37 resultaten.
koffie
hartenkreet
2.8 met 5 stemmen
1.566 een duister elixer
een troebele drab
de keuken: ik mix er
het duister elixer
geen cocktails of tics er
is heilzamer sap
mijn duister elixer
mijn troebele drab…
Roletanter
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
161 (Ze schonken drab,
daar dronkenschap
hen indertijd niet kon bekoren.)…
Pulp en gif
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
143 Wie knaagt er aan mijn vroegere idool
Oude liefde roest toch niet, dat staat er,
Wat woelt er in het drab van troebel water
Wat houdt zich schuil in 't slijk van het riool
Het leeft van pulp en nutteloze zaden
Het borrelt in het gif van roddelbladen…
Klei
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
388 de drab waarin ik uren investeer
de helft van mijn leven
de narigheid
die zich beweegt langs kletsnatte lijnen
van de buien met invloed
ik voel mij neerslachtig
als ik struikel over tegels
scheefgeschoven
over de vettige substantie
aards slik
met een hoog lutumgehalte
maar kleurloos als een afgedekte hemel
toch wordt ze blauw…
Wakkere Nederlander (11)
snelsonnet
3.8 met 5 stemmen
280 Ga never nooit met Erdogan in zee
Want onderin zijn koffie zit veel drab
Straks eet ik in de ochtend al kebab
En zit ik in een kaftan aan ’t diner
Te laat heeft ons Europa in de gaten
Dat we straks Aziáten binnenlaten…
de schone lei
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
276 als rode drab
drijven resten vuurwerk
in een ochtendstille plas
straat ademt overdaad
aan genoten drank en spijs
geeft morgen pas zijn katers prijs
de schone lei
voor jou en mij
spiegelt somber wolken grijs
wij zijn de eersten
die de wereld gaan ontdekken
ondanks alle nachtelijke smetten…
de puddingstukjes blues
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
389 uit resten van allerhande soorten
oud gebak schiep de bakker van
de co-op een soortement van drab
versierde het vervolgens met glazuur
en verkocht het spul niet al te duur
toch vreemd is het te weten dat
ik daarvan durfde te eten
doch door nostalgie gedreven
zou ik er zo weer een euro voor geven
(soms is een beetje vies best lekker)…
johanna in de stad
netgedicht
2.4 met 12 stemmen
1.038 waar op de trede van de trap,
en op het scherpst van elke snede,
onder het wenken van de rede
en tijdens het blind voorbijgaan van haar snelle stap,
een tweede jongedame, zich herhalend, walging wekt,
de eerste snollig en ontevreden
weerzin en wellust als een stedelijk drab
met het allerbotste van haar mes, tevreden,
voortbrengt, grijnzend…
de troon van Vishnu
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
435 een ruiter op een adelaar
strijkt over de lotusvijver
hij zwaait met vier armen
discus en schelp en knuppel
als loze wapens in zijn greep
één vrije hand plukt de roze bloem
ontloken aan een lange steelwortel
een doorzeefde kegel
zwicht onder zijn gewicht
de zaden vallen
verzinken in de drab
de ruiter rust er op bladgroen
als een…
Juli
gedicht
3.1 met 8 stemmen
5.883 Het fruit moet nog meuken
het land moet nog zwellen, het meurt er
naar moer, naar zaad en naar drab.
Omhoog valt een blauwvoet.
Van liefde krijgen we vleugels en van
verlangen het lef om op te stijgen.
We wolken boven het land
te meeuwig om teugels te vieren.
-------------------------
uit: 'Af en toe', 2014.…
Kerst Haiku
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
247 Ieder jaar de vraag
Of het een witte kerst wordt
Maar het wordt regen
Regen elke dag
Tot het einde van het jaar
Want de hemel huilt
De warme zon schuilt
Voor oorlogen en crisis
Sneeuw wordt ijs, wordt drab
Geen sneeuwwit sprookje
Geen eenhoorn of toverfee
De kerstboom huilt mee
Een jaar van verlies
Van loslaten, verder…
Tot aan mijn knieën in de polder
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
3.414 Drijfklei neemt mij op
tot op een meter diep
waar ik een bodem vind
de oude wei
ik wil mijn woorden geloven
die ik ooit eens profeteerde
de Broekpolder
in haar water spiegel ik mij
naast een divers gevormde gevellijn
met stofbeslagen ruiten
waarin de drab een wazig beeld
hier wonen wij
ze spreken zacht
moe van ’t verhuizen…
Aftakeling
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
586 Mijn krakend schip, met altijd
stinkend drab in ’t ruim.
Koppig bonkend tegen de kaai en
van alles wat draaien
kan ontdaan.
We worden weggesleept. Een korte reis
over het IJ brengt ons voorbij
de laatste kranen, naar mannen
met roest in hun baarden.
Zij tekenen met krijt de zwakke
plekken.…
Doodmoe
hartenkreet
3.9 met 22 stemmen
2.371 je zakt in een put
diep en inktzwart
vol drabberige drab
met een bonkend hart.
