385 resultaten.
DANKBAARHEID!
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 281 Soms word je zo fijn geholpen
zelfs na 'n verlopen 'last minute'
welke geheel verwijtbaar is aan jezelf
dat het je wezenlijk dankbaar maakt
en je die dankbaarheid wil delen
vooral met degene die zo fijn hielp!
Dank je wel, ......!…
handvest
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 90 De konijnen zijn gnijpende
rillend van gillend genot
stovende in de pot
ik ben aarde hier
als het wintert op mijn huid
werp ik haar af
de epseklepsen worden opgeroepen
en de beklozen ten grave gedragen
het wezenlijke te berde gebracht op draagbaren
de waarheid in ketenen te bedrillen op het teken…
Raad of verraden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 raad of verraden
duik of onderduiken
schuil of verschuilen
trouw of vertrouwen
bon of voedselbonnen
zet of verzetten
zien of ontzien
kijken of wegkijken
mens of onmens
een paar letters
maakt het wezenlijke verschil tussen oorlog of vrede…
Heks XII
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 We worden gehaat
door het patriarchaat;
Omdat we niet gehoorzaam zijn,
onze eigen levens leiden,
onafhankelijk en souverein;
Omdat we seksuele wezens zijn,
geen onderdanige broedmachines
maar liefdeslibertijn;
Omdat we vrouwen zijn
die zelfbewust stralen
en dansen in de maneschijn;
We worden gehaat
door het patriarchaat.…
ZONDER VERGUNNING
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 440 "Tot as" zullen wij,
wezens, wederkeren
De vis liever eerder
dan ik..., visser.…
14 oktober
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 313 Morgen weten we ’t zeker
Zou er buitenaardse wezens
in ufo’s rondvliegen, zou het wel
of zou ’t niet?
Morgen weten we zeker,
of we in de maling genomen worden,
of dat er meer is
Tussen Hemel en Aarde.…
ÉÉN WEZEN
poëzie
4.0 met 19 stemmen 3.081 Maar dat het zo volmaakt zou wezen
Ineengevloeid als thans geschiedt,
Twee wezens in één zelfde Wezen,
Dát droomde ik wel, maar wist ik niet....…
Too long distance call
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 262 We kunnen binnen nu en 20 jaar
De buitenaardse wezens gaan traceren
Maar àls we dat daadwerkelijk proberen
Dan krijgen we nog lang niks voor elkaar
Je kunt ze in 400 jaar niks sturen
Dus maak maar liever werk van goede buren…
Méér
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 350 Mark Rutte trachtte ons gerust te stellen
Door alle bange wezens op te tellen.…
tussen geest en natuur
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 500 Wij bedekkken ons met dekens van steen
onder de wind die zich niet laat vangen
regens die uitspoelen en zon verlangen
daar gaan de druppels duidelijk heen
Overgoten met het hemelrijke vocht
absorberen wij niet de wezenlijke dingen
vruchtbaar zal de cyclus weer beginnen
omdat het in de winter niet mocht…
vrijdag de dertiende
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 736 een zwarte kat kruist onverhoeds mijn pad
er dansen dertien duivels in zijn ogen
ik heb die vreemde wezens nooit gemogen
m'n ex (een heks) heeft ooit zo'n kat gehad
gelukkig kan ik vluchten voor de moor
een steeg in ... snel die ladder onderdoor…
EIGEN SMURF EERST
snelsonnet
3.0 met 26 stemmen 1.499 De nieuwste smurfenfilm trekt zalenvol:
’t zijn vreemde wezens die zich anders kleden,
krom praten, raar gekleurd, met vreemde zeden,
en vrouwen spelen hoegenaamd geen rol.
De film heet : “Blauw ? Het land uit, en wel snel !”
(met in de hoofdrol: Geert als Gargamel).…
Mannen met bierbuiken
netgedicht
2.0 met 55 stemmen 4.439 Mannen met bierbuiken,
bolle gezichten,
plooien in hun nek,
in korte broek,
sokken en sandalen aan,
sjokkend of fietsend
met wijduitstaande voeten
…
Dat er vrouwen zijn, desnoods
andere mannen, die met die
wezens tafel en bed delen
Hulde! Ze offeren hun leven
Dat Alex hen een lintje geve…
Ultra lange benen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 225 ze zijn er weer
de hooggehakte wezens
met hun ultralange benen
het haar
in nonchalante krul
gezicht op half zeven
kijken niemand aan
de stappen kittig in
onzichtbaar voortbewegen
hun ogen zijn
nog geen seconde
van het scherm geweken
lijf en kleding optioneel
de geest is niet van deze wereld
zij voedt zich enkel virtueel…
Hersenschemering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 In het schemergebied
Waarin het altijd nu
En gisteren is, drijven
Onherkenbare schimmen voorbij,
Vage schaduwen van dode
En levende wezens die evengoed
Allebei onrustig bewegen
In mijn hersenschemering -
'k Weet niet precies of
Ik nu de heer Parkinson
Of toch meneer Alzheimer
Voor de deur heb staan -
Ik ken ze niet meer uitelkaar…
Orsprong
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 236 geboorte
kindertijd
moedertaal
jeugdjaren
vaderland
wezenlijk
verblekend
na zes decennia
gevestigd in
dit mooie land
genaturaliseerd
andere cultuur
langzaam
onmerkbaar
geïntegreerd
nu trekt
bij ouderdom
zo af en toe
als een magneet
de geboorteplek
niet te laat
nog voor het
heengaan soms
te denken in
mijn moedertaal…
De zee
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 47 Haar schoonheid,
is van wezenlijk belang.
