Alle inzendingen over tussen de dagen

Tussen doen en laten zie ik alles maar ik kan er niet bij Hoeveel gedachten wonen in verlangen hoeveel bergen tussen ons bedacht Ik moet mijn hartslag vinden tak voor tak de bomen lezen Neerstrijken als een vogel landen om nergens heen te gaan…

de hele nacht was ik dicht bij je en in het bewegen van de golven verbeeldde ik me twee vleugels in mijn adem onze liefde werd een vogel sierlijk en vol witte veren meeuw, zei ik zacht en jij verlengde het landschap aan de toppen van je vingers, zoals een horizon glinsterend geheel en al zee met de branding waarin ik naar…

voeten de zee geurt sterk en zuiver de wind ruikt naar regen hier en daar ligt aangespoelde rommel ik raad naar de geheimen van het grijze water de wolken rollen open tot zilveren gedachten waar ze zich al die tijd schuilhielden een koestering van verbeelding een verwijzing naar de zoete vreugde van de nacht het stille verbond tussen…

Met de juiste schoenen in goed gezelschap is het goed toeven langs de Waal Mooi weer deze zomer heeft ons aangenaam doen zwemmen tussen de kribben De zon nodigde uit heerlijke verkoeling Aangenaam in de rivier Waak echter voor de stroom en de trek van vele schepen die fataal verrast Rivier tussen dijken met zeer stevige kracht…

Ons in komt staan, Tussen de buiken van Hen die je in liefde kregen…

ik herinner me nog zo'n dag als deze 't zachte regenlicht overeind getrokken door de roos in het perkje naast het zomerhuis een vlinder die voorbij trekt niet groter dan de vingertop waarmee ik een cirkel teken op het raam om het vergezicht te openen de weg tussen zandhaver, de oude duinen en het heideveld dat stil wacht op het…

in het licht van porselein werden de kinderen mensen vrienden vervaagden tot verre schimmen haar hart was dun en zacht toen de dood haar ergens tussen de regels neerlegde…

wie telt de doden in landschappen onder zand schrijft in zwarte inkt over wat kon gebeuren hoe het daar toen was hoe het hier kan gebeuren het daar en het hier zijn familie van elkaar blijf spreken herhaal ver voorbij duizend malen over toen en nu verwantschap met hier en daar wie blijft verhalen over jou en de ander wie raakt…

Zullen we binnenkort alles tussen de regels vergeten zijn?…

De sneeuw die viel, is vast voor mij gevallen En omgekeerd viel ik daar ook weer voor. Dus dringt het doelbewust niet tot mij door Hoe straks de tijd mijn vreugde zal vergallen. Ik vind de witte wereld eeuwig mooi En denk niet aan de smeerboel van de dooi.…

schaduw schuift over de muur bloemen sluiten zich in schemer donker schurkt een oude boom takkentaal schampt verlichte ruiten…

ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt…

de maan sterft bleek ik noem vandaag gewoon Dag voor mij alleen…

En door 't gaatje van een naald gekropen zijn, daar schreven we over aan onze dierbaren meer malen per dag - en zo gingen de dagen om. Klagend bonsden klokken, heen en weer, als de bommen, obussen en shrapnells vielen dan wilde je wel buigend nadenkend knielen. Want alles kwam, en alles moest verdwijnen.…

Dagen, vlieden, maanden, vliegen hoe harder 't waait hoe sneller we aan 't eind van 't jaar zijn... Dagen vlieden het zal geschieden.…

Het was me wel de dag zeg, eerst zat ik met een ei toen lag mijn schip op ramkoers en kreeg het averij. Mijn jongste dochter smeekte nog loop niet in zeven sloten daar is nog nooit een sterveling een ons mee opgeschoten. Nu lepelt zij haar soep leeg en luister mee naar Bach.…

Een beetje korting en bovendien ook nog eens Corona cadeau…

Hoogzomer nu, met lindegeuren en lavendel, met zonneschijn vanaf de prille morgen die ons komt verrassen met blij licht dat overal, door alle kieren ook, komt kijken. De vogels juichen al, genieten van de warmte die net nog niet te fel doorheen de wolken wenkt tot dankbaarheid en vreugde. Waar is de tijd dat heel behoedzaam ook die zomerzon…

Naar alle zijden ligt nu als een tuin Dit Holland met zijn bloemenvolle gronden, Terwijl de heuvels lijdzaam langs hen blonden, Hoeven-doorhoekt, van 't zilverzande duin. En daar de wind me omspeelt op blinke-kruin Zie 'k dorpen voor me en meen de stad gevonden, En voel de zee me omgaande al 't land omronden, En hoor de brekers storten steil…

Het is vandaag zo'n dag die je liever geheel niet zag het is een sombere dag, waarin je geen sprankje zon zag het is vandaag een dag, waarin zelfs niemand lacht kortom: het is vandaag een sombere, druilerige dag.…

In deze donkere dagen voor het Kerstfeest Kunnen de gevoelens zo tegenstrijdig zijn Veel mensen vinden deze tijd heel fijn Anderen voelen het gemis dan het meest. Eenzaamheid, vooral met de Kerstdagen Wanneer je geliefde er niet meer is Dan voel je juist extra het gemis Je bent zo alleen en zit met zo veel vragen.…

De zon verlicht de dag De dag die ik niet zag De dag die elke dag hetzelfde is Tussen muren en gordijnen De dag waarop ik weer niet buiten zal verschijnen en niet het zonlicht zag…

de tijd staat stil onder een wazige stolp ben er wel maar verdwaal in verwarring als ik de komende dagen tel en ik met mijn tranen de ontkennende waarheid deel en eindeloos vertel…

Tussen toen en nu En je terug vond Na een lange reis Van pijn en verdriet Ver van ons bestaan Intens hartverwarmend Toeval of het lot?…

ik de bron jij de monding en tussen ons de stroom…

een haarlok op haar ronding. het licht durft bevallig te vallen. ze bedekt zich enkel met naaktheid, tot aan de ring om de vinger. als ik haar lok eens aanraak gebeurt er iets of, hoe spijtig, niets vooral vandaag liefst nu, traag.…

Wat zich tussen de levenslagen bevindt, zou ik willen duidelijk maken. Ik zou kunnen beschrijven waarmee het allemaal begint met de liefde en het lot van mensen, om ze tenslotte in en met hun diepste wezen te raken, zodat de boodschap bij blijft en groeit waar het allemaal is ontbloeid.…

Tussen bermen fluitenkruid en klok geluid tussen kale kastanjebomen die zoals de kerken naar de hemel grijpen langs de gracht, tussen honden en hun bazen, tussen hardlopers loop ik zondagsmorgens naar de film, verboden vroeger in mijn jonge jaren De film was Green Borders over vluchtelingen tussen Wit-Rusland - Polen heen…

Tussen ons ligt een wereld van verschil niet zeker van onverschilligheid kom laten we samen dansen nu het is de tijd van de flamingo’s hoe we zwieren en drinken in de nacht luttele centimeters van de werkelijkheid het ontwaken lijkt langer te duren dan gewoonlijk misschien dat deze ochtend extra aandacht verdient maar jij denkt nog aan…

zwijg maar niet als stilte je teveel is laat woorden maar stromen in diepgang, oppervlakkigheid of wat je maar wilt schreeuw het maar uit als je daar behoefte aan hebt zing het desnoods in alle toonaarden die je maar bedenken kan want het blijft toch wel tussen ons…