183 resultaten.
Buiten beeld
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 2.107 Niets zal ook ooit nog eender zijn,
of liggen in hetzelfde licht,
zelfs bij een stap opzij:
het verre dorp, de wagen met de os.
Ik zit er niet zo mee, zolang jij
blijft mijn uitzicht
op het verre sprookjesbos.…
Boom en vrouw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 204 Boom en vrouw
De boom bood met dank
schaduw voor de oude vrouw
op de bank
Er was rust in haar gezicht
en in het late najaarslicht
was ze zo mooi
als de herfsttooi
van de boom
In de laatste zoom
hoefden ze niet zo nodig meer
Daardoor was er in hun binnen en buiten
plaats voor echte pracht
En zie: groeven in handen en gelaat
waren eender…
Geen tijd voor de dood
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 392 De man die bij mijn hek staat, naast de berk
Is oud en mager, bleek en zwart gejast
Een eender pak draag ik, naar ik bemerk
Ik schrik. Ik schouw en vind het ongepast
Net nu het droef geschuifel naar de kerk
Versterft en dan, de dood bij mij te gast?
Ik zie mezelf toch graag nog zonder zerk
En leid hem om de tuin, een duivels werk!…
een zoektocht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 395 hoe ik dwaal langs wegen
mijn bede klinkt steeds eender
doch hoofden schudden slechts
en haasten zich van mij vandaan
ik kan niet anders,
dan bij elke hoeve vragen
om uw verschijning en
klank van uw naam
mijn gang gaat alsmaar verder
soms vloekt men woorden
die mij nooit zijn geleerd
er is een poel, liefste
zwart als mijn gedachten…
Zonder stamboom
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 745 wat wist hij nu van lijnteelt
van terugfokken of outcross
voor hem was dit hondsgezeik
tegen eender welke stamboom
mijn grootvader koos voor
een jonge hond
met een lange, rechte rug
mannelijk moest hij
op zijn vader lijken
“een reu met moeders trekken
is miserie zoeken”, vond hij
het was de tijd
toen de honden nog gingen
‘staan’ voor…
Eindeloos schuim
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 357 al wat is draait om eendere ellende
binnen en buiten, bollen en bellen
in bruisende bubbels ballen kleinere samen
ze dijen en duwen hun opgebroken golven
krimpen ook weer in of spatten pats uiteen
om vervolgens op te gaan in nieuw verband
deels ontleed in een bad verhullend schuim
laat ik deze samenhang een tijd verdrijven…
Dementie in een spiegel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 Ik doe net eender en fluister: Kom.…
Waanweten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 517 stille dagen, aarzelen
door de zwangere zomer
velen hebben ons al verlaten
naar verre nieuwe oorden
fonkelende nachten
waar sterren schuiven
wetend dat Orion dra
de avondhemel siert
deuren van najaarsdagen
zal ontgrendelen met
eendere troosteloze uren
en een huiverend klagen
stilte niet te verdragen
dagen niet te vertragen
en zomers…
Nachtlied
poëzie
2.0 met 18 stemmen 3.803 I
Ik schrijf U thans
Waar nog de avondglans
Nog nalicht; en van verre
Klokkentoon klinkt: waar langzaam aan
De koeien door de avond gaan
En opblinkt ster na sterre
O weten zoet
Dat gij nu doet
Naar mij, als ik, verlangen…
En de ogen heft, op eender uur
Naar ‘t eender vuur, om, gloed in gloed,
Te geven en te ontvangen.…
PAX
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 948 Hoe het verwerd tot een surplace,
elkaar beloerend en bereid
tot storm in eender waterglas
in stilte als gelaagd respijt.
