Alle inzendingen

Nee, Faber staat niet stil bij de ruïne, sinds haar beleid totaal in duigen viel. Ze wil zich blijven richten op asiel: ‘Ik moet iets doen met mijn adrenaline.’ Ze heeft een nieuw beleidsterrein gevonden. ‘Het strengste ooit,’ belooft ze. Arme honden!…

Knuffelen gaat niet zo goed. Ze roepen hé joh, je weet het hè, en lezen de krant. Over de rand kijken ze mee hoe je je huiswerk doet of niet. Je staat versteld van wat ze weten over de wereld. Meer dan van jou bijvoorbeeld. Vaders zijn zo. Ze laten niets merken tot er iets is. Dan leer je ze kennen als moeders. ------------------…

het hele plan om niks te doen. verscholen onder dat ene blaadje. ik kroop eruit — hopend dat niemand me zag, of hoorde. en ik keek naar de wereld. een heel leven lag daar nog. maar de weg? geen idee. je begint eraan, zonder twijfel, zonder schrik. als een held. stop. wie ben jij? wie ik? ja — ik. een partner, die blijft. iemand…

Hij weet ’t niet, maar is een der onbegeerden, die egoïstisch worden en jaloers. Ze suggereren dat hen niets ontbeerde, en zijn verlegen, links, en lichtelijk boers. Hij stopt zich vol met kool en wienerschnitzel, en drinkt zijn kop niet rozig, maar grauwblauw. Hij was ook graag iets anders dan ’t afgietsel van opgekookte jeugd, maar amper…

I Kleur mij in voor het te laat is niet morgen maar gisteren in voltooide tijd als een wolk alleen in ogenclaim ongezien gelanceerd in het ochtendlicht dan spoelen golven de panacee door mij heen op het bijna aanraakbaar terras bij de bron van de liefdesfontein waar kletsmeiers en binnenvetters in opschortende werking soms best weer…

Het strijdperk van Christus' volgelingen waar engelen leiding geven wordt voortdurend belaagd door demonenlegers die zich roofzuchtig of suikerzoet kunnen voordoen vanuit de hel waaien geuren beloven allerlei pracht waarachter kwade toekomst wacht de Hemelse geesten willen dat lokkende duister tegemoet gaan met vechtlustige…

Is het woord liefde door de ogen geaccepteerd? Of liegen je ogen tegen je? Is het het hart dat je ogen laat twijfelen aan wat ze willen zien? Of zijn het juist je ogen die hunkeren naar perfectie— perfectie die het hart probeert te vangen in beeld, maar zonder gevoel? Of is het de dans, de combinatie, waar ogen het hart doen smelten…

de dag waarop alles kan veranderen de dag die je leven kan redden maar door wie? door jezelf — of door een ander? wil je het eigenlijk wel veranderen, of ben je akkoord met hoe het nu gaat? of… ben je bang — bang dat er iets verandert wat je niet wilt dat verandert? kan je die verandering wel aan of breekt ze je, laat ze je langzaam…

Je was nooit ver weg, maar ook nooit hier. Een schaduw strekt zich lang uit, maar raakt nooit wat hij belooft. Je was er altijd, net genoeg om niet te verdwijnen. Zoals het zachte geruis van een radio, waar je nooit het gesprek van verstaat. Je stond in de kamer, maar je oogde leeg. Een raam waar niemand doorheen kijkt, een man die toevallig…

En je kwam het park in en hele drommen eenden overzwommen zich als geile meiden, en kerels, die zich fris als vers gewassen hoentjes aan jouw voeten zouden werpen. Zo'n lokeend was jouw donzig gevulde winterjas, maar vooral jouw waggelende broodzak. En je gooide oude kruimels, of neen, verse korsten die je niet meer bijten kan, en…

Behalve dat de dag met zonlicht begint met zon en licht Lig jij in mijn bed in mijn gedachten in mijn hoofd in mijn bed Niet bij me maar hier in dat donkere hoofd van mij En behalve dat je er niet écht bent weet ik je hier wandel je glimlach en praat je hier, bij mij, in mijn hoofd in dat grote lege bed vol bloemen Behalve…

Witte vlinder aan mijn zij waar ik wandel daar ben jij vrolijk fladderend in het rond hoog in de lucht of laag bij de grond onbezorgd speels en vrij elke keer weer volg jij mij een met de natuur teer, lieflijk mooi, zo puur zonder haast en alle tijd vlieg jij tot in de eeuwigheid…

Hoe schoon de paarden. Een graast, het ander bekijkt me. Weemoed in zijn oog? Beide oren bewegen even. Een siddering loopt langs zijn flank.…

En ook al vallen hier soms zelfs de mussen met Peter Koelewijn af van het dak er vallen in Iran en in Irak weer honderd-en-een doden ondertussen Wat doet DT als paranoid dictator in Washington DC en in LA hij splijt de USA verder in twee en arresteert een democraat- senator Wie spint er garen bij dit machtsvertoon geen hond -…

De roze wolken die zijn leven Steeds weer het geluk geven, Van de liefde zij saam beleven, Daarom dachten nooit zou sneven. Nochtans sloeg het noodlot toe, Van hun geluk waren zij lang niet moe, Zoals veelal klieft eens zulk geluk, En maakt dan plots ’t onbreekbre stuk. De twee eenheid van die twee mensen, Die zo hecht aaneen was gesmeed…

