Alle inzendingen over toevlucht

Men ziet, daar 't daglicht, hoog gerezen in zijn vlucht, De kringen brandt en blaakt, neervallen uit de lucht Oprechte vissen, die, de gulzigheid ontvlogen Van roofziek zeegedrocht, en, zwakjes van vermogen Hun blode wieken, als een toevlucht in de nood Die hun aan 't leven dreigt, gebruikende, in de schoot…

ondraaglijk lijden zoekt toevlucht tot gepland of ongepland, daar ze niet van wijken willen weten in hun hoofd is 't overvol genoeg basta finito hoe vreemd is het als de dood op jouw deur klopt ben jij dan klaar of ben je als de dood ik in ieder geval niet nog lang niet geef mijn portie maar aan fikkie ook al word ik niet oud…

Scheen 't heiligschennis, buitenshuis-ook te gewagen Van liefde's teerste, van haar innigste bestaan, Aan hoorders dacht zo min mijn roemen als mijn klagen, Maar dichter is hij niet, die hoorders tracht te ontgaan; Een toevlucht, ongezocht, heeft soms zijn hart te danken Aan 't door zijn woord gestemd, aan 't diep verwant gemoed; De menigte…

Probeer me een beeld Van jou te vormen, Nu ik je al zo lang Niet meer gezien heb, Ga in mijn hoofd Terug naar vroeger, Naar herinneringen, Bewegingen, het ritme Van onze muziek, En wil je van daaruit Opnieuw construeren, Neem dan mijn toevlucht Tot de verf die mij nog Nooit heeft teleurgesteld: Laag over laag breng ik…

Iedereen wordt ergens naartoe gejaagd om niet in het verleden te blijven steken; je gelooft je eigen ogen niet, wanneer je het heden even uit het oog verliest, als je er even bij stilstaat, omdat je even niets beters te doen hebt, blijken de anderen al lang van de aarde verdwenen: de geur van dood en aarde, vredig voorovergebogen, toevlucht…

dat weent geen gesel die stopt, het is de martelaar in mij die in zijn deemoed de paden kiest die nog nimmer zijn gegaan wie vlagt mijn finish nu de streep is weggekrijt door rijm en tijm, de geur van applaus heeft de straat leeg geschrobd, wat blijft is de as van verlangen het wiel draaft en in galop is wederkerigheid als nakend nood, toevlucht…

Een middel om verveling te verdrijven als tijd of vrijheid neigt naar overdaad is ’t nemen van een toevlucht tot het schrijven daar dit nog vaak te wensen overlaat Een woord op schrift zal lezers lang beklijven en lettervreters zijn erbij gebaat een leven lang van zin voorzien te blijven en dat dan weer het liefst met regelmaat Dan droom…

Het water dat een toevlucht neemt, bevangen lijkt door eigen spiegelbeelden, blinkt terwijl het voorbij stroomt, dan plots voor even weer verdwenen naar buitengaats haar eigen horizon.. Verslingerd aan de oude rivier bij een keerpunt net buiten deze haven raakt men vanzelf verder terug..…

Geen oceaan heeft onze drift geblust, En niets op aard, ook zwerven niet, geeft rust, En de enige toevlucht de prostituee. Bij haar die achter iedre haven wacht – Altijd een andre en toch steeds dezelfde – Wordt ons heimwee tijdlijk ter dood gebracht.…

Zij namen overland de wijk, en zochten langs de brede stromen hun toevlucht, - om op kracht te komen achter de hoge winterdijk. De snavels, onder pen en veer, herstellen de geleden schade. Maar 't nader klinken van de spade des akkermans verjaagt ze weer. Ze vliegen op, - de vleugels reê zich klauwende aan de lucht te klampen.…

aarzelen om jezelf te geven overlopen van genegenheid vrouw, gebonden en gedreven gevoelig zijn en verweren jezelf vergeten, eerzaam streven argeloos beminnen leren moeder, in je hele wezen leiden, door spel, door boeken twijfelen en beschutting geven samen naar morgen zoeken vrouw, in de kleinste vezel moeder en steunpaal zijn toevlucht…

God is onze toevlucht, te allen tijd We vinden beschutting bij Hem Laten we luisteren naar Zijn stem Hem loven en prijzen in eeuwigheid. Op God mogen we vertrouwen Bij Hem zijn we veilig en geborgen Hij zal altijd voor ons blijven zorgen Op Zijn trouw mogen we bouwen.…

Soms ben ik eventjes gebroken voor een moment niet helemaal zoals ik ben soms ben ik eventjes mezelf kwijt Soms zoek ik toevlucht in alcohol in drugs, en seks en ik geniet van elk moment Soms weet ik niet meer wat ik moet doen omdat ik niet ben zoals ik dacht dat ik was Soms kijk ik in de spiegel en huil ik om wie ik ben geworden…

Een Armeens gezin zoekt toevlucht in een kerk en zolang de dominees blijven preken, kunnen de wrede bloedhonden niet toeslaan, maar de langste adem doet er niet toe. Weelde is een klapsigaar en in mijn dromen zie ik zogenaamde vijanden met elkaar de liefde bedrijven, want dan piepen de katten en muizen wel anders.…

