Alle inzendingen

In Groningen, dan weer in Utrecht of Amsterdam, zoek ik jou op. In elke stad denk ik je te zien. Maar als ik nader, ben jij het niet. De kille wereld vraagt om perfectie, zoals ik verlang naar straten en pleinen gevuld met jou. En ja, ik werd bang toen je eens zei: wie vandaag nog leeft, kan morgen al dood zijn. ***…

tegen dit overnachtelijke uur groeien geen rozen meer daarvoor is dit lichaam te koud en de dag te kort zo vlug en hoog gaan vogels -voorbij, elk jaar weer misschien is het de draagtijd waar het enigszins aan schort…

Zij praten, beloven, maar handelen niet. Het land blijft gevangen in stroperig verdriet. Politiek is theater, goedkoop en banaal, en wij zijn het publiek — zonder keus, zonder taal.…

De Anti-Bijvoeglijke-Naamwoorden-club uit het Gelderse Tricht meldt dat ze een leuke, fijne, toffe, knusse, jofele avond inricht, waar op een verstaanbare manier, plausibel, acceptabel en summier, hun standpunten lucide, manifest en valabel zullen worden belicht ...…

toen ik buiten een boekje las lag ik lekker in het gras toen ik later naar de plee moest ging ik met een dondersnelheid naar de wc toe woest kay vr is een spelletje aan het spelen dat is niet de bedoeling vervelend mathijs is een belg hij melkt graag een koe nu moet hij naar bedje toe hij werd wakker en keek in de koelkast maar zijn banaan…

Haar mooie blonde lokken Wapperden in de wind, Haar borsten deinden Op ’t ritme van haar gaan. Vogels kwinkeleerden spontaan, Honden blaften haar vrolijk aan, Poesjes gaven d’r benen kopjes, En ik was met haar in m’n nopjes, Wijl zij lachte lief naar mij, Toen ik zachtjes tegen haar zei, Dat zij voor mij de schoonste is, En ik…

Hij mag wel zeggen dat ik me heb laten meeslepen aan mijn goudgele haren door de bergen voor het effectbejag. Hij mag ook vertellen wie van de goden mij wil doden of beminnen om die loden last van zijn schouders te werpen. Hij mag mij zeker aanspreken op openlijk dwepen met zijn helblauwe ogen waar hij mij hemeltergend mee bevredigt…

Kijk Mijn handen Ze zouden iets moeten doen Maar ik weet niet wat Niemand heeft mij nodig Saaie dagen, lege handen Blaadjes in de wind En zand Ik let op het zand Kijk Een foto Vitrage voor de ramen En een schim erachter ..Dat weet je wel mam ..Dat ben jij ..Kijk ..Ons huis, de tuin ..Het prieel waar papa koffie dronk ..…

Jouw lach, een vonk die springt, Speels, licht, en zacht gezwind. Het tilt mijn dagen, maakt ze klein, En laat je warmte er altijd zijn.…

Onder een vliesdun laagje goudkleurig vernis onze normen en waarden in ons eigen tempo geen boomer met traag  geen Gen Z met speedy kunstmatig intelligent dna Wij doen het tezamen  op afstand, in golven  van elektriciteit  zonder weerstand  van monsters die  niet zonder waarde uit diepzee gevist zijn van het weerspannige veld tussen …

Velen die 'k noodde in mijner dromen woon en die er 's levens wondre beelden zagen hoorde ik elkander met verwondring vragen: ‘Hij roemde zo, is dit dan al zijn schoon?’ En andren lachten luid: ‘Hoe ongewoon! Hoe vreemd, hoe dwaas: hoe kan hem dat behagen!’ en keerden weer naar de eigen grijze dagen. Doch geen van hen gaf mij 't verwachte…

Ik val steeds van de wereld af als ik stilsta om zomaar om me heen te kijken verlies ik neus ogen en glimlach in de ramen waar ik aan voorbij kom overdag de perfecte samenleving vereist de perfecte onverschilligheid dus ik gebruik straten en pleinen zoals ik de metro neem ik wacht stap in en klamp me vast aan een lederen lus en ik maak…

In de herfsttij van het bestaan Dwarrelen de gedachten Als blaadjes naar beneê, Wordt vergeten wat, Ooit werd beleê.…

met zijn hoofd op de tafel de asbak omgedonderd van het tapijt was niks over om te verbranden zijn laatste adem lag opgedroogd als een vlies te wachten om weggeveegd te worden de mouwen van de agent die de melding kreeg waren echter opgestroopt om alle tatoeages te showen wie er bleker was zij of de man met de afvalpas in zijn vergeelde…

