112 resultaten.
REFLUX
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 862 De heldere vlam werd een smeulende brand
waarvoor ik moet vluchten, in doelloos draven.
En steeds: mene tekel aan iedere wand.
Er ligt in mijn lichaam een kind begraven.…
Louter droefheid
gedicht
3.0 met 28 stemmen 10.705 De burger kan zijn ei niet kwijt,
terwijl ik, rustig mijn neerslachtigheid
gelijk een paardje voor mijn kar laat draven.
Is het volbracht, dan ben ik opgelucht.
'k Heb schoonheid uit mijn pijn gewrongen.
Mijn lieve pen heeft mooi gezongen.
Ik stap in bed. Ik geeuw en zucht.…
ZUYLEN
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 135 Denken en doen kunnen door elkaar draven;
druk bestaan en rust mogen zich geven
aan de reis naar onbekende haven.…
Hup hup, hop hop
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.407 De vroege morgen werkt als een stoomhamer
op mijn geklutste hersenpan
en ik doe mijn best om niet als een
dolle stier mijn bed weer in te draven.
De dringende tijd roept
maar mijn arme voeten slapen nog.…
Veldoven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 431 trompettert nu een wilde zwaan
en pikken houtduiven voldaan
de zwarte bessen van een vlier
gegraven gaten werden meren
waarin de vissen lustig paaien
en aan de oever wilgen pronken
die in spiegelbeeld verzonken
statig naar het water zwaaien
hoe schoon is deze weidevlakte
- als uiterwaard gerenommeerd –
nu bloemen er zo welig bloeien
paarden draven…
ENCORE
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 495 en druppels vinden in de grond een haven
een groef ontvangt het vocht vol overgave
er rijst iets op, er scheurt een maagdenvlies
zoals een groot geslacht van vorsten, slaven
dat eens is voortgesproten uit één lies
maar na verloop van tijd vergaat met have
en goed, biedt zij maar één kwartaal logies
ik hoor de vogels zingen, paarden draven…
Zo dicht bij Kerstmis al...
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 357 Of zijn we met zijn allen toch niet goed in 't hoofd
en draven we als ezels door de wereld?
Maar toch wordt weldra feest gevierd
om 't komen van een Kind gelegd in doeken...
Waar zouden we dan écht moeten gaan zoeken
en waar zou vrede kunnen groeien in het klein?…
Twee verschillende vrouwen
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.643 Ik heb nooit last van lastige
papparazzifotografen
en heb ook geen personeel
die ik telkens op laat draven
Ik heb geen kast vol hoeden
en ook niet zoveel kleren
loop niet steeds op hoge hakken
heb geen gesprek met hoge heren
'k Hoef ook nooit eens op staatsbezoek
en niet op ski-vakantie naar Lech
laat me aan tafel niet bedienen
maar…
Oranje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 weer even aan zet
samen staan brullen aan de zijlijn
hand in hand achter het team gaan staan
waar je een echte supporter kan zijn
zonder een ander de kop in te slaan
de oranjegekte bereikt het kookpunt
als er een groot toernooi begint
samen bidden voor weer een stunt
en tranen als je het Wilhelmus zingt
trots op de jongens, zie ze eens draven…
De doden en de kinderen
poëzie
4.0 met 7 stemmen 2.027 Een kerkhof vind je, evenals een wei,
Een plaats goed om te draven en te spelen.
Je praat met dingen die geen antwoord geven,
Die enkel lachen, stil, lang, als de zon,
Er schaduwen als glimlachen doen zweven.…
- Duizend jaren -
netgedicht
4.0 met 47 stemmen 277 Alles is mij toevertrouwd
voel vermoeid de wake van een nacht
gebukt
gaan duizend lasten heen
draven verder door mijn hoofd
als jaren eindeloze historische kracht
zachtmoedig en nederig
langst de kunstwerken des levens
klinkt de stem gezet in vrijheid
als koningen willen heersen
met richtlijn in mijn hart
de wijzen verstandig gebogen…
Kleine bezinning
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 206 Maar we moeten verder: nog dit
kopen, beslissen, plannen, organiseren, bedenken
of bedanken; we draven maar voort tot we plots
een mens zien glimlachen, een kind horen schreien.
De dagen zijn kort en de nachten vol duisternis, ook
al is er veel feestverlichting. De armoede is er ondanks
veel goede wil, maar nog niet van iedereen.…
Boerenpaard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 283 Toen ik als kind zo’n paard bij opa zag
besefte ik hoe sterk het was
dampend van ‘t zweet, gewerkt
terug thuis komend uit polderland
Dan… op een dag
trok het paard de wagen
met daarop zijn boerenmens
ingetogen stil, stond men aan de kant
Nu zijn de boer’n knollen vrij
machines doen hun werk
maar hun lichaam is nog altijd sterk
als ze draven…
vakidioot
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 959 hij niet begreep
Toen hij nog lag te woelen
In zijn wieg van watten
Nu is hij heer en meester
Over oerknal en zwaartekracht
Reikt hij naar de rand
Van zwarte gaten
Speelt hij met e=mc²
Ergens vermoedt hij
Dat onder de zeebodem
Onder die knarsende platen
Een oeroude sidderaal ligt te loeren
En hem wekt en koortsig
Door de nacht laat draven…
In voor en tegenspoed
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 160 Voor het haardvuur snort de poes
In gedachten 't geluid van knisperend hout
Op de achtergrond geroezemoes
Obers draven met lekkernijen zoet en zout
Het is iets wat vertroosting geeft
In sombere tijden van lijden
Zoals een wiegelied als men van angst beeft
Of aan zichzelf verkwijnt van linkse of rechtse zijde
De oudere kwetsbare maar speciaal…
Plattelandsstoet
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.431 geen zon
schijnt en toch de schaduw heerst
Traag stappend proberen we de einder,
waar aarde en hemel raken, te ontlopen
stemmen staken, een enkel gebaar
volstaat in de najaarsstilte
Weerspiegelend in chroom en zwarte lak
vegen wolken als oorlogsschepen
over de velden waarop het gewas met
eerbied buigt in de eerste Septemberwind
Er draven…
Dans van Bekoring
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.541 Ze draven langs de oever
Verenigd in een roerig uur
Wanneer de wind wankelt en valt
Uit de greep van de lust gerukt
Kiezen ze een ander pad.