Het is een realiteit,
dat de zee je kan
beïnvloeden in je
gedachte.
In je aanwezigheid,
zijn er prachtige
momenten,
die onverwachts
aan zee kunnen gebeuren.
Foto Dick Voogd…
Naar de letter...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 die Romeinen hebben ondoordacht
onze letters vastgebonden
op een extra extra large alfa-bed
ze liggen onderkoeld vervreemd
en wezens-eenzaam naast elkaar
H I J is de enige met samenhang
maar dan nog is hij alleen
want Z ligt veel te ver
hij droomt van haar
voortdurend…
O schone kracht Geestdrift
poëzie
4.0 met 1 stemmen 774 voorbrengt uit haar rijke schoot,
hebt gij nog nooit uit zo geweld'ge haarden
de berg van 't leve' en d' afgrond van de dood
verlicht met uw zonne-gedrenkte stralen,
als in dat jaar van gouden opstands-pracht,
toen miljoenen wezens voelden dalen
in hen uw heil'ge essence, o schone kracht...…
De maanvrouwe
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 359 Hoog staat zij
boven haar sterrenvolk
bukt en ontfermt zich
over hen die gevallen zijn
en streelt de pijn voorbij
haar tedere vingers
beroeren vele dromen
van de verdwaalde wezens
in hun zoektocht naar het zijn
de sporen van het leven
zij schenkt hen haar kracht
in zilvergloed
kust ogen in het donker van de nacht…
recht
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 468 balsem dat wie ik ben
en zwachtel zacht het
wezenlijke van je ziel
om mijn zo broze lijf
weet mijn angst dichtbij
het jouwe opdat kracht
van leven je niet ontgaat
zie niet om naar leegte
raad ik je wetende
van mijn wrochten
in toenmaals bestaan
vind liefhebben mijn
kind in wie jij bent
en groots kunt zijn…
De zon ontvouwt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 91 de zon ontvouwt zich
en bevriest alle zorgen
die deze morgen
de kop op wilden steken
zij kleurt ochtendgloren
schoner, zodat dromen
die al even lagen te slapen
zich eindelijk kunnen ontpoppen
de adem goed zichtbaar
van wezens die uit liefde
deze wereld betreden
al was 't een eerste keer…
Uiteenlopend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 170 mijn woorden
mijn wezenlijke verzen
mijn lachen, mijn huilen
schuilen
in een gebonden kaft
ergens en nergens
misschien wel
in een strenge boekenkamer
of ze staren voor jaren
eenzaam
onder een koud kelderraam
och, wie weet
huizen ze
in een kartonnen doos
mijn woorden
mijn verzen
elke letter die ik koos……
Wanneer de eng'len wenen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 Verdriet is niet alleen
toebedeeld aan ons
mens- wezens, neen:
'k zag 'n engel echt
maar EEN, ze oogde
bedroefd, 't was zo
triest, dat toen ze me
alleen achterliet
het regende dat
't goot. Zo komt 't
dat verdriet vergoten
door onze engelen
regelrecht uit de
hemel komt.…
HOE KLEIN IS DE MENS NU
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Het water komt
gulzig, uitgehongerd
huizen, land, levende wezens
alles verorberend
ineengeslagen vechtende handen
wanhopig barricades opwerpend
hoe klein is de mens nu
het verhaal van een oude
geschiedenis schrijft verwoed
een volgend hoofdstuk
opnieuw laat de natuur zich
de les niet lezen…
Verdriet!!
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 2.897 Van baby tot kleuter
Van jongen tot man
Ik mocht je niet kennen
wat baal ik hier van
Twe wezens zo eender
zo prachtig en fijn
Als ik aan je denk
dan voel ik de pijn
Kon ik je maar zien
al was het voor even
Mijn lief tweelingbroer
je mocht niet gaan leven
Van baby tot kleuter
van jongen tot man
Och lieve heer
wat baal ik hier van…
Kindertijd
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.502 er was een tuin
dat weet ik nog
met hoge struiken als een bos
waartussen ik het zonlicht ving
daar leefden wezens
zoals ik ze hebben wou
soms werd een wrede vijand
mijn zwakkere beschermeling
nog steeds hoor ik de warme stem
die mij het huis in riep
en voorlas uit een lijvig boek
nu is die klank een echo vol herinnering…
Elk deeltje doet er toe
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 204 het leven vraagt er om mee
te stromen met dat wat is
verzet ik mij, dan scheurt
het mij vanzelf weer los
kort gejammer, lang gekreun
helpt tijdelijk voor de pijn
wezenlijk helpt het geen moer
als dood of ziekte komen
meer en meer besef ik een
bezielde molecuul te zijn
dansend in een groots patroon
ontworpen door de wever…
Soms, maar alleen wanneer hij
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 103 Soms, maar alleen wanneer hij
aan zijn dagelijkse plichten voldaan had
en niks meer hoefde hoor, verder
als hij de tijd had weet je
dan liet hij zich wel eens
verleiden door simpelheid
Dan droomde hij dat eigenlijk
maar weinig er toe doet
terwijl je altijd anders hoort
de mensen zag hij dan bijvoorbeeld ook
als wezens op zoek naar warmte…
Het verre paradijs
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 213 Wat leert ons taal
wanneer het gaat
om wezenlijke dingen
waar die wij kennen
vreemdelingen,
inheemsen vrienden zijn
in warmte omgesmolten lichaamstaal
stromend door ledematen
van hand naar hand
tot in het hart vertaalt
wordt taal ontvreemd,
de vreemdeling onthaald.
Geschreven bij het gelijknamige boek van Kate Grenville…