Alle inzendingen

In het landschap kronkelt de lange weg van verdriet naar tranen. De hemel waait voorbij alles raakt vanzelf zoek. Een kraai landt op een tak wolken herhalen zich in een waterplas. En altijd is daar het verlangen om de zoutvlakte te bedaren met zacht wuivende gebaren. Getemperd licht valt door de ramen een broos engelenkoor zingt…

Een radiomaker van faam Bevlogen, oprecht en uniek Met liefde voor taal en muziek De man met de rijmende naam Zijn woorden, zijn vondsten, de hits Je stond graag met Spits in de spits…

Ooit was er een planeet, grootmoeder Aarde lichtblauw gerand, gezien vanaf de Maan wie nu ver reikt ziet haar bolvormig staan aan 't firmament, als ster onder de sterren het was moeder natuur die Gaia baarde in oerkrachtenergie haast evenaarde Zie hoe zij zich opnieuw regenereert haar mysterieuze groene regenwouden haar onherbergzaam hoge…

zij wist de setting briljant spiegelde de vlakken waarin haar lach steeds opklaarde als zij de aarde raakte om eindeloze energie op te doen in de knieval voor een zoen die uitsteeg boven de zwaartekracht door haar lach…

Koude lucht draagt hen zuidwaarts zwevend in stilte lente roept zacht weer Hoog boven mij trekt een langzaam golvende lijn, een beweging die ouder is dan herinnering. Vogels schrijven patronen in de lucht die niet bedoeld zijn om gelezen te worden, maar slechts om te zijn. De ruimte wordt oneindig wanneer ik ze volg met mijn ogen, alsof…

Nee, ik zal niet liegen als je mij vraagt wat ik ervan vind, ik draai niet graag om de zaken heen om jou te besparen; als je mij vraagt, door je knieën gaat, mij smekend aankijkt, krijg je een antwoord, het eerlijke verhaal, wat ik ervan vind. Als je mij vraagt, wat ik verwacht, als ik dan luister, dan zou ik spreken, zonder…

Alles gaat gemakkelijk daar vertrouw ik ook op Ik doe wat ik leuk vind In de ogen van anderen zit ik op een troon, dus vragen ze mijn leiding en ik let op wat ze bereiken willen Het kost me de vrijheid om een eigen weg te gaan maar des te beter zie ik wat mensen doen, begrijp ik de loop van levens beter en kan ik die soms leiden…

Werkers die wel voeren bij de ontzuiling de welvaart vertrossing op radio tv waren boomers die níet reisden met het ov Zij namen de spits in hun filerit mee de top van de pop waren stiekem frits' hits - het dagelijks werk van een radio dj Denk niet dat de staat van Nederlands taal onder zijn vertrek lijdt - dat zijn wij, allemaal…

Ik proef je zoete lippen, Die ik wil kussen, Ik voel je lieve zachte lijf, Dat ik wil strelen, Ik ruik de geur van je haren, Waarin ik wil kroelen, Ik zie in de pupillen van je ogen, Waarin ik wil verdrinken, Ik hoor je fluwelen stem, Die noemt mijn naam, Wou ik ging gans op in jou!…

sloop die muur die muur om je heen breek hem af steen voor steen   open je hart omarm weer het leven durf te ontvangen wat men je wil geven   praat er maar over verdring het niet zet jezelf niet op slot maar deel je verdriet   daarom: die muur die muur om je heen breek hem af steen voor steen  …

De komende maand hoeven we vier weken lang geen gefluister van suizende kraanvogelvleugels te horen in altoos en eeuwig wolkenloos blauwe luchten boven stille waringins smaragdgroene sawahs, het zwijgend gehis van een zandhagedis Het is immers Maand van de Geschiedenis…

Baas Bulle Bas van Rommeldams politiemacht lacht vol bulderspot. Zijn bezoeker beeft; diens mond zakt open, terwijl de hoed hoog opspringt. Een geschiedenis wacht ongeduldig, of is reeds volop aan de gang. De verteller zelf wenste vast de boze boef hierin te spelen.…

Een woord als een routekaart vol belofte van orde, een bakensysteem in chaos, structuur in wanhoop— veilig klinkt het, maar soms wordt het een tunnel zonder einde, waar je alleen nog loopt op automatische piloot. Toch, als het samen gemaakt wordt, kan een protocol fluisteren: “Hier is houvast.” In het ochtendritueel…

Mijn avond begon nogal saai, ik stond daar tussen mensen die ik niet echt kende. Toen zag ik jou. Eerlijk, ik wou je eerst vermijden, ik luisterde naar mijn buikgevoel. Maar toen jouw aanraking, ons gesprek toen begon mijn avond pas echt. Mijn buikgevoel zei ineens iets anders, alsof ik je al jaren kende. Er was een klik, jij werd…

"Beauty still is in the eye  of the beholder, that looks," zei Di zij hield zich goed, doch viel haast flauw moest zich toen een wijle vertreden om vervolgens te zitten om bij te komen van het vloeiend eloquent exuberante gloeiend verbale vertoon   van verborgen zinsverlangen naar onthulling van 't gespannen overdreven ingesnoerd…

