Alle inzendingen over verlies

" "Verlies je niet teveel gewicht?" Het woord anorexia hoor ik al soms fluisteren en het klopt wel dat de kilo's er niet meer bij op komen, maar eindelijk hoef ik geen strijd meer te leveren en daar heb ik toch jaren van liggen dromen? Nu houden ze me in de gaten of ik wel eet. Ze proberen je vol te proppen met koek en snoepgoed.…

Dat is verlies en winst. 't Is maar een klein verdriet, niet erg. Als wij die ene dag maar nooit weer vergeten.…

Ik verlies hier heel mijn hart dees'stad brengt zoveel kleur. L'amour d'amour d'amour Ik wil met je dansen, met je zingen, ik wil je kussen op zijn Frans. Ik wil je liefderijk omringen, je bent mijn dagelijks' stimulans. Mijn Mona Lisa in het Louvre, roos in de Tuillerie, Notre dame zo aan het water op het Ile de la Paris.…

Want een dag misbruikt is een zwaar verlies. Maar ons lang leven samen blijft vol en weegt zo licht als een veertje. ------------------------------------------ uit: 'Een huis om in te wonen', 2007.…

pijn deed Het begon bij alles wat je mij verweet Mijn hart is zo klein maar de liefde is zo groot Ik kan je wel vergeten maar vergeven zal ik nooit Het gemis en de pijn, dat hoort er allemaal bij wanneer dit allemaal over is, ben ik weer vogelvrij Het zijn de wetten van de liefde en zo zal het geschieden Ik ben gebroken door emoties en het verlies…

Sensuele binnenbrand Emotioneel gekrioel Het bijt De tijd Van afstand Een doel In de strijd Vulkanische activiteit Die brandt Openrijt De hitte niet vermijdt Het splijt Op het netvlies De mooiste illusies Innerlijk verscheuren Door wat kan gebeuren Zonder ooit te weten Geweten geeft advies Zonder ooit te kennen Rennen voor verlies…

Geen oog voor bezwaren, verlies of gevaren geen rooitje maar rood staan pas later betalen Geen rampkoers vermijden maar vol in de zeilen miljoenen verduisterd de armen maar lijden Met hart en geweten beleef ik de leegte regering die stil staat maar geld doet bewegen Met argwaan voor vreemden is geven verdwenen verspild en verkwanseld in overvloed…

de angst slaat toe ik verlies de pedalen spring over een muur van een bouwvallige schuur glij dan uit, verstuik mijn voet, val op mijn snuit, ik geraak geen meter meer vooruit. dreigende schimmen naderen zienderogen ik kan geen kant meer op, word bij de kraag gegrepen en in een eindeloze diepte gesmeten.…

Ze doen recht aan het verlies. Ik kijk naar buiten. Een duif strijkt neer op de boom bij ons huis. Het dier kijkt bij mij naar binnen. Tranen rollen over mijn wang, maar dit keer is het een ander soort verdriet. Een met een warm gevoel van binnen.…

Dat, bij winst noch bij verlies, Niemand ooit een knikker smokkel! Niemand kijke ook bang of vies, Schoon al krijgt hij op zijn knokkel! Wie, of hij verliest of wint, Glimlacht, is mijn beste vrind. 't Zij gij speelt of met een hals, Of met flinke en knappe mikkers, Jongens, speel toch nimmer vals. Speel nooit enkel om de knikkers!…

." Wat liefde heet en wat waar is, alles dat vrede geeft dat is onzichtbaar en ontastbaar en wat daaraan kleeft De krant en de tv kunnen schreeuwen: Ja, nee of halt, Maar het is alleen daar, waar de beslissing valt, want daar verlies je voor altijd, of ben je vrij Alleen daar zal ik juichen: "Hier ben ik en daar zijt Gij... "…

Zelfs aftrekken is nooit een verlies, voeg het gewoon ergens anders aan toe: je haalt twee mussen van de vijf mussen af en zet die twee dan in de tuin van iemand anders. Er is een amplitude in de staartdeling, alsof hij de afhaalchinees uitpakt doos na papieren doos in elk verpakt koekje schuilt een nieuw fortuin.…

Dat geliefde gezichten zich laten onderdompelen in de diepte van mijn geheugen ver weg van het licht, een donker nabij Raam staat open, gemis en verlies waaien als frisse wind door de kamer terwijl ik nog even blijf liggen van afgelopen nacht van hoop en vooruitzicht; een dipje ontwaakt.…

Gevoelige reus vol geluk, kracht en wijsheid bescherm ze altijd Al wandelend in een oase van rust hoor ik steeds dichterbij komende huilende klanken die almaar opnieuw in mijn hoofd dwarrelen tot zelfs blijven hangen op een stukje gevoel Een diepgeworteld verdriet die mij doet denken aan afscheid, rouw en verlies.…

Waarom mocht jij niet bij mij blijven? Waarom kon jij maar even bij mij zijn? Waarom ik? En wat is hiervan de reden? Waarom moest ik ervaren deze pijn? Waarom mocht ik geen moeder worden? Waarom moest ik jullie allemaal laten gaan? Waarom konden jullie niet verder groeien? Waarom hielden jullie op met te bestaan? Waarom blijven mijn tranen…

