spontaan te zijn
Te durven vallen
Wennen aan pijn
Na iedere…
een sleutel te smeden
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 643 wat is toch de zin
als mijn armen
naar jou strekken
en zij in schaduw
vertoeven
je zag in mij
wat zonnige vlekken
die naarmate
de tijd voortschreed
jouw hoop en verwachting
in desillusie
begroeven
waarom zal ik jouw boeien
nog raken
als slechts verdriet
en wanhoop
je bestaan zo wraken
vertel maar niets
ik ontbeer de macht…
perron vijf
netgedicht
4.0 met 40 stemmen 1.335 geef mij maar de vijf, zei ik tegen jou
niet dat jij van plan was ooit er een te geven
je keek mij niet eens aan, dat zat in je aard
och dacht ik we komen er wel doorheen
die blik van jou zal mij herinneren als een schilderij
met onbekende kleuren, meestal donker geverfd
zo neem ik ze althans waar; daar het grijs naar jou toe
daar het altijd…
vreemde stromen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 363 als ik mijn gedachten verlaat
de weg naar jou verlies
verslikt mijn schorre keel zich
aan gedroogde woorden
gespijkerd aan een mateloze haat
jij kijkt voorbij mijn liefde
omrand door verlichte zomen
ziet slechts het altaar van jouw zinnen
gepaard aan vreemde stromen
en ontkent het roepen van mijn vleugels
die de tederheid willen beminnen…
Waarom heb je mij toch steeds verstopt?
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.576 Waarom heb je mij toch steeds verstopt?
Waarom heb je mij voor iedereen verzwegen?
Waarom wist dan uiteindelijk niemand
ook maar iets van mijn bestaan?
Jij, die altijd zo de mond vol hebt
van echte liefde en van echte vriendschap
Als jij dan zo eerlijk bent
als je steeds voorstaat,
waarom is alles dan zo stiekem
en zo anoniem gegaan?…
Exit
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 2.207 later
als mijn Hollandse kater
volledig is uitgejankt
wegspint in berusting
hoop ik zijn echo te horen
wordt zijn roep herzongen
als weerklank van mijn protest
heeft dat toch wat uitgehaald
verliet ik niet voor niets mijn nest…
wereld
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 243 wereld
waar gaan we heen
naar een kansloos bestaan
dat schuilend om het hoekje staart
terwijl jij wereld
zo mooi kon zijn…
Zeggen.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 264 Ik zou je graag
iets willen zeggen
maar ik weet niet wat
ik weet niks meer
uit te leggen
weet je dat?
Van hoe graag
ik je mag
en hoe ik opleefde
toen ik je eindelijk
weer zag
Ik zou het je zo graag
willen zeggen
weet je dat?…
Finishing touch
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 252 Wensen wachtend
op de dageraad
steeds schemeriger
aangegeven
voortdurend verder
uit het leven
weggeweven
rafelig aangevreten
als de dauw
die in het helder
realisme verdroogt.
Nimmer voltooid
verlangen
voortdurend bijna,
maar vervolgens
toch weer nooit
echt geraakt.
Telkens weggeslagen
doelen wegwijkend
niet te bereiken,
uitgestrekte…
Spijt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 589 Je had iets gemist, tot je verdriet,
Je ging het nog eens overdoen.
Herinnering ligt in het verschiet.
Desondanks is het heden niet
De toekomst van toen.…