In mijn handen rust je, zo stevig en fijn, De snaren die zingen, een melodisch refrein. Je lichaam van hout, zo warm en zo puur, Met in elke aanslag, een muzikaal avontuur. Jouw klank is een wonder, zo helder en rijk, Je laat mijn ziel dansen, bij elke snarenstrijk. Mijn trouwe metgezel, in vreugde en pijn, O Fender, gitaarke, altijd zul…

Overal zie ik blote borsten, in marmer of steen uitgehouwen en op de schilderdoeken tussen de portretten van vorsten, ik ga er bijna van miauwen, de kuisheid is ver te zoeken, zelfs vlakbij het beroemde balkon, ik zie overal topless koninginnen, het lijkt wel een enorm bordeel, voor puriteinen is er geen pardon, want een bezoek prikkelt…

kon ik maar knielen voor de leegte van het kruis bidden voor ‘me, myself and I’ mijn lichaam als kluis een zuiver gewelf om mijn onbesuisde ik in te huizen daar waar mijn geest rondwaart tussen gezond verstand en menseigen gekte zal ik nooit zwijgend leven kunnen dus gooi ik mij tegen de steilste bergen op om de kop van elk…

Het verlangen naar de woorden voor optrekkende nevel op zo’n zonnige vroege herfstochtend en de vraag die hangen blijft welke het eerste kwam, dan; wat ik mijzelf gunde, voor mijzelf zitten zag, wat ik haalbaar achtte voor het leven als nevel in de blauwe lucht, dat zachte zuchtje, verdwijnen zou.…

Ze kwam bij me in de gedaante van een hond van onduidelijk ras, er was niemand thuis in dat dorp. Ze kwam zo sloom als honden eigenlijk niet kunnen naast me lopen, raakte me met geen haar aan, keek niet omhoog. Bij het korenveld zei ik ga weg en ze antwoordde niet maar liet haar tanden zien. Ik zal je niet zal je nooit verlaten. Bofkont…

Zingen, hoe de donkre wereld zijne ronde reize gaat; zingen ‘lijk de merel merelt ‘lijk de nachtegaal, die slaat; zingen; blind, ‘lijk vóor alle eeuwen ’t laaien van ’t onnozel licht; zinge’ als zon en maan, flambeeuwen aan het duisterst aangezicht; zingen: vreugde en smart, gesmeten al wat gloeit en al wat rijt,…

de bij en de blinde bij die zaten allebei op een paardenbloem in de wei de blinde bij zei tegen de bij was ik maar net als jij, bij dat een blinde bij geen steek voor ogen ziet is niet waar, maar steken kan hij niet…

Neonlichten flitsen fel, synths breken door nacht en hel, Ritmes strak, een stalen hart, dansend op een kunst van smart.…

Drempel van takken de stilte nodigt mij uit nieuw licht in de lucht Het pad opent zich stil onder mijn voeten, de aarde ademt in zachte geuren van mos en vocht, een fluistering van verbondenheid trekt door mijn lichaam en maakt mij lichter. Bomen buigen langzaam met hun kronen, hun wortels diep in de bodem verankerd, terwijl hun beschermende…

Wij willen hier beslist geen AZC Die lui moeten zichzelf maar zien te redden Zet liever in Ter Apel extra bedden Of sluit die gasten op in een moskee De kwestie lijkt ons niet gecompliceerd Want wíj́ zijn in de stad de baas, zegt Geert…

Ik hoef niet te dromen van keizers en draken ik ben zelf zo een brandpunt van energie die banen vindt waarheen ze verlangt te stromen of van weg te stromen Ik droom ervan om te vernieuwen wat is vastgelopen of ontspoord, orde door te geven aan het vuur het water, de aarde en de lucht van het leven…

Natuurlijk willen wij een AZC in iedere gemeente als het kan wij doen niet als Geert of Els' achterban wij, burgervaders van Best tot Maasbree Die blondie zat vast in z'n vuist te lachen bij 't zien van die oranje blanje vlaggen…

De mist in mijn hoofd, Wist mijn herinneringen, Kan ze niet meer bereiken, Voor altijd verbannen. Ik herken niets van ik zie, Begrijp niet wat ik hoor, Alles ik wist gaat teloor, Weet niet meer wie is wie. Ik beleef alles steeds opnieuw, Leef in verwondering, En ook in verwarring, Alles in een nieuwe dimensie.…

In de echo van oude woorden leeft nog altijd het beeld dat vlinders verbranden in de vlam van liefde, dat meisjes van veertien de volle maan zijn in de hemel van mannen. Ik was een vlinder. En toen ik vloog, wierp ik mij tussen nieuwe woorden, in het diepe, om te ontsnappen aan het vuur. De roes van het verleden trilt na in deze…

de schroef maalt in diepte het eender koude donkere water dat zwaar en onverschillig woelt meegaand of log malend er valt geen staat op te maken de motoren stampen hard tot ze zich schikken in de lange trilling die de hulk van het schip verheft tot een goedmoedig besef onder de stenen van de kade zoekt het brosse schuim lange slikkige…