141 resultaten.
haken en ogen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.758 mijn vlees.....
hangend aan een haak
wachtend op de steek
plots en snerpend
om te blijven hangen
daar waar ik ben
mijn vlees....
net niet tot bloedens toe
geliefkoosd; grote handen
zacht en warm
los nu en meegenomen
de toonbank
mijn vlees...
naschokkend, doorbloeding
ogen vol van verbazing
een lach en applaus
verblind…
Lentefeest
netgedicht
1.0 met 75 stemmen 6.020 want
duizelingwekkend
hoog
zweef je over alle hekjes
drie snelle wielen en vier sterke armen
verder en verder en verder
langs dijken en rosgekopte grutto's
als marskramers
op pad
almaar rechtdoor
alle uitspanningen dicht
want maandag dinsdag
zondag is de dag des Heren
eten genadebrood
en moedermelk
en alle vogels zingen
en…
In werkelijkheid
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 892 Waar de ziel zwemt als een vrije boot
van hier, geen brief. Enkel de golven en het gezang
van een bulderende wind. Geen troost, geen lichtpunt
slechts een nachtenlang mat aanwaaien van deemstering
die eindelijk op één plaats hoop schenkt
achter donker water stijgt geleidelijk strand
rijpt langzaam een…
ode aan mijzelf
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 1.042 ik kan mijzelf
aan u niet onthouden
soms schep ik een verduisterd einde
opgaand in niets van al het zijnde
een leegte bekroond met cum laude
maar als ik dan zie hoe u
zonder mij in barre koude moet leven
pak ik het plankje met brie,
smeer mij uit
en door nederige liefde gedreven
speel ik tevens op een valse kinderfluit
ik amuseer…
het regent parmaggio
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 676 in dit diep bord
teken ik basilicum
zoek de zon in
gedroogde tomaten
besprenkel ze met olie
uit mijn bruidsschatkruikje
er rijdt een scooter door het bord
hij is rood , radijsrood…
Horror en de schoonheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 371 De dode boom werpt zijn vruchten af
en hij lokt kleine meisjes
om hun darmen te spoelen
in zijn ongenadige bijzijn,
opdat zijn wortels zouden struiken in weeë grond.
Ze kokhalzen de ondode afscheidingen
naar de wereld van zaadjes en nieuwe kiemen.
Het meisje was allang afgestorven,
maar ze baarde een vers nageboorte.
En hij;
het levende…
Lichtwezens
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 565 Goed gevoed met wijsheden en stommiteiten,
openend onze ogen met kwaad of lieftalligheid
(van woorden, kogels, gummiknuppels of machete!)
aangekleed met de dromen van anderen
wij bepalen wat lelijk is en wat schoon
en trekken de schoenen aan die niet bij ons passen,
meerdere malen wisselen wij van oor,
wij verbieden de dieptes en de hoogtes,…
de dood draagt geen schoeisel
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 518 de dood draagt geen schoeisel
het bekokstooft haar tijd
in nieuwbakken manoeuvres
een overkoken van het bestaan
het waken van leven afgelast
anoniem in een zoete val
je blik verloren in het laatste licht
in een omhullende eindeloosheid
ver ginder in de schoot van stilte
bewaar jij je herinneringen
in een hemelsdiep verlangen
gapende in…
Vrije liefde
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 910 zelf volg ik altijd alle trends
ik ben gewoon geïnteresseerd
waar ligt telkens weer de grens
en wordt gedrag geïmiteerd
de kunst heb ik afgekeken
moet je zeggen het geriefde
nu wil ik taboes doorbreken
en bepleit de vrije liefde
allereerst de markt verkennen
ja, binnenkort is het normaal
simpelweg een tijd van wennen
we willen dit toch…
pluizenbol
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 474 de lente
klapte
nog maar
nauwelijks open
en zie
mijn kind
daar staan
alweer
in graskant
en op weiland
zo luchtig
zo doorzichtig
pluizenbollen
breekbaar
teer
kom mee
mijn kind
kom
blazen
pluisjes
in de wind…
Het ei
gedicht
3.0 met 24 stemmen 7.669 Het ei is zo gaaf
dat ik alleen al door zijn naam te noemen
de indruk heb teveel te zeggen.
