Alle inzendingen

Ken je beperking, dan duikt spoedig op, hetgeen voor jou bestemd is.…

Soms kan God er niet tegen, dat haast geen mens gelooft. Dan voel ik als een zachte regen, zijn tranen op mijn hoofd. Want ook God kan verdrietig zijn en wie moet Hem dan troosten? Ik wil wel, maar ik ben maar klein en hij de allergrootste. Maar ja, dan zeg ik. “Stil maar God. het komt gerust wel goed.” En dan zie ik wat een wonder…

zonder status zwerven moderne slaven in lompen gekleed door Europese straten in achterafstegen vallen ze op massamatrassen dood of dodelijk vermoeid te pletter ene P. uit Afrika dompelt met blote handen eindeloos bakkies met plantenstekkies in geïnsecticideerd water waarmee direct fysiek contact extreem schadelijk is maar daar heeft…

In al uw slimheid, mr. de president, zwaait u met woorden als met een scepter. Maar achter de komma’s en onder de glimlach schuilt soms de vraag: wie regeert wie? U ons, of uw eigen schaduw?…

Vrijdag 19 september aanstaande de dag die moest komen Amsterdam Clean Up Day daar speel ik graag op in als bedenker van de rode pet met de tekst MAKE AMSTERDAM CLEAN AGAIN en die is te koop en de opbrengst gaat naar Stichting Vrienden van het Woon- en Logeerhuis de Marius Meijboom op Amsterdam-IJburg in de Marius Meijboomstraat…

de gedachten die onvermijdelijk verdwijnen in het uitdijende al wat zeker leegte genoemd worden kan omdat het al teveel is om te bevatten en de gedichten die onverbiddelijk ontsnappen aan die oneindige val want als vulling gezien worden in ieder geval des dichters leven het misschien is voor een vaste lezer als ik met laserogen…

als mijn vrouw met de bus naar de stad gaat hoop ik altijd dat ze halte ziekenhuisplein instapt: dan kan ik haar net zolang nakijken als wanneer ze halte vogelplein neemt en zie ik haar bovendien nog een keer voorbijkomen in de bus ---------------------------------------------- uit: 'Gedichten 1938-1970' (1979)…

De avond zijgt als zegen Om heide, weide en zand. Vaag worden al de wegen Eén donker met het land. De grijze verte nadert Onhoorbaar, kalm en zacht; In 't blauwende gebladert Daalt stille vredenacht. De hemel heeft zich rustig Om de aarde heengespreid En zoent haar nu wellustig In zwijgende eenzaamheid.…

De dominantie van oudere gezinsleden ervaar en ervoer ik vroeger nog veel meer vooral toen ik jong was, het jongere broertje  en zij ouder, zussen, broer veel ouder (10 jaar) als een enorme dooddoener voor mijn leven waarbij de oude God doorgaans in mee speelde nu met hun naderende dood; tachtigers, weer want zij gaan voor in wat mij nog…

Als couturier wist hij het snel te maken Van pakken tot aan luchtvaartuniform En altijd in charmant klassieke vorm Werd alles goud wat hij maar aan mocht raken Zelfs stof tot welk hij weldra wederkeert Wordt vast met elegantie gecreëerd…

Toen ik smoorverliefd was sprak ik telkens jouw naam uit euforie weerspiegelde mijn lucide dromen naar grotere schoonheid van ondeugende gedachten die we niet konden weerstaan de liefdesvlam leek eeuwig met zachtere wanen we liepen over een lange grenzeloze weg naar een zorgeloze toekomst winterzon in onze zomerharten we spraken dertien…

Ik lig op mijn rug, In ’t gras van een weide, Tussen koeien, zacht loeien. Ik kijk omhoog, Recht in de blauwe hemelboog. Gedachten stijgen op, Naar ’t licht ver boven mij, Verspreiden zich in ’t firmament, Tot een absoluut niets, Lijken nooit geweest, Laten zonder één spoor, Leegte achter.…

Wazige maanstraal, fluistert in mijn stille slaap, een onbekend pad. Schimmen dragen geheimen, tussen sterren valt de tijd.…

Een konijnenvriend hoeft niet per se, doch wel een dierenliefhebbervriendin, maar om die omweg nu dan te vermijden hoewel ik - over liefhebsters van pets en mannelijke mensensoort gesproken eerst in mijn dagboeken moet zijn gedoken - dit onderwerp het liefst nu laat terzijde Ik vraag mij echter in gemoede af hoe groot is in de stad…

De helderblauwe hemel laat lustig zijn tekenstift gaan maakt de wolken onder hem zuiver wit en loodgrijs de voldane dampwerken strelen donkergroene bergen waartussen een groot meer vereerd met de zingende naam Lago Maggiore vanuit heel de wereld mensen naar zich toe haalt een eigen heerschappij voert over diens getrouwe dienaars getij…

Omdat poes alleen maar poes kan wezen Geeft hij kopjes zacht aan mijn been Tevreden mauwt hij voor zich heen Omdat poes alleen maar poes kan wezen Staat zijn staart omhoog en nooit uiteen Ik voel zijn pootje licht op mijn teen Omdat poes alleen maar poes kan wezen Geeft hij kopjes zacht aan mijn been. Monique Bense…

