121 resultaten.
bestemming
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 waar gaat dit heen
zou er een reisplan zijn?
niets komt uit niets
geen steen werpt zich op
water zoekt rivierbedding en
dijken steunen tegen klamme lucht
het vliegtuig bedenkt zich nooit
snelt zonder omhaal
zijn witte strepen vooruit
het doel is waar men een stem vindt
die roept en galmt in dreunende magen en
knarsende achterhoofden…
Het geredde kind
poëzie
3.0 met 4 stemmen 627 ‘Gij kunt niet raden met wat liefde wonderbaar
De grote diepe zee ik minnen moet,
Sinds, vader, gij met eigen lijfsgevaar
Mij opbracht uit haar vloed.
En dagen lag ik, niet, zo stil alsof ik sliep
Achter gordijngedonkerd raam
En hoorde niet of moeder riep
Mij bij mijn eigen naam? -
Hoe kan ik anders dan gelukkig zijn
Bij dit geluk…
Met gods zegen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 90 wij hebben
het land verdeeld
een tuin geschapen
waar ieder zijn deel van
de schepping kan maken
met groene vingers
zwarte aarde strelen
knoppen en verwarde
bloemen nog even stelen
in hun openen naar de zon
ik wilde stuifzand
duinen en veel wind
dacht mij een kind
met grote zwarte hond
en zee als vagebond
alleen het helm
is blijven…
De zoon
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.972 Je kijkt in het voorbijgaan in de spiegel
naar een paar dat steeds je blik ontwijkt.
Zij heet je ogen groen gemaakt, je kreeg
zijn mond die nooit je wang heeft aangeraakt.
Ook als je bang weer doorloopt hoor je mat
als achter glas een man zijn ladders zingen,
hoog. En hoger. Tot zijn kopstem knapt
in het voorbijgaan om zich op te dringen.…
Goedgekeurd
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 364 Omdat ik niemand voor het hoofd wil stoten,
En altijd keurig op m’n woorden let,
Schrijf ik vandaag voor u dit snelsonnet,
Waarbij een lach of traan is uitgesloten.
Dat heet ‘correct’, dat u dat even weet,
Zodat u het onmiddellijk vergeet.…
het verdwenen Groninger land
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 83 schorre lege velden waken als
duivels over verlaten
steden en dorpen die als luchtkastelen
opdoemen in wrakke doch lange nevelslierten
het leven is vertrokken, slechts wat
ademgeruis slentert nog door het puin
waar in het gruis staat geschreven, dit was
eens ons zo vertrouwde huis
fundamenten ter zicht gesteld door
het kantelen van de aarde…
verward.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 251 als ik aan je denk,
gaat mijn hart sneller kloppen,
ben verward,
ik kan het gevoel maar niet stoppen,
word warm van binnen,
zou je graag beminnen,
kan het niet geloven,
dit gevoel gaat mij te boven,
ik weet niet wat ik met mijn gevoelens moet,
erover praten doet me goed,
denk nog steeds aan die dag,
dat ik jou voor het eerst zag,
mijn eerste…
Zwanen uit Aleppo
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 104 Het uiterlijk van de vaas rauw en onvoorspelbaar
als leven, zegt hoe een vlucht vreemde bochten
kan maken
gedachten compleet kan ontwrichten.
Zij ogen nu nog dagelijks gips
traag laag voor laag
opgebouwd en ondergedompeld
in een waterbad.
Tij is even kleurrijk als zijn schrijnend relaas
tussen twee polen blijft hij zich stiller bewegen.…
Te jong om te sterven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 221 Hij was pas tien.
Nog een en al puurheid.
Onschuld.
Tederheid
Een lief mannetje.
Altijd vrolijk.
Even sociaal.
Open als een zomerbloem.
Dat jongetje stierf, zomaar,
voorlopig zonder gekende aanleiding.
Na een kort leven, maar wel geleefd
aan 200 per uur.