Een gedicht heeft niet veel woorden nodig en al helemaal geen regels wel lijnen waarin je even kunt verdwijnen en diepe groeven die verder niets hoeven een stomp, een knauw, en stilte in een plooi, een vouw…

in tijdeloze tijd vertikt de klok tevergeefs onze eeuwen traag geleefde tederheid…

Ik ben een warrior, dressed voor success en geworteld in spirit; Balance tussen body en soul is mijn state of mind; Mijn skills: singleminded focus en de juiste drive; Mindfull zet ik mijn targets en pick ik mijn battles; Ik struggle, en conquer mijn demons, one by one; Step by step overcome ik mijn shadow en groei ik naar…

voor mij zijn het de woorden die anderen niets zegt want woorden maken het verschil dat is waar ik aan hecht ik zie de woorden als seizoenen ze komen en ze gaan en geven mij zo dikwijls een teken van bestaan woorden kunnen zinnen maken zinnen een verhaal maar voor wie luistert naar het leven die hoort het allemaal...…

Soms is de tijd  niet vooruit te branden blijf ie hangen in je negatieve spiraal soms schiet ie je schaterlach voorbij als een bliksemschicht onmogelijk te vangen de tijd is de tijd en soms neem je de tijd krijg je wat extra tijd of zeg je: "Nu is het mijn tijd!" maar daar trekt de tijd zich toch echt niets van aan want…

Recht voor je kijken Open ramen vermijden Bij tranen vier hoog…

Ik zie veel schippers gaan, en naar mij zwaaien alleen voor mij vergeet de wind te waaien ....Er is geen zuchtje wind meer ....nergens wind meer Ik lig maar in de haven, in de haven en dobber dag na dag, ik dobber dagen ....er is geen zuchtje wind meer ....nergens wind meer Mijn plannen heb ik opgeborgen, opgeborgen als proviand voor onderweg…

Drie krasse nonnen deden goede zaken Ze werden eerst op non-actief gesteld Nu zijn ze in heel Oostenrijk de held Door daar hun oude klooster terug te kraken Zulk kluchtig nieuws daar vrolijk ik van op Nooit hoorde ik zo'n goede kloostermop…

In de stilte hoor je meer, geen rumoer, maar eigen sfeer Een zachte plek, een klein bestaan, waar alles even stil mag staan In de stilte valt het licht, zonder haast, een helder zicht. De wereld houdt zijn adem in, en geeft een glimp van nieuw begin.…

Je vroeg me zojuist een gedicht te schrijven over jou, we waren net klaar met intensief onze lichamen tegen elkaar aanwrijven; mijn ogen konden de horizon nog niet vinden, je straalde alsof jij in hoogst eigen persoon weer daalde, terug in jouw godinnelijk lijf. Ik vond je schokkend, zinderend, beminnelijk opwindend, schitterend…

Het zebraduifje Koert zacht in de mangoboom Een middag, zo loom --- De kikker kwaakt boos Heeft hij de donder gestopt? De regen ruist voort --- De ventilator Slaat traag de warmte uiteen Lukt mijn charlotte? --- Het knalt weer buiten Een jaar is omgevlogen De pad kijkt en fronst…

De witte vlakte tart; verliest zij nog zoveel terrein, Zij blijft een gulzig rookgordijn boven een bundel zwart. De winst bedraagt geen kwart van wisselwerking en chagrijn, en onverminderd dient het brein te putten uit het hart. Welk plankton heeft zich ooit een zeevaarder genoemd? ------------------------------------…

Soms waan ik, dat mijn leven hoger gaat Dan ’t vlak bestaan van wie er rond mij zijn, En dat ik sta in voller, schoner schijn Van levenslicht dan wie er naast mij staat. Soms waan ik, dat ik groter levensdaad Volvoeren zal, en dat langs hoger lijn Mijn leven loopt, dat met véél rijker maat Ik ’t leven meet dan andrer maten zijn. Maar als…

Hun stemgedrag getuigt van blinde vlekken met holle frasen wou men 't leed afdekken laat zo - schandalig! - kinderen verrekken Hoog tijd dat wij hèn uit hun slaap gaan wekken! Beloften werden steevast ondermijnd veel ophef en vertier, maar niks gedaan een functie elders zou hen niet misstaan Nog anderhalve maand, en dan verdwijnt…

Verlate trekvogels stijgen haastig op een reis van wetten en weerstand zal hen dicteren. Gekooide vogels weten niets over dictaten van bergen of wind achter tralies landen gekortwiekte veren. De dichter jaagt papieren dromen na bij thuiskomst stalt hij zijn zinnen uit een testament van dwaze dingen.…

Golven kletsen tegen rotsen, schuim schuift over het strand, en wind trekt strepen in het water. Meeuwen schreeuwen om wat spijs, schepen wiegen heen en weer en de horizon ... blijft eeuwig grijs.…