Zo stil is het
dat beter dan door deze woorden
je je er eentje
op een lege bladzij voor zou kunnen stellen.
Maar daar het daarvoor ongetwijfeld al te laat is
of nog te vroeg,
volgt hier nog een laatste beeld:
zie deze kriebels
zoals een roofvogel…
Gewoon je geur
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 548 jij wilde nooit
een opa worden
ik ben nog niet maar
weet al wat ik missen zal
je knie
de zachte hand
van je als alles
drukker werd
gewoon je geur
de woorden die
je sprak in eigen
sprookjes die je gaf
de tussenons geheimen
als ik de grote mensen
niet begreep en er geen
aandacht voor me overbleef
ik ben nog niet
maar heb mijn…
Een klein lied met grote gevolgen
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.311 Wild slaan gitaren
uit de vlammen van zijn handen,
eenzaam danst de gouden tand in zijn mond.
Het lied van de gitano rolt als een bal
langs de wanden in het dal
van de Guadalquivir.
Uit de bergen ijlen ruiters in verrukking
naar de fiësta in de stad
aan de oevers van de bruisende rivier.
Daar zijn de señorita’s!
Rode castagnetten klepperen…
Aan Het Sterfbed Van Barmhartigheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 293 Als jankende klanken van weemoed
waait er een wind door de atmosfeer
een vleugje zelfreflectie
gaat al gepaard met hartezeer
ogen bekijken de wereld
vanuit een persoonlijk vizier
verandering is onmogelijk
er is maar een manier
botsingen tussen culturen
wrijving tussen vroeger en heden
een overeenkomst hebben wij allen
een verschillend verleden…
De klok terug
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 1.187 Een huwelijk van homoseksuelen
Heeft in Marokko tot tumult geleid
In weerwil van de hedendaagse tijd
Hoopt men alom op strenge staatsbevelen
De tolerantie is weer allervalst:
Tot in Marokko Holland op z'n smalst…
koe
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 288 Ik ruik het gras
Ik zie het blauw
Voel de wind
die me raakt en de lucht
die op me drukt
lange wimpers knipogen verleidelijk
soms kun je niet anders
dan zuchten
geef maar toe
aan de koe in jezelf…
Zwarte nagels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Met zwarte nagels
Rode ogen
Witte tanden
Roze huid
Drink ik mezelf de toekomst in
Met harde woorden
Zachte blikken
Doffe klanken
Rottende adem
Doof ik mijn kaars
Mocht je me zien
raak me niet aan
draai je om
en laat me gaan
De tranen dansen over je lichaam
maar je weet niet hoe het voelt
Mijn hart wil je beschermen
Toch is mijn…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 (Een naamdicht -tweevoudig zelfs)
H OL LEED: ER zit
. E en man vast
..... I n de
...... N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 383 tegen de roest
van de mensheid
dat ons ijzeren gestel
langzaam omvatte
en dreigde te verminken
borg jij jouw hart
dat al bloedde
uit duizend wonden
voordat ik erachter stond
je liet het doorsteken
zodat ze het mijne
niet zouden raken
maar dat deden ze toch
we schreeuwden
en zongen samen
terwijl we ze
met uitdagende…
Liefde Bloost
hartenkreet
3.0 met 46 stemmen 2.762 Weelderige wolligheid
Liefde nog pril en broos
Zijdesatijn teer en zacht
Fluistering zo ademloos
Fluwelen huid strelend
Gevoelens mooi zo intens
Lippen gloeien vol vuur
Vervlochten liefdeswens
Donsjes dansen emoties
Wonderlijk door ons heen
Kriebelen teder mysterieus
Verlangende liefdeszweem
IJskristallen zijn gebroken
En smelten…
Geheimzinnig
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 889 Ze stond bij de lantaarn,
roerloos, voorzichtig
om zich heen kijkend.