Midden in de winter, de koude was snijdbaar, kwam het kind in de nacht op de wereld. De ijzige wind sloeg gaten in de sneeuw. De moeder die in barensnood alles vergat wat ooit belangrijk was. Op de Noordzee voer de vader de haven tegemoet. Wetend dat zijn kind In deze nacht geboren werd en dat zijn eerste taak zou zijn het aangeven…

Alles is anders, ik leef nu echt, lacht mijn vriendin Echt, ik droom dat de aarde stilstaat en de rozen blijven bloeien Mijn avonden zijn vol verwachting en ik word gered wanneer het stormt Weg met de boekhouding van het voordeel van de twijfel over de toekomst van de wereld en mijzelf…

het zijn blokjes tekst die ik op spanning heb gebracht met diverse emoties uit de dagelijkse werkelijkheid miljarden mensen hebben met hun leven letters woorden en zinnen aangedragen waarbij gevoelens in het bestaan het sociaal samengaan in verbindingen spannend kleuren want hoe de mensen elkaar te na staan is al lang niet meer…

"O, was iedere dag als de eerste lentemorgen dan zou ik gouden stralen schenken aan jou. O, had iedere dag de geur van verse bloemen dan zou ik zilv'ren zoeken alleen voor jou. O, zou iedere dag voor de eeuwigheid gelden dan zou ik nog meer houden van mijn en jou.." "Hmm, misschien moet ik dat laatste toch veranderen." mompelde de…

Ik hou normaal vooral van het gewone Vandaag ben ik dus best tevreden met Die sokken en die schroevendraaierset Jaloers ben ik toch echter op mijn zonen Ik wou dat ik op deze Vaderdag Ook eventjes mijn eigen vader zag…

Na schooltijd rook ik het strijken van overhemden En thee die je mij schonk Ik smaakte de geborgenheid van warmte die ik dronk Bij vuurhaard en gezelligheid Je boog zo zwaar in het strijken van die stapel kleren Je mond bewoog niet snel maar kon mij toch bereiken Jouw dagen telden teveel kruimels Die je voor het vallen al wilde vegen Jouw…

Gevoel, Verbeelding, Heldenmoed, Tot éne ondeelbre kracht verbonden, Tesaam gesmolten tot één gloed, En door de boezem uitgezonden Op vleugelen van melodie, Om al wat ademt te betoveren, Om al wat hart heeft te veroveren! Zie daar de gaaf der Poëzie! Gevoel, dat plotseling ontwaakt Bij ieder indruk uit de hoge, Zich uitbreidt, meedeelt,…

de dagen glijden uit zijn handen verdwijnen in de mist van vergissingen het spiegelbeeld verraadt wie hij moest zijn nu houdt hij het nu vast om niet verder weg te zakken of te moeten vrezen vrezen voor een terugslag een terugslag met gevolgen een terugslag als een moker die alles kan breken wat tot nu is opgebouwd het is de wilskracht…

leg je hand op mijn schouder trek het deken weg laat me door de kou heengaan maar leg je hand op mijn schouder leg je hand op mijn schouder trek het deken weg laat me naar de einder gaan maar leg je hand op mijn schouder alleen maar met jouw hand op mijn schouder ------------------------ uit: 'Hawwa', 2003.…

nu nog na al die jaren vader hoor ik voor je inslaapt het wakend wiegen van je wakker hoofd mijn diepe denker mijn zachte reus mijn zoon…

Vannacht reed ik op een scooter. ’t Was op een lange smalle weg. Een zandweg, zo het vroeger was. En bovendien het regende, met steeds maar weer een modderplas. Ik droeg een wijde regenjas. Een beetje geelachtig groen. En ik reed met grote snelheid. Ik zag alleen die donkerbruine weg, steeds vooruit, o grote goedheid. Maar ik voelde me…

Stichting Falderie organiseert Verwenconcerten voor mensen met een beperking en hun naasten Ik, Jan Jacob, vader was er vandaag bij met mijn beperkte dochter Giulia Ik kijk om me heen en denk.... "ik begrijp het niet: zoveel gezonde mensen, maar zo ongelukkig doch zo gelukkig de beperkten om me heen, alhier intens gelukkig zelfs, uitgelaten…

hey jij, Goeiemorgen. Weer een dag zonder zorgen? je hebt er weer zin hè. Ben je er klaar voor, klaar om beoordeeld te worden? Jouw oordeel en andermans ogen in samenwerkend verband. Hetgeen dat je overeind houdt is je zelfvertrouwen, dat meegesleept wordt aan je hand. Voor als iemand het vraagt: Het gaat goed! Het gaat goed Je bril staat…

Terwijl ‘k met ogen dicht een plan bedenk: me lopen zie in ‘t zachte zand, me vluchten zie in wolkenluchten mijn oren branding, meeuwen horen En dan met ogen open kijk op ‘t hoog vergeelde gras waarachter heg groene coniferen erboven ‘t lichte groen van wilgekruin dat vredig wuift Op de familie app foto's uit Italy, Jura, Texel,…

Ik loop iets te zacht voor een wereld die raast — maar ik hoor wel het gras Wacht even — ik voel nog trillingen van gisteren: stemmen, lichten, de haast van lichamen die passeren. Alsof stilstaan iets is om je voor te schamen. Maar ik adem liever diep dan vluchtig. Ik zie wat jij niet ziet: het knikken van een bloem, de aarzeling in…