146 resultaten.
Liefde,onvoltooid...(II)
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.686 Jij draagt de zeis in je hand.…
In het hooi
poëzie
3.0 met 49 stemmen 4.178 Als nu spelenderwijs
Mij de Man met de Zeis
Had gemaaid, als het gras,
Dat dit hooi eenmaal was,
Ik behoefde niet op
Meer te staan, niet rechtop
Meer door 't leven te gaan...'
- En dat lachte mij aan.…
De eerste maal
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 2.091 De man met de zeis komt gewis
Hij treuzelt plaagt en lonkt
Stelt de ontmoeting dreigend
Nog even treiterend uit
maar dan haalt hij uit en maait
slaat ferm toe heel gewis
want zeker is dat van uitstel
geen ontwijken komen zal
hem opzoeken gaat
beslist soms beheerst
onder gevoel van gemis
maar een ding dat zeker is
als je werkelijk…
De oogst
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.172 Ginds in 't donker woud verscholen,
Bespiedt de Dood met gierig oog het veld;
Reeds heeft zijn hand de zeis omkneld,
Geen rijpende aar blijft voor zijn oog verholen.
't Is Oogsttijd.…
De minnenden
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.170 Er is niemand die op ons let
Dan de speelman met de zeis.
Over de jonge sneeuw,
De glinsterend reine,
Schaduwt zijn fijne
Wapen, wij geven geen schreeuw.
Wij weten het, als een riet
Zal hij ons plots afsnijden.
Maar zaligen durven lijden
En letten op hem niet.…
Ontmoeting
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.060 schonk hem aandacht, bracht genadebrood
hij liet geen traan, was kennelijk geen klager
mijn komst bezorgde hem weer nieuwe kracht
hij sprak: ‘het is niet erg te moeten sterven
ik kan verlangen naar de laatste reis
helaas, mijn taken zijn nog niet volbracht
ik zal nog jaren eenzaam moeten zwerven’
pas toen zag ik zijn scherpgeslepen zeis…
Een landman strijkt met forse streek de zeis
poëzie
4.0 met 1 stemmen 318 Een landman strijkt met forse streek de zeis,
De zomerdag is weder rijk aan leven,
Ik beid nu onbevreesd de laatste reis,
Die veler hart staag van angst doet beven.
Zijn al mijn zonden mij dan och vergeven,
Leef ik, zoals ik steeds begeerd heb, wijs?
Ik won de zielenvrede, hoogste prijs,
Waarnaar men in dit veeg bestaan kan streven.…
NAJAAR
poëzie
3.0 met 3 stemmen 511 — dekke' ons de dorre blaân
Al naar ons líjf tot rusten rijpt,
Of is 't alleen om 't eedler gráan
Dat oogster dood de zeisen slijpt?…
Novalis
gedicht
2.0 met 11 stemmen 10.501 Hij zat voor 't instrument en speelde een wijs
Die meedreef met het drijven van zijn dromen,
En zei eenvoudig: ‘Nu zal wellicht komen
Hij met de zandloper, viool en zeis.’…
dichter bij de dood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 279 hij greep z’n zeis
bracht me onverwacht
mijn eigen paradijs…
De dood is geen geliefde bruid
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 925 Hij greep zijn zeis en mompelde wat verwarde taal
Dan nam hij afscheid, uitvoerig zwaaiend, maar non-verbaal.…
Rimpel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 772 De huid spant dubbel gelaagd
Om skelet en vlees en pezen
Vernieuwt zich in een wolk van schilfers
Rekt zich in zijn opperste vorm
Om een leren vlies
Gebonden door weefsel
Dat luistert naar spieren
En traag sterft
Waarna de punt van de zeis
In dat gaaf gelaat
Een kraaiepoot, een rimpel kerft…
verwende kereltjes
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.252 brallen
al zijn de blazers en de haren grijs
van educatie is dit geen bewijs
de voetbalwereld heeft zijn eigen ballen
omhooggekropen of omhooggevallen
met zwakke knieën, maar een hart van ijs
voor adders is het gras een paradijs
en niet alleen in zeeën leven kwallen
bestrijd hun spelbederf tot elke prijs
is er in Zeist dan niemand met een zeis…
Brakende nacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 De nacht houdt gevangen in catastrofes
alsof doorzichtige touwen kracht hebben te binden
maar ontwaken is krachtiger als de dood alleen maar
zin heeft in te grijpen
Magere Hein heeft tot op heden nog lang niet al het
werk verzet en laat het er niet bij zitten, hij slijpt
continue zijn zeis, ondanks onverzettelijkheid
gaat hij zelf flink over…
Beeld
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 516 In een hoek staat een oude zeis,
op een marmeren bank zit de Dood.…
Een zekere oogst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 71 zekere oogst
zijn winter scoort
als lente in het
ochtendlengen gloort
heb uw
vijand lief is ook
zijn bestaansadvies
nog zijn de mensen
bang voor hem in al
een levenslang samen
omarm wat niet
te ontlopen is geef
je schaduw een gezicht
ook hij is
aangedaan als wij
alles maar laten gaan
samen verder groeien
juist als zijn zeis…
Ken ook je prijs
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 176 jij bent er altijd geweest
pas later wat meer
op de voorgrond gekomen
als kind ontmoette
ik jou vaak in
angstige dromen
bij huis en tuin
maaide jij het gras
