Eenzaamheid

Onder een grijze massa
zinspeelt een roerloosheid
van welbehagen
vluchtend naar de velden
huilend van angst
verwilderd van verwachting
snakkend naar verlichting

verreweg hangt een droom
dansend op de asem
van de zon
lost op in het niets
hij huilt

de regen kwam
in veelheid van overvloed
en voedt het glooiend land
verkoelt zijn aangezicht
dat bracht verlichting.

Schrijver: Hein Pierik
Inzender: Hannah Pierik Wolthuis, 6 september 2011

h.h.pierikgmail.com

moment

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 104