166 resultaten.
Vers Gehackt
snelsonnet
3.6 met 18 stemmen 402 Salam aleikum! Tsja, u dacht wellicht,
Dat al die verzen die u hier kan lezen
Van Coenraedt of van wie ze mogen wezen,
Ook echt door deze mensen zijn gedicht.
Nou nee, mooi niet! Ik weet daar alles van.
De groeten, van een dichter uit Iran.…
Avond
poëzie
3.7 met 6 stemmen 798 Nu blinkt de straat van zilver en van goud,
Waar 't zwartgelakt plaveisel hel beschijnen
De winkellichten. Ver alree verkwijnen
De speelse knapenkreten. Star en koud
Nu staan de huizen. Achter de gordijnen,
Spreken de mensen, warm en welvertrouwd,
Hun liefdewoorden - Sterloos donker rouwt
De regenhemel boven huizenlijnen.
Zo vol die huizen…
Zelfbeeld
hartenkreet
4.1 met 7 stemmen 551 Als ik in de spiegel kijk
Bedenk ik een beeld waar ik niet op lijk
Ik wil iemand anders zijn
Waarom doe ik mezelf hiermee zoveel pijn
Iedereen is toch goed zoals hij is
Of heb ik dat mis
Wil ik dat veranderen
Alleen door anderen
Dan bekijk ik mezelf eens goed
En bedenk dat veranderen niet moet
Ik moet tevreden zijn met mezelf
Dan komt de…
passie
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 844 Een zwarte vogel
over haar schouders heen,
met vleugels tussen borsten
tot aan de navel neergestreken.
De heuvel bloeit.…
De waakvlam in een zee van verdelgend vuur
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 172 Ogen turen onnavolgbaar
als zwijgende diepten
Sluimerend op de dag
schijnend in de nacht
vonkt een halfgod -geheimzinnig-
op het beslissend uur
Zijn silhouet wisselt elk moment van gedaante
om niet gekend te worden
Hij openbaart
creëert iets uit niets
schept nieuwe taal uit stille bronnen
slecht heilige huisjes
steen voor steen…
Spotlight
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 117 Maan door de wolken
Spotlicht op de zee
Still
Ineens met een noodgang
Op mij af
Tadaaa
Dank u maan
De maan bedankt mij…
Avonduur
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 64 [Senryu]
omringd door lamplicht
leest een oude man zijn krant
buiten groeit de nacht…
Fantasie
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 417 De hemel is net een schilderij
de wind schuift een wolk opzij
nu verandert mijn doek
naar iets waar ik naar zoek
heel vederlicht
een wolk met een gezicht
ik begin er mee te spelen
dit zal nooit vervelen
mijn fantasie laat ik gaan
kon ik deze wolk maar stil laten staan
ik begin er tegen te praten
daar moet ik het ook bij laten
hij gaat van…
Herfsttegenstellingen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 Geen witte bollende zeilen
vriendelijke wollige schapen
zwevend weidend door diep blauw
maar rollend grauwe golven
donkere draken blazen koude adem
spuwen vuur over verdronken land
flets waterig schijnen lichtstralen
zwak pogend herinnering te bewaren
worden door jagende schaduwen gewist
die ’s avonds licht steeds vroeger vervagen
dat ‘…
VERDWENEN SCHUWHEID
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 277 Op een hoog flatbalkon vinden twee duiven
een bloembak zonder planten, vol potgrond.
Daarin wroeten ze, draaien om elkaar rond:
dolle veren en verschrikt aardkruim stuiven.
Eitjes, uit wit marmer gehouwen druiven,
verwachten lijdzaam hun opwekkende wond,
die zacht openscheurt, met ijl getik verkondt:
" 't Mensennest mag nieuw leven overhuiven…
een laatste zonnestraal
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 388 nog sprankelt
licht over zee
een rimpeling
danst met nevel
de wind al koel
omhelst het water
een trage golf
spoelt over strand
waar een eenzame
voetstap verloren gaat
meeuwen schreeuwen
hartverscheurend,
klapwieken breed
over het water, waar
de glinstering verstilt
een laatste zonnestraal
wordt schaduw
de maan trekt een baan…
Dansen in het licht..
hartenkreet
4.5 met 4 stemmen 500 Me zelf begrijpen in wie ik ben,
in wat ik verlang, in wat ik doe,
tevreden zijn met mijn huidige bestaan,
mijn pad zien, als enig voor mij,
gebeurtenissen ontvangen,
zonder schroom, maar met een lach,
in ieder mens, een deeltje ontmoeten,
een herkenning van mijn ziel.
Ik vroeg niet veel, heel fragiel,
de ware intense liefde begroeten,
het…
Inpoldering
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 210 ergens spreekt de dood
de taal van een stilzwijgen, weliswaar
zonder zwoegende werkers die het Wad
trachten te temmen in een veelvoud van handen
het Wad stierf bijna in de spiegel van rotte palen
die de ruimte kleineerden om de passen
die ze schreed te haken op wat nu een
groen begrazen veld lijkt te wezen
geen toekomst in de wolken of…
vergeten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 164 Ik was vergeten
om te huilen
en lachte alle tranen weg
Ik was vergeten
om te lachen
en huilde alle liefde weg…
eetbaar oud west
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 183 ik droom van appelbomen in mijn wijk
of kersen, pruimen, peren
in straten die zo lommerrijk
oud west met ooft garneren
ik droom van groentes in mijn stad
in kleine pleinplantsoenen
ja, kruiden ook, van alles wat
voor elk van de seizoenen
en de bewoners van oud west
tuinieren met elkander
ze harken, zaaien, strooien mest
en raken zo…
Pijnlijke mededeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 495 De visfilet was heerlijk
maar die wond in mijn keel
alsof de vis
mee wilde delen
wat het is...…
Eenzaamheid
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 104 Onder een grijze massa
zinspeelt een roerloosheid
van welbehagen
vluchtend naar de velden
huilend van angst
verwilderd van verwachting
snakkend naar verlichting
verreweg hangt een droom
dansend op de asem
van de zon
lost op in het niets
hij huilt
de regen kwam
in veelheid van overvloed
en voedt het glooiend land
verkoelt zijn aangezicht…
Waarover wij spreken.