En ook: compacter door de tijd
die samensmeedde wat het was:
een ongevochten oude strijd
naar enig roerloos waterpas.…
In druk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 939 begeeft zich
op een hellend vlak
als ik begin te schrijven
ze schreeuwt
om lijfelijk contact
alsof ze
met het maagdelijk papier
de liefde wil bedrijven
het schrift kent echter regels
en ik ga regelmatig vreemd
met de pc
daarmee bezegel ik
het noodlot
ik begeef mij
op een hellend vlak
als ik begin te schrijven
ik schreeuw
om eender…
Gdrasilius
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 406 neem nu dit lijf
ontdaan van al
dat menselijk zou zijn
gevoelloos in elke vezel
het ego bijna te barsten
of je hier de liefde
ook maar één seconde
mee kan bedrijven
een loze vraag
hier zijn zaken te doen
en contant wil iedereen
tegen eender welke rente
er staat ergens geschreven
dat en dit en zus en zo
bestaat ook dit lijf
met slang…
Verwaten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 59 Als hugenootafstammeling
te Leiden
Wist hij Zelensky's toespraak
slap te mijden
Geen der Minerva's uilen
ziet een been
In 'n ezel die zich stoot
aan eender steen
Des aanstoots, door de Kamer
te verlaten
Misplaatst zijn trots, hooghartig
en verwaten…
contactgestoord
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 643 begeeft zich
op een hellend vlak
als ik begin te schrijven
ze schreeuwt om lijfelijk
contact alsof ze met het
maagdelijk papier de
liefde wil bedrijven
het schrift kent echter
regels en ik ga regelmatig
vreemd met de pc daarmee
bezegel ik het noodlot
ik begeef mij op een
hellend vlak als ik
begin te schrijven
ik schreeuw om eender…
Genieten
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 220 Geen mens is eender, gelukkig niet
dat is de reden dat je zoveel verschillen ziet.
Ik kan genieten van dat wat je schrijft
en hoop dat dit voorlopig zo nog blijft,
want als lezen van hem of haar niet meer kan,
zal ik iets anders moeten doen: niet dan?…
Beschrijf me
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 177 Voor mij is eender welke zin
die door uw pen werd neergevlijd
een vers dat ik in se bemin.
En durft ge hier uw roerselen kwijt,
geen ander die ze hoeft te lezen.
Ik ben het blad waar inkt gedijt,
mijn wit vormt met uw schrift één wezen.
gezongen versie te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/…
Dichten is nieuwe namen geven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 582 Dichten is woorden vinden voor
het altijd eendere heimwee,
voor de liefde, het vertrouwen en de haat,
voor geloof, hartstocht en wat zich niet zeggen laat.
Dichten is de lente zien en ruiken,
voelen en horen en weten dat niets erover zeggen
alles alleen maar erger maakt:
taal is niet te temmen, niet te gebruiken.…
Liaison
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 4.503 sterren aan het firmament
branden gaten in het kaal
krullen heel ons al massaal
schijnen blijkbaar permanent
traag verveling in het stieren
kijkers die uitsluitend tollen
draaien sferen zonder dollen
prooi van eender kuddedieren
manen blijven tijden hangen
sloffen afgemat haar weiland
stuiven lang niet meer voorbij
want zij hoeven niet…
Heelal
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 605 Wanneer de zon
niet meer schijnen zou
de ondergang
verleden tijd
de maan me niet
meer bijlichten wou
de sterren
veel te zijd
als de ochtend
donker blijven moest
de dag steeds
eender verliep
het duister alleen
nog maar telde
de aarde zichzelf
als vernietiging telde
wanneer de zon
niet meer schijnen kan
er gebrek aan zuurstof…
ALLEEN & VELEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 alsof het bakstenen waren
gooide de dichter
met woorden
schelden en vergelden
het enige wat telde
omdat hij geen roddelblad
zelfs geen herfstblad
voor de mond nam
werd hij toegejuicht
voor zijn
nietsziende eerlijkheid
zijn recht
voor de raap voor de stoom
uit zijn oren
kreeg hij applaus en bis
bis nogmaals
maar elk eender…
Kroegentocht ener Heilssoldaat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 Hoe oud in nieuw de bar collecteert
in heuse kuise kousen,
het hemd de rok nog nader komt
tussen beschonken navels,
waar eender, maar dan onbedekt,
het staren is begonnen
Hoe oud in nieuw het kruis vertaalt
in bellen per mobieltje,
gemixte tijd een hoedje draagt
langs krukken Replay-heupen,
waar lol of lust geen fooien schroomt
voor rammelende…
Twee vrienden
poëzie
3.0 met 7 stemmen 4.528 een man heeft zijn vriend van zijn leven verteld:
er is door dit spreken een wonder gebeurd:
hun harten zijn zozeer eender gekleurd
dat de een als hij soms naar de ander ziet
bij zichzelve zegt: maar ben ìk dat niet?