Handje schudden, handje schudden, veel sterkte gewenst Dank je, dank je, ja het is een groot verlies Mijn zusje wordt bij mijn naam genoemd En ik, wat ben ik gegroeid, ja wat ben jij gegroeid Maar goed ook Ik dan ben ook geen twaalf meer. En nu lopen Lopen lopen lopen naar de begraafplaats Hoe ver is dat, vraag ik.…

Want berouw komt na de zonde en verdriet komt na verlies vandaar dat er steeds de donder ons bijna van de wereld blies! Het geduld is op de kracht neemt toe het water lijkt in hevigheid toe te nemen de weergoden zijn het spelen moe en zal het recht in eigen hand nemen.…

rollen om wel of niet met de levensadem te morsen of dromen aan te snijden mijn voortgang kent slechts een doel waarom zou ik dan bescheiden zijn niet dat ik hoogmoed verkies als heerser over alle wegen het is waar, het bewandelen van het eigen pad is een gegeven waarop ook ik herhaaldelijk verdwaal en toch wel vaak de richting verlies…

stapje terug Soms even stilstaan Dan weer gaat het heel vlug Soms zelf moet ik terug naar start Dan moet ik weer opnieuw beginnen Dat doet pijn maar maakt me rijker De langer ik kan spelen De meer ik heb te winnen Ik wil de Finish niet te snel bereiken Want na de finish is er niets Wat heb ik dan voor te leven Dan pas is er sprake van verlies…

Al te naïef geloofden mensen nog dat die grote winsten konden ontstaan zonder groot verlies, ergens onderaan. Slijters van hypotheekleningen aan mensen zonder bezit en zonder baan incasseerden onterecht commissies van banken die besloten met emissies die rommelhypotheken te lozen als nieuw derivaat voor argelozen.…

laat de stralen vaag In mijn hart spiegelt verdriet Het pad dat ik afloop slingert heen en weer De duivel praat in mij en zet een engel neer Geraakt word ik door bliksem terwijl ik deserteer Uit mijn hart sijpelt verdriet We zijn la ha-ha-ha-ha-hang te saam De chaos die ik delf Het is ik tegen mezelf In een regen zonder druppels verlies…

het zo kil virologen spreken over nog zes harde maanden herfst en winter brengen nog andere virussen aan wij moeten met z' n alen er tegen ten strijde gaan de zorg voor onszelf en elkaar houdt ons staande de tweede golf komt als een vloedgolf over ons heen wil het virus nog meer graaien dan de eerste keer wie zal dat lijden, pijn en verlies…

Ben ik bereid mijn verlies te dragen, heus vergeten doe ik jou niet. Want eens zal het leven mij geven, wat ik zo dikwijls van jou vroeg. En ook al duurt dat mijn hele leven; het wachten duurt mij nooit lang genoeg. Ook al zal dat nog lang duren. Duurt het langer dan een bestaan. Jij bent het groen achter te hoge muren.…

Of je nu sterft in dorp of stad,'t verlies is even groot. Maar landelijk lijkt hier sterven, rustiger en beters. En steden zorgen soms voor stress, met hun parking meters.…

ons jou koesteren laten nu jij klein broos en roze nog in onze armen schuilen wil omdat sneller dan wij willen jij naast ons oplopen zult zoals jouw zusjes dat al doen nu al kunnen wij genieten van de koekjes die wij bakken gaan terwijl jij je van oor tot oor grijnst om het stiekem gelikte beslag of duizend tranen rollen laat om het verlies…

een hongerige honingbij vloog zoekend in het rond en zag toen in een groene wei een dampende hoop stront van afschuw kromp zij haast ineen en dacht: dat is toch wel heel vies ik ga hier met een boog omheen voordat ik zo mijn trek verlies maar toen klonk er opeens een stem een vlieg die zat te smullen zei: trap eens even op de rem kom…

De tranen die ik verloor om het verlies van mijn emoties, Zijn verdwenen als een druppel op een hete plaat, Net als de energie die je bij het overlijden verlaat. Echte liefde duurt lang voor die je bereikt, Maar het is meestal wel meer dan het lijkt. Nu moet ik proberen jou te geloven, En je overtuigingskracht te loven...…

niet meer lieve lieve kleine man vanaf je allereerste dag weet je zoveel in mij te raken, toen durfde ik het niet te zien en kwam ik zelden tot mijn spijt zo opgesloten dacht ik toen waar je je voor opent raak je altijd kwijt Ik wilde heel vaak naar je toe maar iets hield me dan tegen soms was ik echt te moe maar onbewust zat ik mijn verlies…

De volle dozen liegen niet ze staren mij aan met hun opslorpende blik ik geef er één een tik Hij vliegt languit op zijn zij verliest zijn bovenste kartonnen hoed och ik verlies toch de moed Dat hij maar verder zonder mij doet. Hoewel ik vind schatten terug! Lang geleden was ik die kwijt geraakt.…

Ergens tussen fantasie en werkelijkheid is een gedachte realiteit zij daalt, hij stijgt charme en gedurfdheid bewegingsvreugde, projectie het is als een snel gedraaide film niet meer te bevatten het kronkelt, het zweeft verlies van zwaartekracht het reiken naar de verte ineens alom huivering de grootsheid als een steltloper uitbeelding van…