Alle inzendingen, jaar 2010, week 20

Als gevoelens veranderen liefde je plots omarmd niemand is die het begrijpt of zal voelen jouw strijd. Vrienden je de hand niet meer willen reiken, dan zal de zon even niet schijnen. Liefde is toch niet gebonden aan een man of een vrouw gevoelens kan je niet verstoppen al is je liefde niet voor een persoon zoals ze van jou zouden…

. . . . . . . . . . Toelichting: ~* Driek van Wissen rust zacht 1943- † 2010 *~…

In plaats van haar kind - het leven is soms zo wreed - ach, kon zij maar gaan.…

Er is geen dichter in mijn vaders land die mij nog troosten kan, hoofdgetuige hier mijn stil verdriet dat streelt en onder aan mijn kin kriebelt. Ik zucht en hijg van Joris die, door kattenluik gekropen, daar zijn baasje vinden moest. Bloederig in geest en zo ineens de helderheid verloren.…

Ik vraag me wel eens af waarom we zo verschillend zijn het lijkt me juist zo ontzettend fijn maar ja, dat is nu achteraf als iedereen, dun of dik zo leuk zou zijn als ik…

Ooit dichter des vaderlands, ooit regelmatig in de picture Ook een verwoed dichter op www.nederlands.nl bepaald geen sinecure Maakte songteksten, deed van alles en meer En nu, nu is ie er niet meer Driek van Wissen, we Zullen je missen! Rust in vrede…

Als de tijd van toen anders was, Was het nu een ander heden. Een gevoel van een beschreven vergeven van het verleden. Maar wat ik bedoel was toen niet wat we deden. Want wat ze toen hadden moeten doen, Hadden ze niet gedaan. Er bleef een gevoel van verlies dat door me leven was gegaan. Het verdriet van verlies, gewenste ouders had ik niet, Ze…

het gesprek dat ze met zichzelf voerde vond hij terug in zijn hand hij schreef naar huis zij sprak vanuit een schaduw met ogen van weggaan een laatste reis door een donker huis, denkbeeldig heengegaan in de veelheid van rouw ze ontkleedde woorden en het wachten uit openstaande deuren het geluid en de stervenspijn; erom huilen…

Zij keek mij zonder ogen aan en zag welhaast door mij heen Haar ogenlicht leek uitgegaan Inwendig dood, zo het scheen Lege blikken zagen door mij, als van een onbestaand mens In hemdje met jeans, als kledij uitte zij haar zwijgende wens Stille woorden, zonder klank zweefden uit haar droge keel Dan week ze van de mistbank haar blikken…

Was enigszins verbaasd dat je bij de laatste les op de weide bij de abdij jezelf graag uitspreken wou over hoe dankbaar je was een lid te zijn van de groep dat je van elk van ons had geleerd dankbaarheid had ondervonden Er ontstond een moment van komend gemis definitief bewaarheid op Hemelvaartsdag Jij en ik geloofden niet in engelen Bewust…

Het schilderij vertelt op een ochtend tijdens een koude bries beroerde een penseel mij het groene gras en de blauwe lucht schakeringen in kleur gevoel en techniek fascinerende fantasie landschap in wording de zon breekt door de dauw glinstert druppel in een bloemkelk gedachten weerkaatsen op het doek vormen ontstaan en vullen sprekende…

We wandelen op een schitterende lenteavond samen met vrienden naar zee. We zijn dorstig naar de gevoelens en gedachten verscholen in elkaars harten. Op het strand kijken we naar de zonsondergang met zijn prachtige roze en paarse kleuren. En alle gevoelens en gedachten die we in ons hart meedragen drinken we met onze ogen op…

vriendschap voor het leven ik heb de tegel hier nog staan je hebt me die zelf gegeven een talisman brengt ook geluk want echte vriendschap gaat nooit stuk toch is de vriendschap nu voorbij en volgens jou ligt dat aan mij maar één ding wil ik je nog zeggen probeer niet de schuld bij een ander te leggen…

Oh, heerlijke wandelvriend je omarmt me met je heerlijke geuren en muziek. Op je mooie gezicht zie ik het zonlicht en de blauwe lucht schijnen. Het witte zand laat je uitbundig lachen en de zeevogels kussen je op je lippen. Oh, heerlijke wandelvriend ga door met je mooie lied van de zee en vang het ritme van de zon. Ja, maak…