Even snel, in een paar fatale minuten,
gleed hij weg uit het hier!…
dragen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 146 voor je naar de
overkant gaat
de kant waarvan je
niet terug zult keren
wil ik met je kijken naar
het rimpelende water
ik wil met jou de
zuidwestenwind voelen
voor je afdaalt
praten we over het
ijs dat de lichtstralen
breekt en over
luchtbellen die als
kwik over het ijsplafond
glijden en tasten we naar
het flinterdunne bloemblad…
Sint-Valentijn
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 203 Kom je als laatste van de winterfeesten
of als eerste van de lente- en zomerreeksen?
De solden zijn pas afgesloten
en men doet ons weeral pakjes kopen.
Maar de euro kan je nu best sparen
liefde hoef je alleen maar te verklaren...
Schenk een groot hart met vurige kussen
en steek er veel vleiende woordjes tussen…
geen mooier geschenk om je…
Je beste best
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 141 Van je beste best doen
word je alleen maar
een leven lang ongelukkig,
zegt Antjie, en zo is het -
Niets is me liever
dan mezelf lui te noemen,
- aardslui -,
Te leven van de adem alleen,
geen donder uit te voeren,
geen flikker te doen.…
zonder titel
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 267 het
leven
loos
de
dood
gewoon
en
al
het
oude
als
vanouds
de
schijn
schijnt
tegen
ons
te
zijn…
Alles stroomt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 195 Alles stroomt altijd omlaag
water, mest en modder.
Alleen de laatste wel wat traag.
Ook dan eindigt elke klodder,
meanderend en gestaag
komend van de hoogste top,
in de sedimentaire laag
uiteindelijk ergens onderop.…
teveel gevraagd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 wachtend op iemand
die glimlacht naar mij
als de zon
mijn gezicht verlicht
wacht hier niemand
gisteren nog
hoorde en voelde ik jou
dacht en zag ik jou
waren wij samen’
in alles wat wij deden
nu is dat een schaduw
waaraan ik zonder jou
alleen nog denken kan
terwijl het hart schreeuwt
jou weer hebben mogen
vertel mij daarom dus…
Alles
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 ALLES
God beken het maar
er is geen hemel en geen hel
maar beter ook
Dit besef zou heel wat
oorlogen en andere
ellende kunnen voorkomen
Dat u bestaat kent geen twijfel
u bent ik voel het in mijn hart
u bent alles
die struik die boom die libelle
die mus dat kind en mij
Laat ieder genieten van wat
hij in z’n omgeving ziet en vindt…
wording
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 100 vandaag ben jij
en ik
ben er ook
tot aan de laatste snik
van wat we doen
vertalen we
herhalen we
weten we
dat samen ooit alleen zal zijn
we weten het
als eenheid,
als de uitgebogen tijd
niet meer
van ons is…
Depressie
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 326 Ik zag de mediapriester
Antoine Bodar laatst hip doen
over depressie, in een uitzending
van KRO's 'Kruispunt', waarbij
hij melancholisch door zijn
Amsterdamse huis vol boeken
zweefde.
Hij vertelde vol melodrama hoe
hij als jongeling ooit een
grote hoeveelheid slaappillen
had geslikt, maar God hield
hem godzijdank hier.
In een erker stond hij als…
Mijn ouderdom is rijp om uit te spreken
poëzie
4.0 met 3 stemmen 472 Mijn ouderdom is rijp om uit te spreken
het diepste wat mijn hart ervaren mocht, en toch -
toen ik voor 't eerst naar rijmen zocht,
was één uur rijker dan nu reeksen weken.
De kracht, waarmee 'k als jongen dwalend vocht,
is nu gestaald, en vaak vertrouwd gebleken; en toch -
nu ik mijn hart wil openbreken, faalt mij de macht,
die jeugdzang…
Gesloten kracht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 102 ik heb ze zien komen
zachte lieve lijnen
zonder elkaar te raken
op weg naar verdromen
klaar zijn de scherpe
hoekigheden in
splijtend uitstralen
nu rest kwetsbaarheid
in zacht ontvangen
op het pad van verlangen
naar nog meer lijnen die
geborgen zijn verfijnen
wij naderen geen cirkel
zijn niet op zoek naar
gesloten kracht maar openen…
Inwoner
gedicht
2.0 met 4 stemmen 5.663 Beschouw hem als je gast,
verzorg hem als was je hemzelf.