een vrouw; nog een vrouw; een verterend gemis.…
Parnassus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 leg het hoofd te rusten tegen lome golven
dan komen dagdromen vanzelf boven
op schervenkusten, op zeehoogte, langs de
koorde van vervreemdbaar licht
wanneer verdwijnt mijn schip achter het
gordijn, het kraaiennest nog fier in zicht
deze maten zijn zo onmeetbaar
alleen zij kunnen tijd of genade doven
tijdens de zondvloed blijft niets eender…
Wu wei
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Weer de nacht, weer de ochtend
van een nieuwe dag voor dansers
en de andere mensen
te voorschijn kruipend
uit het ogenschijnlijk eendere
verrassingsei, tijd is water
in een rivier die zich verdrinkt
in de wereldzee en ik stroom
mee, ik kan me laten drijven…
Wereldverwachting
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 119 Tijd van verwachtend komen
hoop op verbetering
voor vrede vriendschap
in mijmerend dromen
stil verlangen
naar begrip
dagen steeds weer eender
troosteloos en grauw
in wereld vol materie
afgunst haat en nijd
geef de vrede
ban de strijd
laat het licht weer schijnen
er komt nog zoveel tijd
ieder tot steun te wezen
in een samenleven
die…
Ziel der Bloemen
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 3.935 Zo kan een mens zich ook voelen
eender, zoals de bloemen bedoelen.
Sla deze smeekbede niet in de wind
als je in andermans ziel gaat woelen
en niet met diegene mee kunt voelen
besef dan goed dat je geen vrienden vindt.…
reiziger door de seizoenen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 734 uitzicht
op momenten van verwondering
de winter staat dikwijls borg
voor het maagdelijk wit
de lente voor kwetsbaar groen
en een gevoel van groei
de zomer echter geeft ons warmte
en soms iets van geluk
terwijl de herfst ons juist
kopje onder laat gaan
in een poel van melancholie
op het tableau van mijn gemoed
zijn de seizoenen nooit eender…
Voorbij nacht van zwoele omgang
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 817 Gedachten spelen met verlangen
dat nachten steeds eender in omgang zijn
ritme vol van hartstocht en gevonden kussen
omstrengelend tot zinderende ochtend
van nieuwe dag waarin hoop weer blijft
voor komende nachten en dagen.…
HET RODE VERLATEN
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 668 morgen roept oktober
rond de ochtend kleuren nachten valer
eenzaam, gestorven in dat loze uur van wachten
vanuit het oosten raast de herfst al eender
met een open dag
de blik door het raam verraadt herkenning
en gespitste oren vangen reeds de oude roep
uit vroeggeboren nevels
overal
waar afscheid blaast
leg ik rode bladeren neer…
Alledaagse blues
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 De dagen zijn allen eender;
de zon komt op
en gaat weer af,
verdwijnt achter een horizon.
Wij sjokken naar de auto
en ons werk.
Eten wat en kijken tv,
om altijd te laat ons nest
weer in te stappen,
alwaar wij verzuchten in ons kussen,
en die verdraaide wekker zetten.…