Alle inzendingen over aloud

net een ijsje, maar dan gespikkeld als de schimmelvlekjes op m ‘n brood gezonde spanning, enthousiasme is groot pretzenuwen waarin ik ben verwikkeld heb ondenkbaar veel energie ter beschikking want er zit onweer in de lucht, storm ik proef het vuur van de wrevel er is wrijving, frictie tussen warm en koud dit is oer, dit is grotesk, dit is aloud…

draait om implantaten, siliconen Om liposuctie, facelifts, botoxspuit Het gaat niet meer om of zij kunnen zingen Het gaat alleen om wat de ogen willen De borsten, benen, dijen, buik en billen De navelpiercings, tatoo’s, tepelringen Het gaat allang niet meer om de muziek Maar hoe zij zich in kluwens samenklitten De Sugababes, de Girls Aloud…

En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers, is met armen en benen aloude geheimen vertellen aan het allesbegrijpende water. Ik moet bekennen dat ik gek ben van het water.…

Is het halfvol, halfleeg het glas De keuze zal de kijk bepalen Zo ook de stand van beide schalen Die wikken over groener gras Ik weet het juiste antwoord pas Als ik geestdriftig met verhalen Haar aandacht vang en volle zalen Tref in haar blik, zij even kras Opveert bij het aloude KNIL De met de Gordel zo vervlochten Zwarte, nu witte orchidee…

in de grote inkomhal van het bekende golft dag na dag het onbekende op de gestolde tranen van het onvermijdelijke en uiteindelijk begeven het dan toch deze aloude parels en zie: het onvermijdelijke barst los in de myriaden gitzwarte glinsters van het ondenkbare. dat was het dan. iemand ook een kapsalon?…

In het aloude Rome, hamert een man in het brons onverholen de 12 tafelen van de wet door de keizer bevolen. Zijn heden. In het stadje Medenblik zit een man voor zijn liquid cristal display typt op het toetsenbord een blog naar het www. Zijn heden.…

Bij Ibrahim hebben we neergezeten, een beeld uit het aloude testament. Een uur werd duizend jaren in zijn tent, in mijn gedachten hoorde ik profeten. Van schalen op het kleed werd er gegeten, het beste lam diende als traktement. Vierduizend jaar verstild in een moment.…

Psalmen spreken door aloude woorden dragen heden en verleden. Krachtig klinken onze zangen in de weerklank juicht ons prijzen en verlangen zien we uit als een verheugde bruid naar Hem die ons de vreugde schenkt in tal van zegeningen, het mooiste dat ons bindt: Voor Hem te mogen zingen!…

Achter een ronde muur blinkt een onneembare burcht zonder vorst, zonder onderdanen, de dagen zijn er brodeloos geteld, klimop tiert daar welig in de scheuren van het aloude ritme, verstikkend het hart dat druivenranken doet verstokken, tijdens het neerlaten van de ophaalbrug met kettingen en ijzeren pinnen verbonden klonk tromgeroffel…

onontgonnen land een wereld zonder grenzen vruchtbare aarde maar ik ben bang meedrijven maar waarheen mijn god ik voel de vrijheid wanneer ik weer wil kiezen de rups en de vlinder als het aloude verhaal geen weg terug en ik val stilte overal ik zweef over een donker dal mijn ogen dicht ik voel het licht spiegelen kan ik niet…

De lucht was vol van zilverglansen, Vol rode tulpen 't groenend gras; De aloude dom liet vrolijk dansen Zijn klokken, daar 't de Meimaand was.…

kijken konden hoe ze zich aan voedsel laven het vlees van botten kluiven hun bekers reiken aan hun slaven het vet nog langs hun monden ze zijn als verre vrienden die we uit het oog verloren er zijn geen duiven die hun brieven brengen waarin ze lachen, tranen plengen zij kenden evenmin de dag, het uur hun was hetzelfde lot beschoren de aloude…

De bijna kale bomen, laten hun blote takken volop zien, de paden zijn bezaaid met hun voorheen zo mooi beklede armen, de herfst is bijna om, de winter komt eraan, ook zullen er veel, heel veel mensen van deze wereld naar de volgende gaan, tenslotte is het een aloud gegeven, dat tijdens de vallende blaadjes de meeste mensen sterven…

Zie ons kicken op het vertrouwde, onze aloude hulpstukken... Niets is zorgelozer dan praktische genade.…

onbetreden paden schijnen ontmoette jou in lente met niet begrensde wensen we zijn de zomer ingegaan hebben elkaar de liefde aangedaan in duizend uur en even zoveel nachten verlangen liet de herfst wachten we oogsten geen geluk vruchten waren klein en wrang ik bood je nog de andere wang jij kon geen ander zijn en koos voor het aloude…

