wit
Ik smaak je gedachten
en nuttig je gebaren.
'k Draag een witte lelie naar jou.
Maar je metalen woorden
kunnen de kilte niet klaren
- in mijn handen, de bloem, die ik reiken wou -
Ik proef op m'n lippen
het vergrendelde woord.
Onschuld sterft weer in mijn mond.
Ogen neergeslagen,
warmte wordt niet gehoord
- witte blaadjes vallen luid op de grond -
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid