Alle inzendingen over zegen

Zeg, heb je 't al gehoord van hem? Ik heb het ook maar van horen zeggen, naar 't schijnt heeft hij haar verlaten zonder ook maar iets uit te leggen. - Oh ja? Maar weet je 't ook van haar? - Klaarblijkelijk nam zij 't niet zo nauw - met liefde, seks en huwelijkstrouw, - ja maar, en dan nog met een vrouw!…

het is bitterkoud buiten zonder haast stilte strooit zich rond het lege nest, neemt een kleiner wordend boomblad mee het breekt op het voorhoofd van de nacht met de blik naar boven ik loop voorbij, blijf mezelf zie wind blazen, sterren in gele kleedjes langs de lengte van het huis ik wil ze vangen, vandaag, nu en morgen weer…

Daal van boven met uw zegen in ons leven, in ons hart, vul ons met uw gouden regen, wees een gids op al de wegen die wij gaan, leg een woord in onze monden voor de mensen in hun nood, er is vrijspraak van de zonden voor wie zich met U verbonden weet en leeft, laat de wereld van U horen, drijf uw Woord de harten in, laat er hoop worden…

Schaam je niet om ons vannacht, lieverd Wees mijn betere helft Laat je blozende, luide stem horen!…

Ze had geen weet van de verhalen die haar voeten deden smelten en verlangde naar een wereld zoals niemand die ooit zag; uitgemolken en veerkrachtig Het was geen f*cking zegen…

Dat is een zegen.…

Eenzaamheid huilt als een zegen die 's nachts niet thuis kan zijn.…

Het licht loomt de stilte nog. Vogels roepen hier en daar. Eindelijk blijven mensen thuis. De dag sluimert zich ten einde. Eindelijk daalt het wijs besef, dat het elders net zo is als hier. Dat beseffen uitgeputte mensen. Dat weet elk jonggebleven dier. Straks wordt het nacht opnieuw. Adem stroomt door onze longen. Onze harten blijven…

Zeg het met bloemen Zeg het met een gebaar Zeg het, of laat merken Dat je geeft om elkaar Zeg het met een aai Zeg het met een schouderklop Zeg het of laat merken Want voor je ’t weet houdt het op.…

Zijn titanische strijd ritueel tijd gebonden blussend door zege.…

Gezegend ben je, als je verstaat dat mijn handen beven en mijn voeten langzaam geworden zijn. Gezegend ben je, als je er aan denkt dat mijn oren niet meer goed horen en dat ik niet alles meer versta Gezegend ben je, als je weet dat mijn ogen niet meer goed zien, als je niet kwaad wordt omdat ik de mooiste vaas liet vallen of omdat ik voor…

En voor den eten, 's middags, werd de zegen Gevraagd van 'Vader, die al 't leven voedt,' En die zo trouw 'ons spijzigt met het goed,' Dat wíj wèl 'van Zijn milde hand verkregen'.…

Zij was en blijft voor mij een zegen waarvan het spoor steeds verder gaat.…

Bewonderend werd in de Rotterdamse Kuip gekeken naar de prestaties van het Groninger groen-wit. Een ploeg waar ongelofelijk veel pit in zit, nuchtere daadkracht waaraan de Feyenoorders bezweken. Eén piemel- en één friemelgoal als bekroningen, gepermitteerd spreekkoor: Er gaat niets boven Groningen!…

Grote Schepper, bron van zegen! U begroet ons morgenlied. Wat zou ooit ons hart bewegen, Deed Uw grote liefde 't niet? Wat wij hebben, wat wij zijn, Daaglijks brood en zonneschijn, Minnende ouders, ziel en leven, Alles hebt Gij ons gegeven!…

Zeg het mij, herhaal het mij, Dat ik u gelukkig make, Dat de zucht, waar van ik blake, Als ik u mijn leven wij', Niet vergeefs ten hemel steigert, Noch dat God Zijn zegen weigert, Als ik 't oog naar boven sla Voor uw welzijn, dierbre Gâ!…

Zegen deze' avond; zégen, God. Wij zullen zwijgen. - Gelaten en verzoend in de avond-zoete dood, zal onze torve zin naar Uwe boezem zijgen gelijk een slaap-zwaar kind ten zaal'ge moeder-schoot. Zégen... Uw rust zweeft, zeegnend, om gebogen twijgen, die wiegen, naar de slaap der vooglen aedmend gaat. Zégen...…

Ik ben een god in het diepst van mijn gedachten Maar niemand ziet die god en wil er mij naar achten Ze willen dat ik pas in dagelijks bewegen Van hen die meten, wegen en verachten En honend roepen na mijn zegen Laat jij je vlug en zwaar verplegen. Maar niemand hier met al zijn macht Heeft een tehuis voor goden voortgebracht.…

Was ik een jongen te Pompeï die net zijn lief verloren had maar niet het lef genoeg bezat zich van het leven te beroven alle zegen komt van boven…

RTL4 brengt Zeg 's AAA opnieuw tot leven en dit bericht brengt met zich mee dat binnenkort ook die Mien Dobbelsteen weer opgegraven wordt maar wat heb ik nu toch in 's hemelsnaam misdreven, ook zonder dit is mijn bestaan al zwaar genoeg; "Met de ássisténte van dókter van der Plóeóeg..!…

Zo is ze aan het eind van haar tijd anno 2009 nog velen tot zegen.…

Wolken boven de woelige wereldzee laten hun bliksems, gevat in dreigend grauw, neerdalen, geven de golven een douw, vinden en tarten het menselijke wee. Op het water danst een zwaard met stormwind mee, zwaait moordlustig als een woeste tijgerklauw, brengt aanstromende lucht telkens een houw, verraadt onzekerheid, zoekt hechte stee. Het…

En als de ziel, omhoog gestegen, De lasten van het lichaam derft, Verblijdt zij zich in ene zegen, Die nooit een sterveling verwerft.…

Met nieuwe oren hoorde ze de zegen, ’t was al zo lang geleden, stil onderging ze deze mooie bede. Er trok een rilling door haar heen, of ze voor ’t eerst de woorden hoorde, hoe troostend was dit, hoe sereen.…

Van geslacht op geslacht werd het heil van God verwacht, Zijn zegen doorgegeven. Moge Hij u ook nu vervullen met Zijn vrede.…

Maar zeg nooit nooit, ondanks alle heilloze toestanden is er wellicht ruimte voor onze ware liefde! Zo niet fysiek, dan toch wel psychisch! Zeg liever 'Nooit gedacht!'.…

Heer, zegen ons en geef ons Uw vrede Hoor en verhoor onze bede Heer, ontferm U.…

ik wil de tijd niet breken wel graag de zegen voor dagen van bestaan geen pijn of onderhuids venijn een lach die lente brengt en warmte schenkt je handen strelen in eindeloze uren lijnen volgen van namen die na ons kwamen een klare lucht waarin de wolken verglijden een kus voor eeuwigheid als ook de tijd is afgelopen…

ik wou echt dat dieren konden praten dan krijgen we sneller in de gaten dat we onze beestenboel verstieren mensen wees een zegen voor dieren!…

Tijdens de grillige maand vallen druppels ruisend neer hebben een vage lenteglans vol welbekende beloftes ofschoon steeds geheimzinnig maar als ze tikkend uiteenspatten op hoofden takken en stenen klinkt nog striemende strijd van de vergane winter het wolkenwater in de grond wil slechts gemoedelijk zijn schept verfijnde milde kracht die…