1410 resultaten.
Beperkt zicht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.347 Met je vleugels zonder staart
kies je hoogte in plaats van richting.
Bij jou is afstand overzicht,
een horizon bij nacht.
Je oppervlakte kent geen perspectief,
niet meer dan lucht is het wat je verplaatst.
De angst voor een doel
sluit net als je falen, leven uit
en je erfenis is een gat in de tijd,
een herinnering zonder waarde.
Is het…
gevecht met de zee
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 535 ik doe mijn best
om recht door
zee te gaan,
dan kan ik je
snel achter
me gaan laten
nu dein ik
op je golven,
verdwijn steeds
onder water.
zo’n omweg
is fataal
ik zet mijn
schouders
schrap
tegen
de branding
van jouw woorden
ik moet
naar open zee,
ver buiten
jouw bereik.
ik wil nooit meer
verdriet om jou.
om jou…
Afgebrand
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 973 Je onbeschofte eerlijkheid
verliest de laatste schaamte.
Wat je nu overgeeft is vals,
antiperistaltiek van de grond.
Jij, jij pruilt als vette gans
je protserige veren op
en je doopt de hemel
een onuitputtelijke inktpot.
Al dertig jaren sterf ik
de dood van duizend mannen
in jouw gulzig vliegen,
je poten veilig om me heen.
Vastklampend…
Nooit gedacht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.120 Nooit gedacht
dat lange verlangen
stukgemaakt
Een oneerlijke strijd vecht
zich uit tussen jong
en oud
Wanneer dan de zwaarden
woorden zijn, is alles
weg en blijft sneeuwwitte
as over
Koppigheid versus vrijheid…
monsterleger
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.034 Hartverslindend monster
Jouw sentimenteel gedoe
Ik verafschuw jouw blindheid
Je bloeddorstige wreedheid
Met mijn effectloze bliksemschicht
Vernietig ik jouw inwerking
Het loodzware gewicht
Waarmee je mijn hart gesloopt had
Wordt erbarmelijker
Rampzalig is de verdediging
Waarmee ik het maar moest doen
Verwoest door jouw monsterleger
Sta…
Nu of nooit
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 318 Hoe lang moet ik zoeken
naar de waarheid?
Een kwestie van tijd
of eerlijkheid…
Innerlijk vloeken
wilde beesten, draken
doen mijn binnenste ontwaken…
Neigingen tot braken
omdat jij nooit
zal zeggen wie je werkelijk bent…
En jij zegt dat je me kent?
Kans vergooid.…
Waar, wat en wie...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 286 Woede geeft paarse
voetzolen spijkers.
Drenzend verdriet
dooradert de weg die
om te gaan rivierend
tussen straatstenen draalt en drupt.
Huisbaans. Tegendraads.
Voorts en zowaar dik
voldaan.
Uitwasemend de grimas
van een geledigde pop.
De papieren rolmaat
uit verleden, tijd geleden.…
Afkomsthaat
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 651 Je nam geen kinderen,
je kreeg ze, zei je -
tegen beter weten in
om er anderen
mee op te zadelen,
in de maag
te splitsen
en oh, wat zijn wij
hen nu dankbaar
en jou niet
in het minst..…
Witheet
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 316 Als de angst niet meer bestaat
wie weet hoe het verder gaat
Een aangetast hersenschors
zit er soms een draadje los
De psyche controlerend beheersend
woede onderdrukkend wederkerend
Achterwaarts gaand door de hitte
vecht mijn hart uit met het vurig witte
IJzer gehelmd en gemaskerd
geheimen geprikkeld afgerasterd
Uitend schrijvend met geslepen…
En dan nog iets (5)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 415 Voor hen
die voordelig verwijzen
wat ze moeten weten
Daarbij driemaal verhuizen
zonder brand
Zich in weelde terugtrekken
in een Hollandse kaas
Ik ken ze
Zonder dat ze me zoeken
Ze kunnen zelf(s) niet lachen
om hun eigen leugens
Ik vind ze
Zonder dat ze me zoeken
zal ik hun namen noemen
Voordelig bewijzen
wat ze moesten weten
Ze zullen…
Ommelandse reis
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 110 de berg die ooit zo hoog leek
lijkt te verkleuren terwijl de eens
zo wilde rivier vol tranen
overgaat in 'n kabbelend beekje
sneeuwklokjes steken parmantig
hun nek uit, het lijkt alsof
die schoonheid hem wakker schudt
uit zijn langdurige winterslaap…
Wild beest
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 490 Er waart een beest
hier door de straten
het is woedend
niets ontziend
wees voorzichtig
kom hem niet tegen
want ik maak je af…
Verborgen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 561 Soms schrik ik
dat ik kan haten
Gedachten kronkels
mij niet verlaten
Dan weet ik weer
diep in mijn hart
Huist de herinnering
aan pijn en smart
Gevoelens blijven
soms ver verborgen
Maar laaien weer op
vandaag of morgen
Soms schrik ik
van wat er dan gebeurt
Het verdriet van toen
me weer openscheurt…
Betrapte ster
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 271 Ze beeft van woede.