Ik was zelf zo'n kind, tien jaar oud kwam ik in het gesticht, ongewenst en onwetend hoe Tot mijn broer me vond tussen de kleuters van mijn klas en mij vertelde hoe 37 was ik toen ik familie kreeg Ik vroeg hen om onderdak maar zij wisten niet hoe Dus bleef ik hier en werd ik oud verpakt in blaadjes vouwpapier verzwijgend hoe verstikkend…

Het fraaie landschap laat zich niet beteugelen door de zwakke hand van een onzekere schilder eerste strepen op het doek zijn uit dwaasheid oevers van een landelijkheid uit de losse pols rode vlekken uit een bijna vergeten oorlogsgebied die fraaie nazomerochtend in de stille natuur van dansende muggen en zwijgende vogels het belooft een snikhete…

zonder verblijfspapieren trekken in lompen geklede arbeidsmigranten over het platteland in krottenwijken vallen ze op beschimmelde matrassen doodvermoeid neer leest iemand weleens het woord: ANTISLAVERNIJ op certificaten in Puglia of Calabrië of waar dan ook? terwijl Philip uit Ghana vandaag met blote handen duizend stekjes jonge…

De tijd glijdt zacht als stromend licht, een fluistering die nooit wil stollen. De uren rollen, dalen, tollen, maar vinden steeds hun eigen zicht. De ruimte spreidt zich wijd en vrij, een doek beschilderd met miljoenen dromen. De sterren komen, de sterren stromen, En zingen traag een eeuwig wij. Daar waar tijd de ruimte raakt, ontstaat…

(voor Natalia Janotha) Haar vader Juliusz gaf haar als eerste pianoles, daarna Ernst Rudorff, Woldemar Bargiel en Clara Schumann, zij kreeg raad van Marcelina Czartoryska de prinses, en Johannes Brahms behoorde tot haar masterplan. Haar moeder was bevriend met Ludwika Chopin, Natalia heeft als eerste vrouw de Gerlach beklommen, de berghoogten…

Ik hoor zelfs de stilte in de ademtocht de wind die de blaren in indian summer crying sweet mary laat ruisen aan de voet van de Fuji witte wieven onhoorbaar doorschijnend kaleidoscopische geisha's die thee uit Basho's kommen drinken marionetten in een even levend als geruisloos geluidloos pantomime…

Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen, Want waar mijn ogen langs de wanden dwalen Schemert uw lach daarheen. Ontelbre malen Hoor ik in 't klokgetik uw voeten treên. En langzaam nadert gij, zo ver, zo kleen... 'k Zie dat een brede neevlenkring met vale Lichtloze sluier u omhult; dan dalen Zachtjes uw lichte schreden naar mij heen. Uw adem…

Hun huid geschramd aan prikkeldraad en scherven hun ziel gekneusd hun vlees gekooid verscheurd van kamp naar kamp - in niemandsland zelfs niet vogel-vrij. ---------------------------------------------- uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

Takken vol adem zonlicht glanst op oude schors stilte draagt het goud Langzaam opent de boom zijn takken, elk blad vangt het licht dat vloeiend door de lucht glijdt. In de gedempte schors voel ik de stilte van eeuwen, een zekerheid die in mij weerklinkt. Diepe wortels zoeken hun weg door donkere aarde, houden me vast als de wereld beweegt…

Amersfoort, Amsterdam; Alphen aan den Rijn; Lelystad, Koggenland; Assen IJsselstein ; Reusel-De-Mierden; Ommen Heumen Wierden; Delft Dordrecht  Dongen; DijkenWaard, sGravenhage; Goes Gennep Gouda; Valkenswaard, Kerkrade; Lisse Lingewaard;; Loon op Losser Zand; Waalre Raalte Wijdemeren; Putten Wijk bij Duurstede; Brummen:…

De snelsonnettendichters hier zijn heren Al is qua gender poëzie neutraal Ik mis hier nog het prangende verhaal Dat Dolle Mina’s nu doet demonstreren. Een redelijke eis: de nacht terug Maar normbesef verandert niet zo vlug…

Ik vier mijn verlangens op het tempelbed: niets doen, kijken en ruiken wat de priester beschrijft zo is het mij vooraf verteld Een oefening mij te ontspannen in een grot in het wild van de bergen Zijn woorden zalven mijn zenuwen en knopen ze los uit het binnenste van mijn buik, ze spoelen mij af met warme aandacht, herstellen mijn spieren…

Als ik iets of wat zeg of vertel, voordraag vraag ik niets ook niet als ik emotioneel wordt of heftig, of boos of verontwaardigd verongelijkt of zelfs te geestig zelfs ook niet bij verdriet als tranen me ontschieten en ik hevig moet trillen dan vraag ik niets kom dan niet direct met suggesties, oplossingen, verwijzingen en zeker…

Wandelend langs ’t verlaten strand, Ontwaar ’k in m’n ooghoek, Een dame, komend van ’n duinslag, Gekleed in ’n mini bikini. Ze kijkt links noch rechts, Loopt linea recta naar de branding, Ze aarzelt geen moment, Voor je ’t beseft, versmelt ze met de deining. Ik blijf staan om te bezien, Wat er nu te gebeuren staat, Zie, ze komt…