Vreugde en verdriet
Hoogzomer nu, met lindegeuren en lavendel,
met zonneschijn vanaf de prille morgen die
ons komt verrassen met blij licht dat
overal, door alle kieren ook, komt kijken.
De vogels juichen al, genieten van de warmte
die net nog niet te fel doorheen
de wolken wenkt tot dankbaarheid en vreugde.
Waar is de tijd dat heel behoedzaam ook
die zomerzon vertelde zonder einde?
Toen was ik jong en wist van veel nog niets.
Wat weet ik nu? Dat liefde blijft, en zij alleen
want veel is ijdel en gaat spoedig heen.
Heb ik dan veel geleerd of toch nog niet?
want er is vreugde, ja, maar ook soms zwart verdriet.
... Mooie dagen nu, maar ik hoorde dat vier mensen die ik goed kende de laatste dagen overleden zijn. ...
Schrijver: Adeleyd, 24 juni 2016Geplaatst in de categorie: filosofie
Of wil deze ons juist een lichte troost geven met haar pracht en klanken?
Deze vraag rijst plotseling in mij op door jouw mooie gedicht.