harkte scherp de kantjes
eens heb ik jou
in de ogen gekeken
jij wette de zeis
noemde geen tijd
nu ben jij er steeds
ken ook je prijs…
afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 819 stel je de dood voor als
een lugubere man met een zeis
dat was de landbouwtijd
nu is het iets
in de trant van nanodeeltjes
die wegwaaien met de wind en de zon
maar als ik wakker word in de nacht
staat er opeens weer die schim van een man
misschien in een clip op youtube
hij zegt: ga snel op reis weg van mij
en wees niet bang, want…
Het afscheid echt
hartenkreet
3.0 met 41 stemmen 3.055 Je riep ons bijeen
Wetend wat wij nu weten
Ondanks je zwakte
Gaf je kracht
Zonder woorden
Neem je afscheid
De man met de zeis
Lonkend bij de deur
In je ogen je verhaal
Hunkerend om los te laten
Ik lees de pijn
Voor ons, niet voor jezelf
Dan de zin
Gevreesd, altijd te vroeg
‘Wil het bezoek afscheid nemen’
En ditmaal is het afscheid…
BRILJANT en zonder compromis...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 het levenszwaard zou pijn gaan doen
bij aanvang voelde je nog niets
hoe verder het komt in mijn visioen
lijkt het geen zwaard maar een zeis
zonder compromis
welk niet meer snijdt maar alles maait
en zonder aanzien steeds meer graait
kon ik dat zwaard maar stelen
dan deed het niemand ooit nog pijn
ik zou zijn kracht verdelen
in een dekentje…
zaaien en oogsten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 we dorsen hebzucht
en maaien akkers met graan
we rapen kruimels
en plukken leven
rijp groen zoet en bedorven
zaaien we twijfels
vergaren woorden
met de zeis oogsten we taal
we nemen elkaar
op korrels van zout
of we zaaien stormen in
glazen met water…
In het hooi
poëzie
3.0 met 34 stemmen 2.668 Als nu spelenderwijs
Mij de Man met de Zeis
Had gemaaid als het gras,
Dat dit hooi eenmaal was.
Ik behoefde niet op
Meer te staan, niet rechtop
Meer door 't leven te gaan...
- En dat lachte mij aan.…
De boer staat te maaien op het hooiland
gedicht
2.0 met 72 stemmen 23.476 Samen fluisteren zeis en gras.
De schaduw van een reiger schuift
Over de rustige halmen.
Mensen horen de stilte van de reine hemel,
Zonlicht verdwaalt in de luie rivieren,
Mensen geloven in vrede.…
oktober 2009 1-7
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 354 de kerken
prijzen zich beierend
uit de markt
balletdansend
snoepen de groenlingen
van ons plantsoen
de oude man
schoont de randen van de sloot
ruisend valt het riet
ik hoor de zeis
langs de provinciale weg
een brullend monster
kastanjes
roffelen de jaguar
op zijn kop
onder mijn ogen
sterft het gebladerte
in schoonheid
ik…
Vreemde mond
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 603 Je ligt vergeeld in het dossier
als onomstotelijk bewijs
je leven loopt juridisch mee
in dode sporen van de zeis
stille getuigen spreken recht
om jouw zwijgen te verbreken
het geeft niet wat de dader zegt
dit verlies is niet te wreken
je naam klinkt uit een vreemde mond
zo onwaarachtig levenloos
wil schreeuwen dat jij echt bestond
en…
De dijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Ben ik iets te klein
Deze legendarische band
Ze stoppen en dat doet pijn
Als een rode draad
In gekleurde klanken
Door het leven
Laten we ze bedanken
In een schouwburg genezen
Van een krankzinnige tijd
Het is voorbij
Het kent geen spijt
Elke dag valt iets te vieren
In het klein en in het groot
Geschiedenis geschreven
Scherp de zeis…
Melange colique
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.120 In potpourri zon net verlaten
kleurt zeis plaque romançero
chanson bouquet in paradeau
onder balkon couplet Cantate
Ballades rijgen aan den late
tot jalousie en tante Teau
onmin uiten in potverdeau
en steken legen over `t blaten
Rond deelt zomers Cologne eau
in potpourri zon net verlaten.…
AMC
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.598 En aan de overkant,
op een andere afdeling,
daar waarde de dood
ook rond, de hele nacht,
met zijn zeis en cape.
In het lange donker
keek ik uren naar de deur
die nooit open ging.
Ik keek tot de zon opkwam en
de Bijlmer zacht verlichtte.…
De zeisenman
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 586 in het gemeentelijk groen
pal voor m'n huis
leunt magere Hein
op zijn zeis
in het zwart met capuchon
ik vrees dat
hij mij moet hebben
sluit ramen en luiken
volgende dag
leunt hij 'n meter verderop
de spanning wordt onhoudbaar
ik stap op hem af
trek aan z'n jas
en schreeuw
'wat moet je van me sukkelaar'
het bleke gezicht…
Met De Billen Bloot
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 Nu mag ik met
De billen bloot
En alles zeggen
Alles spuien
Toelichten en nader
Uit gaan leggen
Vergeving vragen
Vergeving schenken
Want om het hoekje wacht
De met zeis uitgeruste despoot
Wacht jij nog maar even
Gun mij tijd van leven
Nu mag ik met
De billen bloot
Maar doe het lekker niet
Beklim eerst nog de grote berg
De berg van…