netgedicht
4.3 met 11 stemmen 151 Waarover wij spreken:
over mijn integriteit,
van dode dingen die niet bewegen,
en waarom wij eens moeten sterven
We kijken door deuropeningen,
beschouwen nieuwe luchten
en verklaren die de onze
We spreken niet over onze beperkingen,
dat zou onnozel zijn
en onze zelfverklaarde wijsheid
te kort doen
We spreken over jou,
over…
Intoneren
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 181 Ze waren aan het proberen,
Het orgel te intoneren.
Als alle pijpen hun eigen toon laten horen,
Klinkt het orgel als herboren,
En komt de eenheid naar voren.
Als we ook eens onszelf intoneren,
Om als één klank functioneren.…
spiegeling
netgedicht
3.3 met 7 stemmen 166 de zon baant zich voor dag en dauw
een weg naar een wolkeloze hemel
eenden liggen nog diep in hun veren
verscholen tussen het riet
een meerkoet duikt onafgebroken in
het rimpelend water
hoe ik deze gewone, aardse beelden
in houdbare woorden verzamelen wil
hoe zij onzegbaar verborgen blijven
mijn schuchter pogen ver te boven…
Dochter
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 1.223 Haar kleine voetjes groeien
En d‘r haar wordt al zo lang
Haar fanatisme in het stoeien
Maar ’s nachts nog o, zo bang
Leren lezen gaat zo snel
En de woorden die ze kent
En het bloed onder m'n nagels
Als zij haar kleine zusje jent
Logica en intellect
Je vindt het maar gewoon
Je handen smerig of bevlekt?
Je maakt het zelf wel schoon!…
Niers
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 292 Raadslid smijt modder.
Kano loopt vast in het slijk.
Chaos in Gennep.…
Wapens van geluk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 175 heb de ijzers
in het vuur
dat blauwwit loeit
een aambeeld
om het gloeiend rood
in vonken te gaan pletten
ze te schroeien
aan je hoeven die het
vuur uit keien zullen ketsen
ooit gaan ze stuk en
worden veelgevraagde
wapens van geluk…
Duisterling
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 141 Ik ben een duisterling geworden
in zwijgende stilte van jouw dromen
ver weg op het eiland in woeste zee
voel ik soms jouw verlangen in ochtendgloren
strijk ik de plooien van mijn overhemd weg
opgewekt, goed gehumeurd, en renteloos
beweeg ik stilte naar gedroomde bergen
maar die zijn er niet op het vlakke land
van jouw onbeweeglijke, stoute…
Met al haar kracht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 518 Donkere woeste wolken razen over haar heen
ze voelt zich plots weer zo intens klein en alleen
ze wil wegkruipen, zich verstoppen
voor deze angstaanjagende razernij
ze wil hier aan voorbij
maar weet,
ook dit hoort bij het leven
dus
blijft zij met al haar verworven kracht
dapper en fier, rechtop staan
zij laat deze waterval van woesternij…
takkendans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 de storm kreunt in kruinen
stotend ontbladert het gewas
de herfst nadert ras
met schreden
en weer lijkt de zomer
eeuwen geleden…
Duizend woorden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 810 Ik had je lief in duizend woorden
Al vertel ik je die niet
Ik moest ze allemaal inslikken
Ik lust geen liefde meer
Ik verdrink in mijn verdriet
Scheiden is een beetje doodgaan
Verteerd van angst
Verziekt van pijn
Weer handelend onder eigen naam
Weer alleen durven te zijn
Ik had je lief met duizend woorden
Duizend maal diep in de grond
Waar…
Vooruitzichten
snelsonnet
2.9 met 7 stemmen 380 Een nieuw seizoen voor schouwburg en theater
Voor HBO en universiteit
Alsook voor alle scholen, wijd en zijd
Plus nieuwe kwelling voor de beeldbuishater
Wat in de lucht hangt lijkt hier de vertolking:
Benauwend, met een dreigende bewolking…
Slaap
gedicht
2.0 met 56 stemmen 15.527 Maak mij dood
van elf tot acht, laat
zo weinig van mijn dromen
heel dat ik ontwaak
alsof ik word geboren
en niet met zoveel vragen
meer tot leven kom dan waar-
mee ik ingeslapen ben.
Wat betekenen tenslotte
negen uren dood
op zoveel geeuwen leven.
------------------------
uit: 'Bzzletin', 1987.…
Happy
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 154 Het moest de net herstelde Happy Feet
vanaf de start al zeer wanhopig stemmen.
Je zal maar naar de Zuidpool moeten zwemmen
Zo vetgemest en al, dat wordt hem niet.
' Ik ga zo kopje onder', denkt hij. ‘ Wedden
dat ze me dan weer lekker komen redden?’
-----
Het is de bedoeling dat de onlangs…