Zachte blos
zwelt aan tot felle kleur
en woordenvloeden
barsten los
uit haar enorme scheur.
De fotograaf
drukt op z'n knop
en maakt 'r wat bekender.
De plaat is gaaf
en prijkt nu op
de grote scheurkalender.…
het bosviooltje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 333 Kijk daar wat lief, een bosviooltje
zegt de vrouw tegen haar man
Ja prachtig, zegt de man
Ik ben niet lief schreeuwt het boze
bosviooltje
Laat me met rust en staar me niet aan
Ik sta hier niet om mooi te zijn
Ik sta hier zo maar wat te staan
De man wil nog iets zeggen en slaat
een arm om zijn vrouw
Zwijg en loop door, anders pak ik…
De schijtlijster
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 512 De schijtlijster voelt zich vrij:
hij of zij, poept alles onder
met eigen schijt;
schijt dat hij heeft aan schijt.
De lijster fluit niet meer,
doet een ander alleen nog maar zeer.
De schijter schijt voor zijn eigen weten
in geweten: schijterd als hij is!
Gemis aan beheersen van de kringspieren,
verloren van werkelijk mensenmanieren
gereduceerd…
Als het stil wordt in mijn hoofd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 107 Als alle lawaai om me heen
Verdwenen is, alle herrie
Van de wereld, het woeden
Van de verwilderende wereld
Stilaan is gaan liggen,
Is het eerst nog druk
In mijn hersens, gedachten
Van heinde en ver,
Gestuurd of spontaan
Die de chaos van de wereld
Nog een tijdlang laten voortbestaan
In de woonkamer hierboven;
Waarna het ook…
Zure regen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 313 Maar soms vervagen beelden toch van lieverlee
als door bekrompen geesten woede wordt geloosd.
Dan stort een donderwolk gestaag zijn zure regen.
De wind, hij blaast bij vlagen oorverdovend mee.
Ik zie het boze oog en zoek naar uitvalswegen
die mij weer voeren naar de duinen of de zee.…
Frustratie
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 175 Praten lukt niet,
Zeggen evenmin
Grootse daden verloren
Mijn gedachten alleen,
Hier in deze stugge wereld
Pen en woord
Voor leven of dood
Met hart en hoofd
Vloeit inkt in wondermooie woorden
Gezegend zijn die regels
Zoals de lach en traan…
[ Wees alsjeblieft boos ]
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 148 Wees alsjeblieft boos,
ontzettend boos, maar doe niets --
voor eens en altijd.…
Gij, die zonder zonde is:
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 137 Gij die zonder zonde is,
blijf vooral werpen
met alles wat je tegenkomt,
gooi de woede van je af,
gooi de verwerpelijkheid
in het graf.…
Hoop op vrede
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 122 Hoe zal de aarde zijn als eens de vrede komt
Geen onderlinge strijd zal woeden
Ieder geluid van woede of jaloezie verstomt
Elk mens zal de nooddruftige voeden
Zal dan de aard gelijk zijn aan het paradijs
Vol van liefde geluk en schoonheid
Wordt dan ieder mens eindelijk eens wijs
En verspreidt Gods gena en goedheid
Ach zou ieder mens de vrede…
Kokend
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 2.255 Laatst zei men een kok in Hoboken
Dat al zijn salades vies roken
Hij antwoordde eerst
Nog heel erg beheerst
Maar loopt nu van woede te koken…
discriminatie
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.545 waar is mijn humaniteit gebleven,
wanneer ik hen haat om hun haat
en de gloeiende hitte van mijn woede
als stoom mijn mond verlaat:
blijft het dan niet om het even?…
Krabpaal
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 83 als ik boos ben,
mijn woede
zich ontladen moet,
stort ik mij
op mijn krabpaal
in het schuurtje
van mijn achtererf
alle ingehouden emotie
alle opgekropte frustratie
krab ik weg…
Angst, woede en verdriet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 327 IN THERAPIE
Geregeerd wordt m'n leven,
Lijkt het wel,
Door angst, woede en verdriet
't Vreemde is alleen -
Ze zijn er wel, maar je ziet ze niet…
Kreeft
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 1.090 daar staat ie
breed dreigend
met professorale oogjes
en strenge voelsprieten
rood en dampend
van woede
verstard in essentie
maar uiteindelijk
is alles voor de overlevenden
voor mij
zonder mayonaise…
Dood
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.383 Hij is dood
Weg
Voor eeuwig en altijd
Spijt
Van niet willen luisteren
Van niet willen praten
Reden
Om te huilen en te denken
Hoe het had kunnen zijn
Tranen
Van woede en onmacht
Leegte
Na vannacht…
Het gebeurde
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 509 Niet het wachten is
teveel of
de stilte te vol
van wat
ik vertelde
in
het moment dat
scheurde
en ons
verscheurde
en met
een gebroken
woede
alles
liet vergaan
in de koude woorden die
je op mijn ziel schreef…
Jouw Land?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 292 De woede soms
met kille vlagen
Terreur gegoten
in ons bloed
Fascisten bloeien
in het daglicht
Blinde ogen
stellen vragen
Aan een land
zonder gezicht…