Wil dan naast mij staan, mijn toevlucht en mijn trooster zijn. Vouw Uw handen om mij heen, drogend de tranen die ik ween. Het is al om hem met wie ik eens ging trouwen het liefste wat ik ooit bezat. Op wie ik durfde bouwen, hij was mijn liefste schat. Heer ik vouw mijn handen saam en richt mijn ogen nu naar u alleen.…

De kerel kan niet kiezen tussen beiden en neemt z'n toevlucht tot de bigamie. De Franse of de Duitse loterij? Alwéér weet Joop niet welke hij zal kiezen. Hij heeft een grote hekel aan verliezen en wint zo 'n tien miljoen bij allebei. Hij pakt in bed z'n stoten stuk voor stuk, fortuinlijk in de liefde én het spel.…

De Levende wil nu je toevlucht zijn, je hoeden, je brengen waar ’t bestaan heel helder is en wat we hier slechts kennen in gelijkenis. Bij de dood van Thérèse Heijne…

Alleen God weet waarom in 't best van onze dagen Dikwijls zoveel smart, zorg en stof tot klagen In tranen door 't groot verdriet, de jammerlijke plagen Toch zijt Gij o Heer, van d'aller-vroegste jaren Voor ons geweest een toevlucht in gevaren Onze Here Here, die wij ootmoedig eren Ook al schijnt ons niets te deren Kan in een wenk de mens…

Bijna een bruid, boven de sponde waar Sinds kort mijn moeder ook een toevlucht vond; En ruisende hernieuw ik 't oud verbond Met mijn diepst neergebogen treurgebaar. Zo, treurend, zou ik willen sterven ook. Maar hoe te sterven, zo ver boven hen?…

Bijna een bruid, boven de sponde waar Sinds kort mijn moeder ook een toevlucht vond; En ruisende hernieuw ik 't oud verbond Met mijn diepst neergebogen treurgebaar. Zo, treurend, zou ik willen sterven ook. Maar hoe te sterven, zo ver boven hen?…

Bijna een bruid, boven de sponde waar Sinds kort mijn moeder ook een toevlucht vond; En ruisende hernieuw ik 't oud verbond Met mijn diepst neergebogen treurgebaar. Zo, treurend, zou ik willen sterven ook. Maar hoe te sterven, zo ver boven hen?…

Onze tijd, o Heer, is in Uw hand U, die onze hulp en toevlucht zijt U die altijd met ons blijft verwant Ook vandaag en morgen, ja altijd.…

hij had zijn toevlucht gezocht in een paar borrels liever dronken dan haar beeltenis op zijn netvlies toch zag hij haar, natuurlijk zag hij haar…dwars door muren heen. ze was nog zo jong, blond en tenger… toen al een heks uiterlijk was nietszeggend gebleken hij nam nog een stevige borrel liever dronken liever eenzaam dan haar beeltenis…

beschermen De wereld zien als Een veilige omgeving Kunnen we leren Niet van de ene Op de andere dag Daarvoor is de wereld Te overweldigend Gezien alle Angst en wantrouwen Waar we mee rondlopen Maar: De liefde die we voor iemand voelen Is een veilig gebied En daarom een uitstekend beginpunt De geliefde Is een haven Waar je hart Toevlucht…

Nooit voelde mijn hart zich zo gebroken nu ik mijn geliefde plots’ling heb verloren hoe kan ik dan nog verder in mijn leven na alle toevlucht die hij mij had gegeven hoe kan ik mijn toekomst verder bouwen als mijn hart dag en nacht gaat rouwen waar haal ik dan die sterke kracht vandaan om op mijn levensweg zinvol door te gaan Zou God mijn…

Wij nemen toevlucht bij elkaar zijn al jaren een echtpaar. Laat anderen zich maar boos maken om wat ze zelf willen, ik wil onze blijdschap uiten ons hoeden voor tegenspoeden. Dan hebben we niet voor niets jaren gewerkt en geslaafd 't geeft nu de rustvrucht die ik als aprilmaand in me draag.…

kwetsuur brand betoverende schoonheid in gedachten die men in eenklank vindt met natuur zet gebeden in warmte onder dromen neer gepassioneerd wordt smeekbede werkelijkheid straffeloosheid wilt het leven genieten oesters, zalm, de wereld proeft geborgen dompelt mij onder in aangepaste wijnen machtige Vader ..jij bent Heer verlaat mij niet, toevlucht…

Harde noten kraken betekent er je lessen uit trekken Mijn toevlucht tot het ware getrokken, ten gepaste tijde. En hij telefoneert nooit, is zoo lief,bovendien mijn beste vriendje Elkaar aanvullen, aftasten en ruiken ook voelen, minnekind.…

bouwend aan nieuwe herinneringen gemetseld uit vreugde en verdriet over gewone en ongewone dingen die bij geluk ons ook zorgen geven nu jij vandaag een jaartje ouder telt vieren wij behalve een lieve dochter een vrouw ook en moeder met name die sterk vaak en soms wel wanhopig als veilige haven ieder een baken is van zachtaardige liefde en toevlucht…

Straks krijgen we zelfs negatieve rente en nóg een ramp: inflatie is te laag en daarom is voor mij de grote vraag: Waarheen met al mijn zuurverdiende centen? Dat is een typisch vraagje van de rijken Die stinkerds hebben altijd wat te zeiken…