inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.399):

Zij

Soms, lachte zij, kan ik deze
wereld wel achter het behang
plakken
Je doet maar, werd er dan
gezegd, terwijl de dingen
die haar moeder haar ooit
leerde werden grootgebracht
tot duizend-en-een leugens

Ze was een tegenval, een
vaderskind, ze was alles wat
haar benen konden dragen, tot dat zij
haar adem liet beweren dat
de wereld ieder tussending verzweeg
Soms uitte ze haar vreugde voor de
woorden die ze keer op keer
versprak. Ze had geen weet van de verhalen
die haar voeten deden smelten
en verlangde naar een wereld zoals
niemand die ooit zag;

uitgemolken en veerkrachtig

Het was geen f*cking zegen

Schrijver: Meeske, 29 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: ouders

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 418

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
29 oktober 2014
'de tussendingen' in deze zinnen schreien...Fraai gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)