Er komt geen geluid
want je keel zit dicht
wie redt je hier uit
en waar is nog licht?
je weet het niet meer
gister is voorbij
toen wist je; de Heer
is aan mijn zij.…
Geestverruimend
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
132 als belletjes
blowden tonen
geestverruimend
ons creatief gesprek
geen notulen
of herinneringsgeschrijf
met gevoel zaken raken
zo dat alles goed beklijfd
heldere momenten
uit gedrogeerde ogen
lijken alleen maar
wijsheden te verkopen
maar als de flow
is ingekakt dan blijkt
drab de basis te zijn
voor zelfmedelijdende pijn
als…
Principe
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
168 Ik koester nimmer oude koeien,
gedregd uit sloten vol met drab,
hoewel men vindt dat zulks moet boeien,
klootschietend tijdens achterklap,
bij borreltafels tussen schrootjes,
waar plebs gedwee saamhorig lacht
om `t trekken van verkeerde lootjes,
op tempi van begeerde macht.…
Je overschaduwde
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
126 zomers speelden
in de krullen
van onze haren en
het wit van golven
het blonde open
waar wij vroeger
zo vaak hadden
gelopen werd
parkeren in beton
duinen verdwenen
voor recreatie rondom
de vette baklucht
van patat en snelle hap
maakte het strand nog
viezer dan ooit gedacht
met na het wit van
witte golfjes wat
donker stinkend drab…
Uit dit zinkend jaar
netgedicht
4.2 met 30 stemmen
1.713 het dal leek peilloos diep dit jaar
de bodem bleef maar zakken
en meegezeulde drab
maakte elke stap te zwaar
de broekriem werd verstrakt
bezittingen vervreemd
oude banden doorgehakt
nieuwe lasten gemeden
en nog was er geen vaste grond
werd de gang niet lichter
immer drukten de plichten
toch sluit zichzelf het zuigend gat
verheft zich…
LEERPROCES
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
692 in kaalgeslagen stompen bos
met nacht en onmacht in donkere darmen
gorgelend grommend en fluitend
duister drab van eigen brein komt los
schuifelt over de vuile verbodsgrond
knarsend het legergroen roestig kolos
primitiever dan toen we onwetend waren
het stamhoofd bevroegen op zijn wens
en bovenop de zere blaren zaten
naast de karkassen…
Hun stervenspijnen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
115 onbestendige
tinten grijsden
met angst
ons bestaan
er waren geen
rustpunten in
de hectiek
van vluchten
met vrees en
schrik in weten
wat ons en ik
gaat overkomen
in het slechtste
samenraapsel van
onze dromen die
we ooit beleefden
het waren de
hoge uithalers
in de muziek die
opborrelden uit
aarde waar modder
drab en verrotting…
Dooi
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
586 verwoest een droomaanzicht
Regen, inslaand in de sneeuw
Het witte dek is niet meer dicht
Geen schim van wat het was
Wat ooit een sprookjesland inhield
Is nu nog maar een plas
Mijn liefde was ooit zuiver wit
Puur en onbevlekt
Zij leek voor de eeuwigheid bestemd
Maar is nu weggelekt
De sneeuw werd langzaamaan een bui
Wat puur was dat werd drab…
Monster
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
310 Realiteit en verbeelding mengt zich tot een wazige drab waaruit het monster kwam. Ik ben bang.. Niet voor het monster nee dat niet. Ik ben bang voor mezelf en hoever ik dit laat komen....…
Zwaar verwond
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
171 Hijgend naar adem dook ik onder
mijn anders zo trouwe automobiel,
maar een krokodil beet in mijn
opgezette wangen, die als drab
ten prooi viel aan een doolziel,
met rode oogjes giftig en klein.…
Apocalyptische wederopstanding
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
212 In donderend geweld is verzet gebroken
mijn huid gescheurd en wonden open
ledematen met lood verzwaard
de adem afgesneden
rotsen geteisterd door beukende golven
stranden gespoeld tot stinkend drab
duinen geëffend, vervallen,
bescherming verloren
velden bruin verbrand door de droogte
wouden in vuurzee opgegaan
dieren door dorst gestorven…
Sneeuwbui
gedicht
3.5 met 35 stemmen
9.580 De witte bruid
lost zachtjes schreiend op in grijze drab.
-------------------------------------
uit: 'Ongekuste kikkers', 1997.…
ha lekker spruiten!
netgedicht
0.5 met 2 stemmen
226 die spruiten zijn bedorven dat ruik je toch meteen
de lucht komt je tegemoet en gaat door merg en been
ik heb je toch zo vaak gezegd, koop die rotzooi niet
maar je moet en zou spruiten jij stuk verdriet
heel de straat is vergeven en buren aan de deur
nou zal je het gaan beleven met die spruitenmeur
heb je nou je zin boven dat bord groene drab…
Sneeuwbui
gedicht
5.0 met 1 stemmen
4.110 De witte bruid
lost zachtjes schreiend op in grijze drab.
----------------------------------
uit: 'Ongekuste kikkers', 1997.…
Zongerijpt
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
134 Hebt u ook last van zitvlees zonder kleren
de pompelmoezenziekte in 't vergiet
de grofgepalisseerde coniferen
de lediggang in 't Leidse zwijnenlied
en een frontale zorgdoorgroefde kwab
uiteengemergeld atmosferisch brein
de manisch-depressief verwrongen drab
en zongerijpt tomatensap in wijn
het stuiptrekken van zilvervliessyndromen…
Gekomen met een zoete mond
poëzie
2.7 met 7 stemmen
1.347 Aldus, van 't zinken wél bewust
in 't drab van onze' onzaal'ge lust,
met jammrig-nutloze armen,
gaan we door 't misten onzer jeugd,
- barmhartig om ons koele vreugd
en lieflijk-wrang erbarmen.…
Gekomen met een zoete mond
poëzie
4.0 met 2 stemmen
729 Aldus, van 't zinken wél bewust
in 't drab van onze' onzaal'ge lust,
met jammrig-nutloze armen,
gaan we door 't misten onzer jeugd,
- barmhartig om ons koele vreugd
en lieflijk-wrang erbarmen.…