Een soepele ren op slanke benen.
De gelijkenis van hun silhouet lost op.…
Te strak bit?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 183 Uit het duister van de
nacht draven kudde
vermetele veulens, ze
slaan helse vonken uit
de met leer beslagen
edelstenen, hoeven
trekken strepen vuur
over dat vermaledijde
uur, drijven massa’s
wolken terug achter de
streep van mijn horizon.…
Vragen die we onszelf kunnen stellen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 157 Maar we willen verder:
nog dit kopen, beslissen, plannen,
organiseren, bedenken of bedanken;
we draven maar voort tot we plots
een mens zien glimlachen, een kind
horen schreien. De dagen zijn kort en
de nachten vol duisternis, ook al is er
veel feestverlichting.…
Grijs gedraaid?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 15 Het begin is tevens het eindpunt
een oude plaat waarvan de groeven
krijsen nergens hun rustplaats gunt,
verdiept in namen van getrokken voren
het zwart van de fictieve tijd rent
door tot in het duister is versleten,
alle opinies van de wereld draven door
details worden in herhaling grijs gedraaid
in het zuiverste moment van oorsprong…
Grijs gedraaid?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 55 Het begin is tevens het eindpunt
ik hoor in de groeven mensen krijsen
nergens wordt een rustpunt gegund,
tegenstelling als nooit te voren,
het zwartst zwart van fluwelen tijd
tot dat in het duister is versleten,
de meningen in de wereld draven door
details worden in herhaling verdraaid,
het zuiverste moment van oorsprong, het
eerste…
voor de laatste toon van dit refrein
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.342 ik bespan mijn koets
met schimmels, ruinen
en een zwarte hengst
ik tuig ze op, zwaai
en juich maar als ik
aan de leidsels trek
hoeven spatten
vonken uit de straat
als de koets zich langzaam
in beweging zet, nog draven
ze gestrekt, ik kijk niet om
zeg me waarom
we slaan op hol en stijgen
langs ogen vol afgrijzen
bolle koppen nokken…
Finse feestvreugde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 117 (voor Sanna Marin)
Met veel wodka in jouw lijf
ga jij lekker uit jouw bol
jij geeft iedereen de vijf
er is even niets te dol
Finland wordt NAVO-lid
en dat verdient een feest
uitzinnig draven zonder bit
de bollen nog het meest
viva jouw tengere gestel
de charme van jouw zang
jouw sex-appeal zo fel
jij bent van groot belang
de godin…
schiphol
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.254 Ik moet van afscheid altijd huilen,
nee echt, van afscheid schiet ik vol
wie vreugd’ voor tranen wil verruilen
reist met mij samen naar Schiphol
bij elk hevig kussend paartje
- homo, lesb of hetero -
heb ik wel een verdrietig praatje
‘k zie het verhaal erachter zo
kijk, zie je daar dat meisje draven,
daar, door die klapdeur naar gate B
gaat…
de rode draaimolen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 152 de paarden hoeven niets te dragen
ze draven wit beschilderde lijven
rood gelakt tuig een leven in en
uit en keren terug volgens de zelfde
orde van klatergoud nooit oud
het paardenoog straalt onbevangen
in de optocht van glanzende stangen
ze steigeren wild op licht daverende
muziek eerbiedig strak aan de toom
laten tamboerijnen…
Respectloos Nederland
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 229 Respectloos Nederland
Wie zijn die jongens die op komen draven
als er stront aan de knikker is
Wie zijn zij die op komen met sirene
als er nood aan de man is
En juist deze mensen worden onderbetaald
krijgen rotzooi naar hun kop
Mensen met ballen in mijn ogen
En geld is er genoeg heb ik gezien
je hoeft het nieuws maar te kijken
De schrapers…
met een tegenvleugpen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 317 lippen iets koeler
dan gisteren
je wangen zacht
met onrust die blost
ogen wat harder lijken
woorden te zeggen die
je schrijft op fluweel
met een tegenvleugpen
we kennen elkaar
hoe goed nog
want ik
ik wil verrijzen
schitteren in paleizen
bergen beklimmen
hun toppen bedwingen
omhoog kijken en
mijn ego verrijken
druk doen en draven…
HET OUD JAAR IS GEKIST
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.638 (01 01 1891)
Het oud jaar is gekist,
genageld en begraven;
en ‘t nieuwe, korts nadien,
kwam schielijk aan te draven.
Zo ‘t oude was, zo zal,
waarschijnlijk ‘t nieuwe zijn,
vervuld van koud en heet,
van liefkijkheid en pijn.…
Altijd zicht op de blinde muur van nu of nooit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 410 Sommige dagen lijken gewoon voorbij te draven.
En je vindt zovele antwoorden maar had niets om te vragen.
Als je het echt zeker weten wilt.
Zonder al te veel poes pas en zonder vertekend beeld.
Omdat je keuzes moet maken zonder daar voor te kiezen.
Je grijpt al je winsten bijeen want je hebt niets meer te verliezen.…
Alles
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 Zij draven aan
ons voorbij. Ik ben pas gelukkig
met iets meer; net iets meer dan jij.…