inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.694):

Inpoldering

ergens spreekt de dood
de taal van een stilzwijgen, weliswaar
zonder zwoegende werkers die het Wad
trachten te temmen in een veelvoud van handen

het Wad stierf bijna in de spiegel van rotte palen
die de ruimte kleineerden om de passen
die ze schreed te haken op wat nu een
groen begrazen veld lijkt te wezen

geen toekomst in de wolken of
vertrouwen in het land. het loof
heeft te lang gestaan en doolt
zachtaardig terug naar de donkere aarde

Schrijver: elze, 6 september 2011


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 339

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

jdzs, 14 jaar geleden
Een gedicht in jouw stijl, prachtig.
Han Messie, 14 jaar geleden
Dit wijst er krachtig op hoe er in het verleden achteloos met de Waddenzee is omgesprongen.
Maar de toekomst zal wijzer zijn: meer optimisme dan in het slot van het gedicht!
Hilly Nicolay, 14 jaar geleden
Eens zag ik er de wind spelen over de dijk. Het groen met
neergestreken meeuwen. Zo mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)