Je kamt toch 's morgens nauwgezet je haar
en scheert je zorgvuldig?
Hij woont al lang bij je in,
in alle kamers nog wel.
Vult hoeken, gaten en kasten,
laatjes en plinten zelfs.
Als ik je ook nog eens een keer
een goede raad mag geven:
trek met hem op,
leef met hem mee.
Begint…
Beatrix
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 219 Pas werd ze tachtig, onze Beatrix
Met dit vers breng ik haar alsnog een hulde
Haar leuke toetje deed iets met de gulden
De euro daarentegen, ach, da’s niks
Die munt bezit geen koninklijke rente
Want de percentvoet nadert nada, niente.…
Een mens lijdt het meest
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 469 Een kamer met acht stoelen
Een klok aan de muur
Tikt de seconden weg
Ik bekijk de deur schuin tegenover mij
Hopend dat hij gesloten blijft
En dat ik de lange gang uitloop
De vrijheid tegemoet
Maar de woorden
Die ik niet wilde horen
Ze dringen binnen in mijn oren
En de angst voor het onbekende
Wordt nu de werkelijkheid
Een kamer met…
Volksvijand nr. 1
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 234 Wie werkt voor een klein loon
en het ouderlijk huis verlaat
is in dit land een prooi
als het om huisvesting gaat
Urgent zonder baan gaat vóór
zei de overheidsdienaar
Blijf nog maar even thuis
Uw wachttijd is 8 jaar!
De vrije sector biedt soelaas
Alleen bent u niet vrij helaas
Kruip in een piepklein kot
met beschimmeld woongenot…
Avondval
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Avondval....
Het is den Haag
bij avondval...
de kooplust
niet te temmen
Het gaat er
goed
niets nieuws
in het westen
Alleen fietsers
hoor je
remmen
wandelaars vogelvrij
Dolblij
met verkeersarme wegen
de Haagse trams
ondergronds
Licht
is het daar
snelheid paart
....met spoed
Dit
is ook den Haag
de rails, de trams…
Lekker dier
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 199 Jij bent de oester
die ik haalde uit een zee
Mijn tortel, mijn duifje
je brengt vrede in me mee
Jij bent mijn katje
zachtjes spinnend op mijn schoot
Mijn puppy, mijn rashond
speels en trouw... mijn metgenoot
Jij bent mijn schaapje…
vol libre
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 160 het diepe vallen
in het bodemloze
de schrik altijd daar
evenredig aan de val
wat angstzweet rest
als de herinnering
aan een moeilijk
te bewijzen belevenis
die je plagen blijft
in elke nachtdroom…
Laatste wens
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 245 Wat brengt een mens tot een daad
die onherroepelijk verder gaat
dan een roep
dan een vraag
aan een medemens
naar recht
naar liefde
het verdwijnen van pijn
een laatste wens?
Hoeveel moet een mens verdragen
voordat hij voorgoed
mag stoppen?…
De reden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 233 tranen worden aan elkaar gebreid
daar onwijsheid lang gelee teloorging
in woelige nachten, waarin geweld
ongezien kan toeslaan
zijn de kreten om hulp oorverdovend
de geur van angst kruipt in neuzen
chemische wapens, niets schuwt
de vijand om het licht voorgoed uit te doen
wij nietsnutten staan aan de zijlijn
kijken toe, vragen ons stilzwijgend…
geen god
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 Ares' kinderen horen
zijn bulderende stem
de uitgestrekte
dodenlandschappen
aangetast door
weer en wind
mensen verdwijnen
ze keren nooit terug
klokken verliezen
hun greep op de tijd
binnen en buiten de
onschuld is voorbij
oorlogen hebben
geen ziel
nietsontziend nemen
ze alles af
geen god komt er
aan te pas…