Hassan Die gewogen en te licht bevonden werd zijn leven wilde hij met haar delen Ze vond hem leuk, oh ze vond hem méér dan leuk. Hassan, ik voel je pijn. Men wilde geen Hassan in haar familie Ik wenste met heel mijn hart dat het anders voor jullie had mogen zijn. Zij was niet sterk genoeg om voor jou te kiezen…ze wilde in geen geval…

de warmte in je zinnen raakt van binnen in rode oortjeswoorden krullen letters passievol onder de lijn de titel dekt geen lust of seks maar houdt het blozend fijn…

het lijkt er op dat eenieder bang is de slag te missen hedgefunds harken pecunia politici bemodderen elkander zorg bezwijkt onder de kaasschaaf enerzijds miljarden anderzijds een dubbeltje minder onze kinderen betalen de rekening er is niets meer om voor te strijden alle schepen lijken verbrand…

zon - zee - wind - vuur - rotsen zij werden man & vrouw van verlichtende zon via verzengende vuurbal tot fletse noorderzon van verkwikkende zee via verwoestende springvloed tot verraderlijk brakmoeras van verkoelende wind via geselende stormen tot verstikkende windstilte van verwarmend vuur via uitslaande branden tot smeulend…

Geurend en zacht zomer van toen Leven vol liefde passievol seizoen Rozengeur zwoel dansen in de nacht Arrow yezz Fm…. ik smacht jij lacht Drankje en wierook achter op je fiets Koken samen eten en dan uit het niets Winter als een ijsberg je hart lijkt bevroren Mijn tranen vloeien jouw liefde verloren Zomer van morgen geen warmte…

Ik heb vanavond, met de poes op schoot De onrust uit het beestje weggestreken Waarbij de goedzak mij heeft aangekeken Met ogen zo onpeilbaar diep en groot Dat het mij een moment heeft toegeleken Als was hij eeuwenlang al deelgenoot Van het geheim van leven en van dood En nu dan op het punt stond om te spreken. Een aandrang, waar hij niet voor…

Waar licht komt baden, lekken trage schaduwen, tranen uit de maan. Afgeschoten pijl beheersing van de snaren, de boog ontspant zich. Op een steen gehurkt kijk ik naar de woordwolken, vrij van gedachten. Vuurvliegen in tal, dronken van het bruisend bloed, om mijn lampion. Pioen straalt licht uit, wat hij overdag tot zich nam, lampion…

zacht ademgeruis doet haar voelen tot in haar tot in haar diepste zijn het is waar die lijn breekt nooit af wat is wat was dit blijft tot waar de tijd gaat gaat de pijn wie is er te laf wie lijdt om te beseffen dat sommige lessen nooit leren huil niet om wat was lach glimlach het is gebeurd ook in de kilte kleurt de zon alles…

neem mij bij de hand mevrouw leid mij langs het landschap van uw koninklijke torso heuvels dalen grotten uw grazige weiden waarlangs het pad loopt naar het eind waar de afrekening zal geschieden met mijn ziel en zaligheid…

Met haar geurende bloemenkaars oogt de sering als was in vurig paars Fluitekruid en paardebloem verheffen zich als sterren in het gras De bomen bekleed met alle tinten groen waar alles met elkaar verweven is in dit prachtige seizoen…

ze nam de deur, de auto in en ze vertrok ze liep, en was weg mijn leven uit, ik was stil zwijgzaam, bot ik wist wat ze ging doen ze ging weg ik zag het in haar ogen ze vertrok het was zwaar, en ik was stil... zweeg het dood, de pijn is hard en rauw eerlijk en koud de eerste vriend die ik kreeg toen zij van mij vandaan reed…

zittend naast jou in die lege kamer en kijkend naar de grond vertelde jij mij hoe alles begon. je zei 'Het ging steeds verder het maakte niet uit Coke, wiet, hasj of speed Me zorgen maken deed ik niet' veel vragen vlogen door me hoofd toen ik jou die naald zag pakken en je langzamerhand werd verdoofd jouw mooie lach was verborgen…

vaag zeurt een vraag aftasten sudderen en pruttelen op de achtergrond daagt een antwoord…

Haar lieflijke ogen zijn diep bruin kwijnend - zacht vol pracht, ik vraag me steeds meer af: hoe wordt zij groot gebracht? Ik zag slechts het begin van het ouderlijk gezin, een bloemknop van een vrucht een vogel op haar vlucht. Iets wat traag ontwikkeld wordt ook gestaag groeiend niet verdort. Ik zag slechts het begin van het ouderlijk…

Geloof het wel of niet, maar hij bestaat, in 't oerwoud van West-Zuid-Amerika. Voor hem is dat dus het beloofde land. Die basilisk gaat als een speer (i.k.). De afkorting is zeker relevant, in speren meet men daar de incakracht. J.C. die rent op water! Zeer frappant. Wie had dat daar in hemelsnaam verwacht? En zie met wat voor snelheid hij…

't is voor knappe koppen niet zo moeilijk, zeg je, de plek te vinden in je brein waar het heimwee ligt na analyse van je tranen kunnen ze vast en zeker het verlangen situeren en de verliefdheid het verdriet onwijs natuurlijk ik voel nog steeds 't gebroken hart, de vlinders gevoel vertaalt zich 't allermeest in mijn vergeten lijf…