Alle inzendingen over tot stof zult gij

zult gij wederkeren” tot het niets!…

Ik ben zo moe Ik ben het zo moe, zat Soms voel ik alsof ik zelf aan stof toe ben ‘Want tot stof zult gij wederkeren’ (De Bijbel) Maar dan moet ik wel eerst stikken Maar soms bij leven Stik ik de moord: De boeren, burgermoord in Nederland Vanwege de stikstofcrisis WNL brengt leven in die brei met het boek ‘Stikstoffuik’ Ik ben zo blij…

Ik loop graag door een herfstig bos, zo in de avond schemer met een tapijt rood bruin en af en toe een glansje geel. De geur van rottend, dorrend blad, geluid gedempt door druilerig gedriezel het zicht beperkt door vlaagjes flarden mist. De zomer weer voorbij, het einde van de herfst nabij, die kondigt winter aan, en eindigheid van…

Met gebogen rug veegt 'Maria' met handstoffer en blik van de stenen vloer met de grote bezem het verzamelde kerkstof op   Even denk ik aan mijn toekomst   „Tot stof zult gij wederkeren!…

Een zware storm die raast door stad en velden. De wind? Nee ik bedoel de beeldenstorm. Maar wie bepaalt uiteindelijk de norm? Is het gedaan met onze ouwe “helden”? En straks...Prins Bernhardstraat, Mandelaplein Willem van Nassau of Hendrik Colijn?…

Ochtendnevel in de velden bloemen drinken nieuwe kleur insecten laven zich als ware dit een nectar voor de goden niet gemaakt voor dode helden wiens messen en gebroken botten vage geesten nooit gewijd in de diepte wijlen door de insecten niet vergeten die, geen dorst meer nu; gaan eten een lang verhaal van dood en brood, van as en stof…

Gij zelv’, die neerligt in dit stof, Aan worm en made prijsgegeven, Verwelkte bloem van onze hof! Gij zult herleven.…

Dan zult ge zijn als God,’ zo sprak de slang Dus Eva at; het werd haar ondergang en ook van hem: hij werkt zich in ‘t zweet …en op haar bank is wéér de man het haasje Maar thuis omknelt ze vast haar slangenbaasje…

Wat zult gij tot mij zeggen, Bij het ver gegons van de engelenschaar, Als ge uw jonge, blanke hand zult leggen Op dit oude, grijze haar?…

wie is niet bevlekt geraakt tijdens zijn aardse leven of kent stof alleen van horen zeggen aan wie onder u dien ik dat uit te leggen van de kruidenier die nog aan het kooltje van zijn schrijfpotlood likt om uw zonden te noteren van de baas van de frituur wiens vette vingers tussen sticks en frikadellen roteren of de vroedvrouw die juichend…

De wind neemt je mee over bergen en de zee Tot stof ben je vergaan Dat is het lot van ons menselijk bestaan.…

Wat zult gij tot mij zeggen, Bij het ver gegons van de engelenschaar, Als ge uw jonge, blanke hand zult leggen Op dit oude grijze haar?…

Wat zult gij tot mij zeggen, Bij het ver gegons van de engelenschaar, Als ge uw jonge, blanke hand zult leggen Op dit oude grijze haar?…

bestaan zult gij sober, fundamenteel zonder enig spoor te laten gij zult nimmer steenkool aanhangen dit op straffe van digitale steniging ende publiecke beschaeminghe…

Het waren niet haar getekende wenkbrauwen haar zwart omlijnde ogen noch haar donkere wimpers haar met zorg uitgekozen neusring haar prachtige boezem, in welke ik graag zou willen verdwalen, haar geil getuite lippen die mij eventueel zouden kunnen verleiden Nee, het waren haar haren die zorgvuldig verborgen zouden blijven achter haar tijgerdoek…

Ik hief mijn Beeld zoo hoog dat gij alleen Eraan kunt raken. Brijzel, 't is uw recht. Of duld dat ik, uw kind, het recht en slecht U overgeef, hoewel verspeeld, toch gaaf. Ik buk het hoofd: ik ben uw knecht, uw slaaf. Gij zult het nooit, nooit in het stof vertreên.…

Gij zult uw heer veel mooie kindren baren. Uw hart is nauw; gij blijft hem ook wel trouw. Gij zult hoogstaan en goed uw naam bewaren. Vaarwel Clary. Mij zult gij niet meer zien. Ik zal u mijden, zelfs tot in uw dromen. Gij waart mijn droom, voor ik u had gezien. Gij zijt uzelf.…

Ik leed om u als 'k om geen ander leed, Gij mindet mij, zoals geen ander deed, Ik heb u lief! gij zult gelukkig wezen!…

Gij ziet geen meisje, of straks zult gij haar vleien, roemen,— Dus mocht men u, met recht, de a a p der juffers noemen!…

De tien geboden, gij zult niet doden, , gij zult niet liegen, gij zult niet stelen gij zult niet begeren wat een ander toebehoort gij zult een ander niet toewensen wat u zelf niet wilt, gij zult niet vloeken gij zult uw vader en moeder eren, gij zult niet scheiden (als je getrouwd bent dan natuurlijk) gij zult op zondag geen arbeid…

Gij zult niet stelen wat een ander toebehoort dus ook geen verzen! Bron: de bijbel.…

Het is beslist een kardinale fout Dat Monseigneur Danneels pleit voor condooms Daarmee toont hij zich onvoldoende Rooms Iets wat zijn chef voortaan geheel onthoudt Dat komt omdat de goddelijke saus Nooit uit het lid mag treden van de paus…

Zonder touw klom ik omhoog en las de hartstocht in je ogen in verhalen verderop las ik de woorden -Jij bent God- die met zijn blauwe blik me meenam naar de laatste toevluchtsoorden waar ik ronddreef in beminnen van een opgewekt genot Zo dronk ik met jou de beker van het Elfde Gebod…

Gij wordt van mij beschouwd met een eerbiedig vrezen. Zeg mij: zult gij, gelijk het lichaam, eens vergaan? Is, als die stofklomp valt, uw werk ook afgedaan? Zult gij, daarvan verlost, nog werken, of maar slapen? Zij zegt: Vraag nooit meer dan 't Heilwoord heeft gezeid.…

Nooit zult gij weder dezelfde wijn drinken Als hedenavond. Nooit breekt gij meer open Dezelfde vruchten. Al uw liefde en hopen Verzinken.…

en om uw kommrend hoofd de dode-wake fleemt, en gij dit brallend boek, om niet alléén te wezen, ter bleke en moede handen neemt; en gij zult lezen, en de bitterheid zal rijzen in al haar strakheid aan uw mager weeûw-gelaat; en gij zult voelen, gij die mij niet kúnt misprijzen, het smaden dat u tegenslaat; en gij zult verder gaan, en vers…

Gij zult niet eenzaam zijn: de nachtegaal zal fluiten.…

Gij deed van alle mensen mij De zwaarste pijn, Van alle mensen zult ge mij De liefste zijn.…

Gij zult niet doden, Oorlog is vanaf heden verboden.…

O god wat valt aan de mens te helen als hij zo is waar uw schepping het zicht in dag en nacht deed verdelen of aan zijn aard, ongevraagd, mij dus, de zwakte zocht toe te bedelen ben ik de kroon op uw schepping als mijn vel verdroogt onder ooggeklepte mensen en vrij als ik zie dat wij door kwetsbaarheid worden gedoogd en de levensaderen…