Haar ogen puilden bijna uit hun kassen Het herbegon, het aloude verwensen Vaak kreeg zij 'vuile rotjodin' te horen Zij moest zonodig hier in Holland wonen Bracht vijf jaar oorlog, doodde vaders, zonen Totdat de Duitsers eindelijk verloren Het Lage Land was vast met rust gelaten Als zij er verre van zou zijn geweest Beweerde tegen…

maar op jou lijkt mijn tranen verstommen de woedende zee die golvend slaat, hoger en hoger en jou, uiteindelijk ongeschonden tot mij brengt ik van vreugde ween om alle minnewoordjes waarvan de liefdesstorm ons ’s nachts wakker houdt hoe kan ik lichter worden zó dat je me beter kunt zien mij van kleuren ontkleedt ik in dagen van ’t aloude…

godsdienstleraar mij bijgebleven Ons begeleidend als een gebroken dwaallicht Jezus is heilig en een hemelse zoon Droeg het leed van heel ons wezen Gespietst als een dier met doornenkroon Moest hij ons van het kwade genezen Maar de geruchten gonsden al vele eeuwen Een romanschrijver roert vandaag het debat De kerk probeert te overschreeuwen het aloude…

WIFMAN, in de aloude taal, Der Germaanse landen, WIFMAN is de MENS DIE WEEFT, En — de spil van ’t echtheil heeft In haar zachte handen. WIJF, in d’ oude Bijbelstijl, Zegt van den beginne Niet de vrouw in ’t algemeen Of in ’t afgetrokken, neen!…

De aloudheid schuilt in mist, - 't waar' moeite en tijd verspild. 'k Geef reden van die leus: in mijn hervormde dagen Drie tekens van geduld, van smachten als ge wilt: Of bleef drie eeuwen lang mijn dorst niet ongestild, Al hoorde dag aan dag mij luide om water vragen?…

't Was die dansende vlam die er grapte, en met de rapte, al d' aloude balken weghapte. Komt er dan nu een robotvieringstoren? Zal deze pin akelig zijn? En, o ja! Er kwam een ezeltje dat zich strekte. Er waren geelhesjes die er bekten... Er zijn toch werkers allerhande allooi, die knap willen kappen haar tooi?…

Ik knik naar Batseba en wuif naar Delilah Totdat het aloude CHANGEZ klinkt Een engel met kroon op mijn schouder tikt Voor ik de zaal verlaat, vang ik de lege blik Van Vanitas, zij is altijd van de partij Eenmaal buiten, geen koets, geen glazen muiltje Maar Hispeed en snowboots en een nabeeld Van twee open, stenen handen, een kosmische…

Ik herkende geen kluis, 'k Vond een vreemde in mijn huis, En 't omsloot eens zo veel wat ik minde, 'k Vond geen schaâuw in de tuin, Want geknakt was de kruin Van de aloude, van Grootvaders linde. 'k Vond geen vriend in de stoet, Die ter kerke zich spoedt. En voorheen kende ik voornaam en have.…

Ontglipt het enkelvoudig woord Ik noem je naam voozichtig Anna Totdat het jaar te zwaar Voor lichte rijm of eenvoud Zich onze lijven inschrijft Zo geeft de tijd en zij bedekt Onwetend wat wij samen bouwen In vistas zonder grens of maat Zoals de kerkklok eeuwig slaat Klinken in klanken jaren Galmend door het warme steen van ons aloud…

Geeft de onbezorgde vreugd Der jeugd, Haar zoete mijmeringen, In schaduw van ’t aloud geboomt, Of waar, van munte en tijm omzoomd, De rimpelende duinbeek stroomt, Hem weer — en hij zal zingen.…

the slightest in the House — I took the smallest Room — At night, my little Lamp, and Book — And one Geranium — So stationed I could catch the Mint That never ceased to fall — And just my Basket — Let me think — I'm sure — That this was all — I never spoke — unless addressed — And then, 'twas brief and low — I could not bear to live — aloud…

almacht van het kruis, marionet als schamel figurant in een vervlogen schimmenspel gebogen silhouet gevangen in de nagalm van verstomd applaus roofdier in het ontworteld woud van een geketend lichaam, jaagt de gekooide ziel bezeten prooi en late lusten na schemer, gefilterd door de meeldauw der vermolmde bomen plooit okeren weemoed over het aloude…

' 't Aloud en afgezaagde geuzenwoord De ander, in delfblauw als van Vermeer, Zei 'hekkeran? in godsnaam, hupsakee!…

Wedstrijdverslag op de wijs van het aloude: Hup Holland Hup - Jan de Cler, ook op You tube..…

Today their names are read aloud in the Prinsenhofschool in Apeldoorn. The names are also added on the list of names in Yad Vashem, Jerusalem.…