Nog even, niet bewegen,
hopelijk niet gezien,
niet betrapt worden.
Uit de schaduw kwam hij,
zag haar en bood haar
een sigaret aan.
Even een uitwisseling,
verder geen contact,
woorden overbodig.…
is er spijt na de dood
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 2.210 op het kerkhof gister herdacht ik
mijn vader moeder alle anderen
er naast er voor er na
wie ooit ook maar familie was
men weet hoe dat dan verder gaat
eenieder daar onder gras
speciaal die zonder toeverlaat
klonk van achter ons familiegraf
uit het niets vervaarlijk gegrom
ik dacht meteen dat is opa
zwichtte voor meneer pastoor
om zijn…
De tijd van het jaar
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 816 Die dag toonde ze mij
haar volle gedaante
betoverd
door haar geuren
overdonderd
door haar kleuren
liep ik in haar
sliep ik in haar
droomde ik haar
geur van haar kleuren
kleur van haar geuren
bleef ik in haar ban…
Voor mijn zoon
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 390 We stonden samen op de kant
gooiden steentjes over het water
zwijgend, want ik ben geen prater
liepen we verder over het land
Je wilde mooie platte om te keilen
het juiste ritme dat luisterde nauw
dan sprongen ze op van het blauw
zoals gedachten weg kunnen zeilen.
We staan niet meer samen want
het leven geleefd, werd je groot
als je komt…
Als ik naar een schildpad kijk
hartenkreet
2.0 met 19 stemmen 1.728 Als ik naar een schildpad kijk
of soms naar een slak
dan denk ik die zijn goochem
die nemen hun gemak.
Dan denk ik bij mijzelf
die nemen fijn de tijd
voor wat enkele meters
zijn die een daggie kwijt.
Ze lopen niet te stressen
ze doen heel rustig aan
hoe kan ik van ze leren
om ook zo kalm te gaan?…
zachte huid
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 355 in het landschap
van de zachte huid
ontwaart voor mij
nieuw leven
de bast van de
oude blauwe eik
opent zich als
een jonge maagd
om zonlicht smachtend
te verweven
met een roep die
om bevruchting vraagt
en doet niet anders
dan wordt opgedragen
door de ringen van zijn
bestaand verleden
maar zich ook opent
voor geleedpotigen…
het woord
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 249 eens was er
slechts duisternis
het licht kwam
maar het was stil
in de oerstilte
was het woord
dat de mens
geschapen heeft
hem laat geloven
hopen en liefhebben…
De aarde bloeit
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 371 schapenwolkjes dribbelen in de lucht
kondigen de komst van lammetjes aan
steeds meer blauw verschijnt spontaan
door de steeds warmere voorjaarszucht
lenteklokjes tingelen nog onbevrucht
met harten die verwachtingsvol open gaan
ze voelen zich voor even nymfomaan
als ze de bijen lokken in hun vlucht
maar als alles eenmaal groeit
de nieuwe…
zijdezware rozen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 300 woorden tot steen
langs kapotte ramen
en ik tel de dagen nog te gaan
je hoeft niet te zien
dat ik ween of dat je
de lucht met lood vermengt
mijn ogen
zwaar van grassen en algen
waren ooit de bron van vruchtbaarheid
en nu, door wanhoop weggedreven
neergehaald tot aan de zee, zo oud
zo stiller dan vergrijsde lagen
tot aan de horizon…
Kathedraal koelte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 273 ik zoek stilte
kathedraal koelte en
de rust van eeuwen
ik vond ze daar
gesokkeld en verheven
tot heiligheid
zag hart en ogen
hun leven hebben zij
tussen mens en dier
bewogen maar eenmaal
boven restte pas
het echt geloven
hoor de litanieën
mensen op de knieën
ik bid en zie
de wierook kringelen
in het onnavolgbaar
zacht devote…